Αίσθηση πάντως,έχει προκαλέσει στους ορθοδόξους ιεράρχες η επιμονή του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου να μην συμμετάσχει ο ίδιος, αλλά τρείς μητροπολίτες ως εκπρόσωποι της Εκκλησίας της Ελλάδος στην Σύναξη των Ορθοδόξων Προκαθημένων που θα συγκληθεί στις 21 Ιανουαρίου στη Γενεύη.
Σύμφωνα με εκτενές ρεπορτάζ της Μαρίας Αντωνιάδης, στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας “Το Βήμα“, η απόφαση του Αρχιεπισκόπου εντυπωσιάζει καθώς είναι η πρώτη φορά που ο Προκαθήμενος της Εκκλησίας της Ελλάδος, θα απουσιάζει από Σύναξη των Ορθοδόξων Προκαθημένων, γεγονός που δείχνει ότι οι σχέσεις των δύο πνευματικών ηγετών του Ελληνισμού, δηλαδή του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου και του Πατριάρχη της πονεμένης Ρωμιοσύνης του κ. Βαρθολομαίου, είναι οριακές.
Τον Μάιο του 1992, εφτά μήνες μόλις μετά την εκλογή του, ο κ. Βαρθολομαίος είχε συγκαλέσει για πρώτη φορά Σύναξη Ορθοδόξων Προκαθημένων, σε μια προσπάθεια να δώσει ένα μήνυμα ενότητας της απανταχού Ορθοδοξίας,αφού επί αιώνες παρέμενε αδύνατη η πραγματοποίηση της Αγίας και Ιεράς Συνόδου – η πρώτη μετά το Σχίσμα των Εκκλησιών το 1054 – και με τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία να έχει διοργανώσει ήδη δύο Βατικάνειες Συνόδους που επέλυσαν καίρια ζητήματα που απασχολούσαν την ρωμαιοκαθολική Εκκλησία.
Εκτοτε πέρασαν 23 ολόκληρα χρόνια και πραγματοποιήθηκαν εφτά Συνάξεις Προκαθημένων και από καμία δεν απουσίαζε ο εκάστοτε Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος.
Οι μακαριστοί Αρχιεπίσκοποι Σεραφείμ και Χριστόδουλος, αλλά και ο Ιερώνυμος, παρά τις κατά καιρούς δυσκολίες βρισκόταν εκεί και έδειχναν αφενός ότι η Εκκλησία της Ελλάδος είναι παρούσα, αφετέρου στήριζαν τον Οικουμενικό Πατριάρχη στα διάφορα προβλήματα που είχε με την Εκκλησία της Μόσχας που είχε πάντα επεκτατικές βλέψεις.
Συνάξεις των Ορθοδόξων Προκαθημένων που πραγματοποιήθηκαν από το 1991 έως σήμερα:
- Μάρτιος 1992: Στην Κωνσταντινούπολη με την συμμετοχή του Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ.
- Σεπτέμβριος 1995: Στην Πάτμο με αφορμή την συμπλήρωση 1900 ετών από την συγγραφή της Αποκάλυψης του Ιωάννου με την συμμετοχή του Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ.
- Ιανουάριος 2000: Στα Ιεροσόλυμα με αφορμή την έναρξη των εορτασμών για την συμπλήρωση 2.000 χρόνων από την Γέννηση του Χριστού. Εκ μέρους της Εκκλησίας της Ελλάδος, συμμετέχει ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος.
- Δεκέμβριος 2000: Στην Νίκαια της Βιθυνίας και την Κωνσταντινούπολη για την ολοκλήρωση των εορτασμών 2000 χρόνων από την Γέννηση του Χριστού. Συμμετείχε ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος.
- Μάιος 2005: Στην Κωνσταντινούπολη για τα προβλήματα του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων. Συμμετείχε ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος.
- Μάρτιος 2008: Σύναξη στην Κωνσταντινούπολη. Συμμετέχει ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος.
- Μάρτιος 2014: Στην Κωνσταντινούπολη για την σύγκληση της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Συμμετέχει ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος.
«Δεν είναι προσωπικό το πρόβλημα»
«Θα μπορούσα να πω πολλά. Και να κάνω διαρκώς δηλώσεις. Ο κόσμος έχει πολλά προβλήματα δεν αντέχει να βλέπει κι εμάς να τσακωνόμαστε. Όμως πρέπει να υπολογίζουν την Εκκλησία της Ελλάδος» είπε ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος απευθυνόμενος στους μητροπολίτες – μέλη της Ιεράς Συνόδου και επιμένοντας στην άποψη του ότι στην Σύναξη της Γενεύης δεν θα πρέπει να συμμετάσχει ο ίδιος.
Παρά τις πιέσεις, ακόμη και τις πολιτικές παρεμβάσεις, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος παραμένει σταθερός στην άποψη του, καθώς, όπως υποστηρίζουν στενοί του συνεργάτες, τα τελευταία τρία χρόνια έχουν γίνει ενέργειες και πράξεις από την πλευρά του Φαναρίου που χαρακτηρίζονται «εχθρικές».
Ανάμεσα σε αυτές η λειτουργία του Γραφείου Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Αθήνα και κυρίως, όπως υποστηρίζουν για να οικοδομήσουν τη διαφωνία τους, η δήθεν υπερβολική συμπεριφορά του υπευθύνου του Γραφείου των Αθηνών, Μητροπολίτη Αδριανουπόλεως κ.Αμφιλοχίου. Ο Μητροπολίτης Αμφιλόχιος είναι στενός συνεργάτης και σύμβουλος του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου από τα χρόνια του Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, και διετέλεσε εξ απορρήτων του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου από τότε που ήταν Μητροπολίτης Θηβών! Όπως διαδίδουν τώρα οι άνθρωποι του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου ο Μητροπολίτης Αμφιλόχιος φέρεται να επιδιώκει την αναβάθμιση του Γραφείου σε «πρεσβεία» — γεγονός που δεν ευσταθεί αφού το Φανάρι δεν είναι κράτος όπως το Βατικανό– και να διεκδικεί την λειτουργία Ναού του Πατριαρχείου στην Αθήνα( κάτι που το δικαιούται το Φανάρι αφού τα άλλα Πατριαρχεία Αλεξανδρείας και Ιεροσολύμων διαθέτουν τη δική τους Αγία Τράπεζα στην Αθήνα.
Ο Μητροπολίτης Αδριανουπόλεως θεωρείται και είναι δραστήριος ιεράρχης, ο οποίος σε συνεργασία με τον προκάτοχο του στο Γραφείο των Αθηνών, Μητροπολίτη Περγάμου Ιωάννη, επιδιώκουν να προωθήσουν τις θέσεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αλλά με αυτή την συμπεριφορά προκαλούν την μήνι των μητροπολιτών στην Ελλάδα, γιατί εκτιμούν ότι με τις ενέργειές τους αυτές επιχειρούν την αποδυνάμωση της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Το δεύτερο ζήτημα που διαδίδουν οτι δεν δείχνει να ξεπερνά η …Ιερά Σύνοδος, δηλαδή ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος, είναι η πρόσκληση που απηύθυνε ο Οικουμενικός Πατριάρχης στους μητροπολίτες των λεγομένων νέων χωρών – περιοχές της χώρας που απελευθερώθηκαν μετά το 1912 και πνευματικά υπάγονται στο Φανάρι αλλά η διοίκηση τους επιτροπικώς παραχωρήθηκε με ειδικό Τόμο το 1928 στην Εκκλησία της Ελλάδος – για την συμμετοχή τους στην Σύναξη της Συνόδου της Ιεραρχίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Τα παραπάνω προβλήματα που προβάλονται ως casus belli, φαίνεται ότι κρύβουν πολλά περισσότερα ζητήματα, ενώ πληροφορίες θέλουν τον Αρχιεπίσκοπο να έχει αποστείλει επιστολές «διαμαρτυρίας» στο Φανάρι και να μην έχει λάβει μέχρι στιγμής απαντήσεις.
