Κι άλλος ένας ιεράρχης του Οικουμενικού Θρόνου, ο Βιζύης (άκου τίτλο!) Αθηναγόρας, ο οποίος αρχιεράτευσε στη Μητρόπολη Μεξικού επί 28 χρόνια και συγκεκριμένα από το 1996 ως το 2024, έφυγε από τη ζωή πικραμένος και εγκαταλειμμένος από την εκθρόνισή του τον Ιανουάριο του 2024. Τόσο μπόρεσε και άντεξε, ενάμισι χρόνο. Το μαράζι τού έτρωγε τα σωθικά για την απώλεια της Μητρόπολής του αναπολόγητα κατά την πάγια τακτική της Μητρός Εκκλησίας.
Προχωρούμε λοιπόν σε αποκάλυψη πρώτη: Μπήκε στη συνεδρίαση της Συνόδου του Φαναρίου τον Ιανουάριο του 2024 ο πρόεδρός της και άρχισε ένα δριμύ καταγγελτήριο λίβελλο σε βάρος του πράου και γαλήνιου Αθηναγόρα, εν απουσία του βεβαίως και δίχως να του δοθεί καν η ευκαιρία να παράσχει κάποιες εξηγήσεις για τα εις βάρος του λεχθέντα. Στη συνέχεια, ήλθε το τέλος εισηγήσει βεβαίως του προέδρου της Συνόδου να εκπέσει του θρόνου της Μητρόπολης Μεξικού και να «μετατεθεί» στην ερειπιώδη και ανύπαρκτη Μητρόπολη Βιζύης. Προσπάθεια να του δοθεί του ανθρώπου ένας πιο εύηχος τίτλος επειδή ακόμα και Συνοδικοί γελούσαν κάτω από τα μουστάκια τους έπεσε στο κενό κι έτσι «εκλέχτηκε» και μάλιστα «παμψηφεί» ως είθισται Μητροπολίτης Βιζύης. Τρέχα γύρευε.
Να υπενθυμίσω προς όλους και ιδιαίτερα στους επιλήσμονες πως ο μακαριστός Αθηναγόρας είχε προσφέρει πολλά στο Φανάρι και τον ίδιον τον Βαρθολομαίο, τα οποία δεν είναι του παρόντος να λεχθούν.
Οταν είδα την Τετάρτη και το Τρισάγιο στον Πατριαρχικό Ναό «διά την ανάπαυσιν της ψυχής» του Μητροπολίτη Αθηναγόρα ένιωσα θλίψη και απορία… Αν είναι δυνατόν, είπα καθ’ εαυτόν!
Ας επιστρέψουμε όμως στη Σύνοδο του Ιανουαρίου του 2024 και να πούμε πως ταυτόχρονα και με την ίδια αναπνοή ο πρόεδρος της Συνόδου άρχισε να πλέκει το εγκώμιο του τότε Αρχιμανδρίτη Ιακώβου Ανδρεοπούλου (Ελληνοαμερικανός κι’ αυτός εκ Σικάγου, όπως και ο καημένος ο Αθηναγόρας) κληρικού της Αρχιεπισκοπής Αθηνών σε σημείο που κάποιοι συνοδικοί ιεράρχες απόμειναν αποσβολωμένοι και άλλοι τραβούσαν ιεροκρυφίως τα γένια τους όταν ο πρόεδρος της Συνόδου συνέχισε να αναγιγνώσκει το πολυσέλιδο εγκώμιο. Μετά το πέρας της ανάγνωσης έγινε η παμψηφεί εκλογή του νεαρού Ιακώβου, μόλις 32 ετών τότε, σε Μητροπολίτη Μεξικού.
Αποκάλυψη δεύτερη: Ο «Εθνικός Κήρυκας» επικοινώνησε την ίδια μέρα της εκθρόνισής του με τον Αθηναγόρα, ο οποίος διάβαζε τον «Ε.Κ.» με θρησκευτική ευλάβεια κάθε μέρα, αλλά δεν θέλησε να μας μιλήσει επίσημα προς δημοσίευση φοβούμενος τον πρόεδρο της Συνόδου να μην επικοινωνήσει με την αρχές και εξουσίες στην Ελλάδα και δεν λάβει τη σύνταξη για να μπορέσει να ζήσει το υπόλοιπο της ζωής του.
Μας μίλησε όμως ανεπίσημα, off the record που λέμε, για τα οποία βέβαια υπάρχει ηθική δέσμευση να μην δημοσιοποιηθούν. Γνώριζε πολλά ο αείμνηστος από την εποχή ακόμα του Χαλκηδόνος Μελίτωνα Χατζή.
Βέβαια ο Αθηναγόρας είχε κάνει και τα λάθη του ως άνθρωπος «σάρκα φορών και τον κόσμον οικών», αλλά μήπως άλλοι δεν έχουν κάνει λάθη και μάλιστα ιστορικά, συμπεριλαμβανομένου και του ενταύθα «αλεξιπτωτιστή Εθνάρχη», αλλά και του ιδίου του προέδρου της Συνόδου του Φαναρίου; Σταματώ εδώ για τώρα, με την ευχή ο Θεός να αναπαύει τον Μητροπολίτη Αθηναγόρα γιατί ήταν ιεράρχης της αγάπης και της συγχώρεσης.
