Ένα χαρακτηριστικό των φετινών χριστουγεννιάτικων λατρευτικών εκδηλώσεων στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας, ήταν, εν μέσω πανδημίας, η μεγάλη συμμετοχή πιστών, τηρουμένων των μέτρων κατά του κορωνοϊού.

Αυτό δείχνει ότι την αναζήτηση του Χριστού όχι μόνο δεν μπορεί να τη σταματήσει η ασθένεια, αλλά την κάνει ισχυρότερη.

Χριστούγεννα!… Και όλων οι καρδιές νιώθουν κάτι το ξέχωρο. Μια γλυκιά νοσταλγία πλημμυρίζει το εσωτερικό των πιστών στη γειτονική χώρα, που στερήθηκαν για χρόνια τη λατρεία του Χριστού στους ναούς  και μια έλξη τους τραβά  προς τα εκεί. Στο σπήλαιο… Στη φάτνη… Στο Άγιο Βρέφος!…

Η αθωότητα βρίσκεται εκεί προσωποποιημένη. Στέκονται στο Σπήλαιο της Βηθλεέμ τούτες τις ημέρες και αφήνουν τις ψυχές τους να καταγαλιασθούν από το φως Του, της απλότητας και της αθωότητας το φως!…

Και μέσα στην απλότητά τους δέχτηκαν τον Κύριο εντός τους. Κοινώνησαν των Αχράντων μυστηρίων αξίως. Και ενώθηκαν μαζί Του.

Και μπόρεσαν να κοιτάξουν το νεογέννητο Κύριο κατάματα.  “Οι καθαροί τη καρδία τον Θεόν όψονται”. Και χάρηκαν αληθινά τα Χριστούγεννα. Γιόρτασαν ολόψυχα το μεγάλο Γεγονός.

Ταπεινά και αθόρυβα έκανε την εμφάνισή του ο Χριστός. Χωρίς τυμπανοκρουσίες ήρθε κοντά μας. Όπως ταπεινή υπήρξε όλη η ζωή Του.  Ως νήπιο αδύνατο και φτωχό, σ’ ένα στάβλο, περιτυλιγμένο τα φτωχικά Του σπάργανα.

Τίποτε το εντυπωσιακό, το μεγαλοπρεπές, το βασιλικό δεν υπήρξε. Γεννήθηκε και μας έσωσε.

Ας τον κάνουμε ο καθένας μας προσωπικό μας Σωτήρα.