ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ Μ. ΤΖΟΥΜΑ
Συνήλθε την Παρασκευή 26 Ιανουαρίου 2018, η ΔΙΣ σε μία “έκτακτη” ,όπως θεωρήθηκε συνεδρίαση, μολονότι θεσμικά θεωρείται διαρκής η παρουσία της στη ζωή της Εκκλησίας, εξ ου και αποκαλείται Διαρκής Ιερά Σύνοδος- άσχετο αν με την πάροδο του χρόνου εκφυλίστηκε ο θεσμός των διαρκών συνεδριάσεων, επειδή κρατούσε τους Συνοδικούς μακριά από τις επαρχίες τους για τον χρόνο που ήταν Συνοδικοί!
Η Σύνοδος της περασμένης Παρασκευής μας έδωσε πολλά μηνύματα. Κυρίως όμως, απέδειξε πως ο θεσμός της Συνοδικότητας λειτουργεί άψογα και αποτελεσματικά. Και όταν θέλει, μπορεί να δώσει τις απαντήσεις που έχει ανάγκη να ακούσει το χριστεπώνυμο πλήρωμα που αγωνιά για τα εθνικά μας θέματα και θέλει την Εκκλησία όχι μόνο παρούσα αλλά και μπροστάρη σε αυτά.
Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος, μετά το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης και τις βιαστικές δηλώσεις που έκανε όταν του ζητήθηκε να πάρει θέση, δέχτηκε έναν καταιγισμό επιθέσεων από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, γεγονός που δεν του άξιζε.
Έπρεπε ,λοιπόν,η Σύνοδος να βγάλει από πάνω του την κριτική ματιά της κοινωνίας και να επαναφέρει το θέμα στη σωστή του διάσταση, με σαφή επαναδιατύπωση των ξεκάθαρων θέσεων της Εκκλησίας.
Και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος μετά την πικρή γεύση που πήρε από όλη αυτή την κατάσταση πήρε την απόφαση να συγκαλέσει τη ΔΙΣ και να μοιραστεί μαζί της αυτή την εξέλιξη.
Είναι αλήθεια ότι ο κ. Ιερώνυμος έχει την ικανότητα να επαναφέρει ένα θέμα στη σωστή του διάσταση και να το περιβάλλει με τον μανδύα της Συνοδικότητας, ακόμη και αν το ξεκίνησε στραβά.
Βέβαια την κίνηση αυτή θα έπρεπε να την κάνει από πολύ νωρίτερα και ειδικά τη στιγμή που τον επισκέφθηκε ο Πρωθυπουργός για να τον ενημερώσει επί των εξελίξεων. Εκεί ήταν το κομβικό σημείο στο οποίο ο Αρχιεπίσκοπος θα έπρεπε να επαναφέρει τη Σύνοδο στο κάδρο της δημοσιότητας της και να βγάλει από πάνω του επνα βάρος που δεν του αναλογούσε εξ ολοκλήρου.
Έτσι συγκάλεσε, έστω και με καθυστέρηση, τη Σύνοδο για να επιληφθεί θεσμικά του θέματος και να υπενθυμίσει εκ νέου την επίσημη θέση της Εκκκλησίας για το Σκοπιανό.
Η ΔΙΣ συνήλθε και μετά από μία κοπιαστική συνεδρίαση εξήλθε με ένα μνημειώδες κείμενο στο οποίο επαναλάμβανε τις θέσεις της Εκκλησίας για το θέμα, έδινε άμεσες απαντήσεις στην κριτική που της ασκήθηκε για το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης και κάλυπτε όπως έπρεπε θεσμικά τον Αρχιεπίσκοπο, για τις επιθέσεις που δέχθηκε.
Και σε αυτό, ακριβώς , το τρίπτυχο– της επανάληψης των θέσεων της Εκκλησίας, της άμεσης απάντησης στους επικριτές και της κάλυψης των θέσεων του Αρχιεπισκόπου που παραποιήθηκαν– ευρίσκεται το μεγαλείο της Συνοδικότητας της Εκκλησίας μας.
Η Σύνοδος με τη συνεδρίαση αυτή πέτυχε να κάνει αυτό που δεν έκανε ποτέ καμία προηγούμενη ΔΙΣ: να δώσει κάλυψη στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο και να τον βγάλει από τη δύσκολη θέση στην οποία είχε περιέλθει.
Και αυτό δεν το έκανε ποτέ καμία Σύνοδος στον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο.
Πόσες φορές δεν έμεινε εκτεθειμένος και ακάλυπτος από τις επιθέσεις που του γίνονταν και την κατακραυγή των λεγομένων προοδευτικών και των κουλτουριάρηδων της εποχής.
Να υπενθυμίσουμε για την ιστορία ότι τη Σύνοδο της παρούσας περιόδου απαρτίζουν οκτώ Μητροπολίτες εκλεγέντες επί Χριστοδούλου και τέσσερις επί Ιερωνύμου.
Και αυτό αποδεικνύει ότι στα δύσκολα οι άνθρωποι του Χριστοδούλου έχουν εκκλησιολογικό φρόνημα και επιδεικνύουν εκκλησιαστική συνείδηση και βάζουν πάνω
απ´όλα τους θεσμούς και όχι το πρόσωπο.
Ας αναλογιστούμε για την ιστορία και μόνο και επειδή αυτές τις μέρες θυμόμαστε έντονα τον Χριστόδουλο αν ζούσε σήμερα και ήταν αντιμέτωπος με μία ανάλογη δυσχερή κατάσταση θα τύγχανε της κάλυψης της Συνόδου με αυτό τον υπεροχικό τρόπο που έγινε τώρα. Προσωπικά δεν το πιστεύω. Αλλά το αφήνω να αιωρείται και να δημιουργεί τα ανάλογα συναισθήματα, όχι απαραίτητα ενοχής.
Τέλος η ΔΙΣ μετά τη φωνή του λαού, όπως αυτή ακούστηκε στο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης, αποφάσισε- και πολύ σωστά-να δώσει την συγκατάθεσή της για συμμετοχή στο συλλαλητήριο της Αθήνας.
Ασφαλώς και η Εκκλησία δεν μπορεί να πρωτοστατεί σε ένα τέτοιο γεγονός που έχει πολιτικό χαρακτήρα. Αλλά όταν ο λαός μας συμμετέχει και ζητά από την Εκκλησία μας να δώσει την ευλογία της ,τότε η Εκκλησία οφείλει να σταθεί κοντά στο χριστεπώνυμο πλήρωμα και να στηρίξει την επιλογή του. Και η ΔΙΣ με τη συνεδρίαση της Παρασκευής αποκατέστησε αυτή την σύγχυση που είχε δημιουργηθεί.
Το θέμα για το οποίο γίνονται όλες αυτές οι κινητοποιήσεις αφορά την Μακεδονία μας.
Η Εκκλησία πρωτοστάτησε στο θέμα αυτό από τα χρόνια του ήρωα Παύλου Μελά.Ήταν κοντά στους Μακεδονομάχους και μετρά ήρωες του αγώνα, Αρχιερείς, ιερείς, μοναχούς κλπ .
Και η απόφασή της να γίνει Συνοδική θεία λειτουργία το Σάββατο της Τυρινής, 17 Φεβρουαρίου, στη Σιάτιστα της Ι. Μ.Καστοριάς, εκεί όπου δόθηκαν μάχες και χαράχτηκε το μέλλον της Μακεδονίας μας, αποτελεί το ωραιότερο επιστέγασμα της παρουσίας και της συμμετοχής της Εκκλησίας μας σε αυτό το νέο μετερίζι που έχει δημιουργήσει η αγωνία του Έλληνα να μην απεμπολήσει το όνομα της Μακεδονίας μας επ´ουδενί.
Θα τελεστεί μνημόσυνο για την Παύλο Μελά και όλους τους Μακεδονομάχους που έπεσαν ηρωικώς για την πατρίδα.
Μπράβο, στη Σύνοδο και στον Αρχιεπίσκοπο γιαυτή την πρωτοβουλία. Ήταν η καλύτερη απάντηση προς όλους εκείνους που θεωρούν ότι η Εκκλησία μας προς στιγμή ολιγοψύχησε.
Το Σάββατο 17 Φεβρουαρίου η προσοχή όλων μας θα είναι στραμμένη στην Σιάτιστα της Ι. Μητρόπολης Καστορίας και οι καρδιές όλων μας θα χτυπούν ρυθμικά και θα φωνάζουν ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ!
