Είναι, λοιπόν, ρημαγμένο, παρά την επιθυμία της Ορθόδοξης Εκκλησίας να το αναστηλώσει.

Όμως, δεν της έχει αποδοθεί ακόμη από το κράτος, αν και διαδικαστικά, εδώ και πολλά χρόνια, της έχει αναγνωριστεί η κυριότητα.

Είναι σίγουρο πως αν της επιστραφεί, όπως είναι το νόμιμο και φυσιολογικό, θα ξαναποκτήσει την παλαιά αίγλη του.

Στην τοπική κοινωνία έχει κυριαρχήσει η αντίληψη ότι το τελειωτικό χτύπημα στη Μονή δόθηκε το 1944, όταν βομβαρδίστηκε από τον Βρετανικό στόλο, που θεώρησε ότι εκεί ήταν εγκατεστημένη γερμανική φρουρά.

Ωστόσο ιστοριογράφοι θεωρούν ότι ολοκληρωτικά δεν καταστράφηκε τότε, αλλά αργότερα.

Δεν είναι τυχαίο ότι ο διάσημος αγγλικός ερευνητής και αρχαιολόγος Richard Hodge, ο οποίος έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με το μνημείο, λέει ότι η κατεδάφιση της εκκλησίας και των παρακείμενων κτιρίων της προκλήθηκε από την ενδεχόμενη χρήση εκρηκτικών από τις κομμουνιστικές κρατικές δυνάμεις τη δεκαετία του 1950, οπότε και καταστράφηκε ολοσχερώς η επιφάνειά του, ενώ οι τοίχοι των υπογείων κατακομβών, έχουν υποστεί ζημιές σε ορισμένα σημεία.

Επίσης εόρτασε και ο νεόδμητος ναός των Αγίων τεσσαράκοντα στο Αλίκο Αγίων Σαράντα. 

Στους Αγίους Σαράντα οι Άγιοι Τεσσαράκοντα Μάρτυρες είναι μέσα στις καρδιές των πιστών, που συνεχώς τους θυμούνται από την ονομασία του τόπου, που κατοικούν,  ως παιδιά του Θεού, που έδωσαν το αίμα τους για Εκείνον. Υπάρχει πιο μεγάλα από αυτή δόξα και τιμή και χαρά και ευτυχία; 

Και συ και εγώ και όλοι μας, όλοι εμείς οι μικροί και αμαρτωλοί,  μπορούμε  να γίνουμε παιδιά του Θεού.

Πότε όμως; Όταν αποφεύγουμε το κακό  και όταν μένουμε καθαροί και αμόλυντοι από τα μιάσματα του κόσμου. Μόνο τότε. 

Για να είμαστε παιδιά του Θεού  και να έχουμε την αγάπη Του και να μένουμε άξιοι της τιμής αυτής, οφείλουμε να καθαρίσουμε τον εαυτό μας από κάθε τι, που μας μολύνει  και μας κάνει ανάξιους. 

Να καθαριστούμε από πράξεις ποταπές και ελεεινές, από σκέψεις και ιδέες και παραστάσεις ένοχες. 

Απασχολημένοι συνεχώς με τις εργασίες μας και τα διάφορα άλλα ζητήματα της καθημερινής ζωής, έχουμε μήπως ποτέ αφήσει τη σκέψη μας να ερευνήσει τα ερωτήματα: Πώς μας βλέπει ο Θεός; Τι να σκέφτεται και τι να θέλει άραγε για μας ο Θεός; Έχουμε αφήσει την ψυχή μας να δώσει απαντήσεις; Έχουμε προσπαθήσει να βρούμε τις ορθές απαντήσεις και τις συνέπειές τους για μας; 

Ο Θεός θέλει να γίνουμε άξιοι για την αιώνια ζωή. Δεν βάζει ως πρώτιστο σκοπό της ζωής μας το να αποκτήσουμε θέσεις. Ούτε το να κάνουμε χρήματα. Ούτε το να κατακτήσουμε δόξα. Ούτε το να αγοράσουμε σπίτια και αυτοκίνητα.  Δεν δίνει βασική σημασία σ’ αυτά και δεν τα υπολογίζει, όπως τα υπολογίζουμε συχνά εμείς. Αυτή είναι η επιθυμία Του για μας. Αυτός είναι ο στόχος Του. 

Πόσο αλήθεια πρέπει να ξυπνήσουμε. Πόσο πρέπει να ξαναβάλουμε τα πράγματα στην αληθινή τους θέση. Γιατί, δεν μπορεί ο πόθος του Θεού για μας να είναι στην τελευταία θέση. Στήν πρώτη πρέπει να τοποθετηθεί.

Ας συγκινηθούμε, ναι ας συγκινηθούμε,  όπως οι Άγιοι Τεσσαράκοντα Μάρτυρες, από αυτό τον πόθο.

Και όταν συγκινηθούμε ας πιστεύσουμε με έργα. Με αλλαγή ζωής. Με προσπάθεια να καθαρίσουμε το εσωτερικό μας.