ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ από το διήμερο εορτασμό των 50 χρόνων επισκοπικής διακονίας του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου

Του π. Ηλία Μάκου

Με μεγάλο προστάτη και σύμμαχο τον Θεό επί πενήντα χρόνια στην αρχιερωσύνη (19 Νοεμβρίου 1972 η εκλογή του σε Επίσκοπο Ανδρούσης) ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος υπερασπίζεται την ΑΓΑΠΗ.

Αυτά τα πενήντα χρόνια επισκοπικής διακονίας, μεστά και παραγωγικά όσο δεν μπορεί να φανταστεί κανείς, εορτάστηκαν σεμνά στα Τίρανα το Σάββατο και την Κυριακή 19 και 20 Νοεμβρίου.

***

“Δοξάζουμε τον Θεό, που το όραμά μας έγινε πραγματικότητα”, είπε την Κυριακή 20 Νοεμβρίου ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος. Νωρίτερα είχε διαβαστεί λόγος, που είχε ετοιμαστεί για την ενθρόνιση το 1992, αλλά λόγω των αντιδράσεων ακραίων, που ήθελαν να διώξουν τον Αρχιεπίσκοπο(!), δυστυχώς, υπήρξαν και τέτοιοι, που στη συνέχεια διαπίστωσαν το ενωτικό και ειρηνικό πνεύμα του και τον αγαπητισμό του, δεν είχε εκφωνηθεί.

Αυτό το όραμα του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου δείχνει ότι πίσω από κάθε φάση της ζωής, της ιστορίας και της εξέλιξης της ανθρωπότητας, στέκει ολόλαμπρος και θριαμβευτικός ο Χριστός.

***

Ο εορτασμός περιλάμβανε λατρευτικές εκδηλώσεις στον καθεδρικό ναό “Ανάσταση”, όρθρο και θεία λειτουργία και το Σάββατο 19 Νοεμβρίου και την Κυριακή 20 Νοεμβρίου. Προεξήρχε ο Μακαριώτατος και πλαισιωνόταν:

Κατά την 19η Νοεμβρίου από τους Μητροπολίτες Κορυτσάς Ιωάννη, Αργυροκάστρου Δημητρίου, Απολλωνίας και Φίερι Νικολάου, Ελμπασάν Αντωνίου και Αμαντίας Ναθαναήλ και του Επισκόπου Βίλιδος Αστίου, καθώς και κληρικούς της Αρχιεπισκοπής.

Κατά την 20η Νοεμβρίου από τους Μητροπολίτες Κορυτσάς Ιωάννη, Ελμπασάν Αντωνίου και Αμαντίας Ναθαναήλ και του Επισκόπου Βίλιδος Αστίου, καθώς και κληρικούς της Αρχιεπισκοπής.

Απουσίαζε, για λόγους υγείας, ο Μητροπολίτης Μπερατίου Ιγνάτιος, που μαζί με τον Κορυτσάς Ιωάννη και τον αείμνηστο Επίσκοπο Απολλωνίας Κοσμά, αποτέλεσαν την πρώτη Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Αλβανίας, μετά την πτώση του κομμουνιστικό καθεστώτος, με πρόεδρο τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο.

***

Ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσε η θερμότητα και η ζεστασιά και η σιγουριά, που αισθάνονται τα παιδιά και οι νέοι δίπλα στον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο. Του προσέφεραν ανθοδέσμες, μαζί και το αγνό χαμόγελό τους. Και αυτός χαιρόταν… Και αυτό δεν είναι κάτι τυχαίο και συμπτωματικό. Δείχνει ότι η ψυχή του Αρχιεπισκόπου έχει επιδοθεί στην έντονη άσκηση της αρετής και κατόρθωσε να χαράξει μέσα της την παντοτινή ανάμνηση του Θεού. Και με αυτό τον τρόπο έκανε ένοικό της τον Θεό και από την έντονη ενατένιση του Θεού ο Αναστάσιος έγινε άξιος πολλών χαρισμάτων.

***

Στο Πολιτιστικό Κέντρο του ναού την πρώτη ημέρα παρουσιάστηκε βίντεο από την ιεραποστολική του πορεία στην Αφρική και τη δεύτερη ημέρα από την πολύπλευρη δράση του στην Αλβανία. Επίσης και τις δύο ημέρες η Ορθόδοξη Νεολαία, τόσο της Αρχιεπισκοπής Τιράνων, όσων και των άλλων Μητροπόλεων της χώρας, παρουσίασε εορταστικό πρόγραμμα με ύμνους, τραγούδια, χορούς και ποιήματα, ενώ μοιράστηκαν ένα μπλε τετρασέλιδο με το έργο στην Αφρική και ένα κόκκινο τετρασέλιδο με το έργο στην Αλβανία.

***

Και τις δύο ημέρες πολλοί πιστοί συγκεντρώθηκαν απ’ ολόκληρη την Αλβανία συγκεντρώθηκαν στον καθεδρικό ναό Τιράνων για να πει ο καθένας τους το μεγάλο του ευχαριστώ στον Αρχιεπίσκοπο. Αλλά και εκείνος τους εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του. Είναι αλήθεια πως η μορφή και το έργο του Αναστασίου είναι βέβαια ό,τι βλέπουμε, είναι όμως και κάτι παραπάνω απ’ ό,τι βλέπουμε. Είναι ό,τι υπάρχει, αλλά και παραπέρα απ’ ό,τι υπάρχει. Είναι κάτι ανθρώπινο, αλλά και κάτι, που είναι έξω από κάθε ανθρώπινο μέτρο.