Πώς μετράει ο Θεός τον ιδρώτα μας; Άραγε ο Χριστός υπολογίζει τους κόπους και τον ιδρώτα μας; Τι νόημα έχει όταν κοπιάζω για τον Χριστό; Γίνεται χωρίς κόπο να πετύχω τους στόχους μου; Ποια διαφορά έχει αυτός που κοπιάζει με χαρά και αυτός που κοπιάζει όταν βαριέται; Αυτός που εργάζεται επί πληρωμή είναι το ίδιο με αυτόν που εργάζεται χωρίς πληρωμή;

Η πολλή σωματική κούραση, όταν δεν έχει πνευματικό νόημα, τότε δεν ξεκουράζει τον άνθρωπο, αλλά τον κουράζει και τον αγριεύει περισσότερο. Αυτός που δεν έχει μάθει να κοπιάζει και δεν αγαπά τον κόπο για τον Χριστό, τότε γίνεται υποχείριο του διαβόλου. Η προθυμία, η χαρά και η υπομονή στον κόπο, ξεκουράζει τον άνθρωπο.

Ο Απόστολος Παύλος μας λέει το εξής: «περισσεύοντες ἐν τῷ ἔργῳ τοῦ Κυρίου πάντοτε, εἰδότες ὅτι ὁ κόπος ὑμῶν οὐκ ἔστι κενὸς ἐν Κυρίῳ». Δηλαδή: «πάντοτε πλούσιοι στο έργον του Κυρίου, γνωρίζοντες καλά ότι ο κόπος σας δεν είναι χαμένος ενώπιον του Κυρίου (Κορ. Α΄ ιε,58). Μέσα στον κόπο βρίσκει κανείς τον Θεό. Πρέπει να κοπιάζουμε και να ιδρώσουμε για να δούμε τον Χριστό. Κανείς δεν βρίσκει Χάρη, εάν δεν κοπιάσει. Και ο γεωργός, εάν δεν κουραστεί στο χωράφι του, καρπό δεν θα δει.