π. Λίβυος (Πρωτ. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος): Στην Εκκλησία δεν πρέπει να είσαι κάποιος, πρέπει να είσαι τίποτα.
Είναι μυστικό της πνευματικής ζωής, ότι πρέπει να ξεχνάμε τι θέλουμε στην πνευματική ζωή. Κάνε την προσευχή σου και μην σκέφτεσαι τίποτα. Τα πράγματα θα γίνουν όταν σταματήσεις να τα περιμένεις
Ομιλία με θέμα: « Ότι λάμπει δεν είναι Χριστός (αρετές και χαρίσματα στην ζωή και στην Εκκλησία)», πραγματοποίησε ο Πρωτοπρεσβύτερος Χαράλαμπος – Λίβυος Παπαδόπουλος, Συγγραφέας και Εφημέριος του Ιερού Ναού Αγίας Ειρήνης Ηρακλείου, στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, την Τετάρτη 8 Νοεμβρίου.
Της ομιλίας, που δόθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…», προηγήθηκε Ιερά Παράκληση προς την Υπεραγία Θεοτόκο τη Βηματάρισσα, την Βατοπαιδινή.
Ως οδηγό στην ομιλία του, ο π. Χαράλαμπος είχε την «Κλίμακα» του Αγίου Ιωάννη του Σιναῒτη. Ο οποίος, όπως τόνισε, μέσα στην εμπειρία του την πνευματική, μας λέει ότι οι αρετές είναι μια κλίμακα, δηλαδή μια σκάλα.
Κι αυτό σημαίνει ότι στην πνευματική ζωή πάμε βήμα – βήμα, σκαλοπάτι – σκαλοπάτι, σιγά – σιγά. Στην πνευματική ζωή δεν βιαζόμαστε, θέλει ωριμότητα, σταθερότητα, πραότητα εσωτερική.
Σήμερα, συνέχισε, θέλουμε γρήγορα ν’ αγιάσουμε, πολύ γρήγορα να δούμε τον Θεό, να έχουμε μεγάλες εμπειρίες, να δούμε θαύματα, να έχουμε θεραπείες.
Αλλά, όπως σημείωσε, θα αργήσει πάρα πολύ να έρθει η σταθερότητα μέσα μας. Θα χρειαστεί πολλές φορές ο Θεός να κρυφτεί από εμάς, ώστε να μας ωριμάσει, να μας παιδεύσει (με την έννοια της παιδείας), να άρει την χάρη Του για να δει τι κάνουμε, ποια είναι η διάθεση μας.
«Όποιος μιλάει πολύ εύκολα για τον Θεό, δεν τον έχει απασχολήσει ο Θεός πολύ. Αυτοί που έχουνε εμπειρία του Θεού, δεν μιλάνε πολύ.
Στην Εκκλησία δεν πρέπει να είσαι κάποιος, πρέπει να είσαι τίποτα για να σε γεμίσει απόλυτα η χάρις του Θεού. Στην Εκκλησία αδειάζω το νου, την καρδιά, δεν γεμίζω. Τίποτα δεν θέλω δικό μου. Και ο Κύριος τα δίνει όλα όταν τον ποθείς, τον ζητάς, τον ερωτεύεσαι, τον αγαπάς.»
Στο Θεό πάω γιατί Τον αγαπώ και θα έρθουν τα άλλα, οι ευλογίες στη ζωή. Αλλά εμείς θέλουμε τις ευλογίες κι όχι τον Κύριο. Η προσευχή όμως είναι ξεγύμνωμα, άδειασμα, στέκομαι γυμνός μπροστά στο Θεό.
Συνεχίζοντας ο π. Χαράλαμπος μίλησε για ένα μυστικό της πνευματικήγς ζωής. Όταν περιμένεις το θαύμα, δεν γίνεται. Όταν επιδιώκουμε κάτι, βάζουμε μέσα μας στόχο κι αυτό δημιουργεί άγχος.
«Είναι μυστικό της πνευματικής ζωής, ότι πρέπει να ξεχνάμε τι θέλουμε στην πνευματική ζωή. Κάνε την προσευχή σου και μην σκέφτεσαι τίποτα. Τα πράγματα θα γίνουν όταν σταματήσεις να τα περιμένεις.»
Προχωρώντας τον λόγο του περί αρετών, ο ομιλητής σημείωσε πως οι αρετές είναι δώρα του Θεού τα οποία ο άγιος Ιωάννης τα χωρίζει σε δύο κατηγορίες. Υπάρχουν οι φυσικές αρετές, που κάποιοι άνθρωποι έχουν από τη φύση τους. Και οι αρετές που είναι καρποί του Αγίου Πνεύματος, που ήρθαν ως χαρίσματα από τον Θεό.
Οι αρετές στην Εκκλησία, δεν είναι ο στόχος. Ο στόχος είναι η θέωση, η ένωση με τον Θεό. Και οι αρετές έρχονται στον άνθρωπο ως δώρα του Αγίου Πνεύματος.
Μη νιώθετε ενοχές, επεσήμανε. Γιατί ο Θεός το λίγο που κάνουμε το παίρνει ως πολύ. Δεν υπάρχει μέτρημα σε αυτά τα πράγματα. Μόλις κάνεις λίγη προσπάθεια σε πλημμυρίζει η χάρις.
Πολλές φορές πίσω από μία υποτιθέμενη αρετή μα,ς έχουμε κρύψει ένα πάθος μας. Συμπλέκονται οι αρετές με τις κακίες. Αυτό που πολλές φορές φαίνεται ως αρετή, δεν είναι αρετή αλλά υποκρύπτεται μία κακία.
Και κλείνοντας είπε:
«Ότι λάμπει δεν είναι Χριστός. Πρέπει βαθύτερα μέσα μας να σκύψουμε να βρούμε την αλήθεια μας. Και συγχρόνως να καταλάβουμε ότι οι αρετές δεν μας δίδονται για να επαιρόμαστε, να έχουμε εγωισμό, να δοξασθούμε εμείς. Αλλά μας δίδονται αυτά τα δώρα του Θεού για να τα μοιραστούμε με τους συνανθρώπους μας.
Ένας άγιος, όταν ο Θεός του δίνει δώρα, ταπεινώνεται. Γιατί ξέρει ότι δεν τα αξίζει αυτά. Τον υγιή πνευματικό άνθρωπο το χάρισμα τον ταπεινώνει.»