ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ Μ. ΤΖΟΥΜΑ

Πολλές φορές μας έχει δοθεί η ευκαιρία να γράψουμε για ένα φαινόμενο που συναντάται συχνά τα τελευταία χρόνια, σε πολλές Μητροπόλεις και το οποίο ενώ έχει αγαθή προαίρεση και αποβλέπει στο όφελος των πιστών, εντούτοις έχει αποβεί αρνητικό και μάλιστα με αποκαρδιωτικά αποτελέσματα!

Πρόκειται για τον τρόπο που εορτάζουν τα ονομαστήριά τους πολλοί Αρχιερείς μας, ακόμη και νεοεκλεγέντες, με τα προκλητικά πολυαρχιερατικα συλλείτουργα, κατά τα οποία χάνεται το μάτι των πιστών στις Αρχιερατικες Μίτρες και στην εναλλαγή των χρωμάτων και της τεχνοτροπίας, της κάθε Αρχιερατικής στολής. Ενώ οι πιστοί που συμμετέχουν είναι αντιστρόφως ανάλογοι των Αρχιερέων που παρίστανται!
Είναι αλήθεια ότι η μόδα αυτή με τα πολυαρχιερατικά συλλείτουργα και τις πολυπληθείς Αρχιερατικες παρουσίες ξεκίνησε την δεκαετία 1988-1998,
ως ιδανικός τρόπος για να δείξουν προς την τότε μονήρη εκκλησιαστική ηγεσία και προσωπικά προς τον Αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ ότι υπάρχει και αυτό το είδος Εκκλησίας και ποιμεναρχών, όπου οι Αρχιερείς μας συναθροίζονται και συλλειτουργούν και δείχνουν στο λαό μας την ενότητά τους και την ενότητα της Εκκλησίας μας.

Μάλιστα την μόδα αυτή ακολούθησε κατά κόρον ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, ως Μητροπολίτης Δημητριάδος τότε που κάθε χρόνο στην εορτή του ,ο Βόλος ζούσε στιγμές παλιοκαιρινού βυζαντινού μεγαλείου! Δώδεκα Αρχιερείς τουλάχιστον έδιναν το παρών.
Αλλά τότε ήταν άλλα χρόνια.
Η πατρίδα μας δεν περνούσε κρίση και οι Αρχιερείς μας δεν ήταν στερημένοι από δημόσιες εμφανίσεις και ταξίδια!
Σήμερα ζούμε μία διαφορετική κατάσταση ! Η ανέχεια και τα προβλήματα κάνουν τον απλό κόσμο ακόμη και πιστούς που ήταν μέχρι πρότινος πολύ κοντά στην Εκκλησία, να γίνονται αυστηροί και πολλές φορές να βλέπουν με αρνητικό τρόπο αυτές τις υπερβολές και προκλήσεις!
Σε αντίθεση με όλα τα παραπάνω, ο τρόπος με τον οποίο εόρτασε εφέτος τα ονομαστήριά του ένας αεικίνητος Ιεράρχης της Εκκλησίας μας ο Μητροπολίτης Σύρου και λοιπής Κυκλαδικής Πολυνησίας Δωρόθεος ο Β ´ ίσως θα πρέπει να αποτελέσει το νέο μοντέλο που πρέπει να ακολουθήσουν οι Ιεράρχες μας αυτά τα δύσκολα χρόνια. Τώρα δεν ζούμε στην ευμάρεια εκείνων των χρόνων, έστω και αν ήταν επίπλαστη και τα χρήματα δανεικά.Σήμερα ζούμε σε μία χρεωκοπημένη Ελλάδα και ο λαός μας πένεται και υποφέρει!
Ο Μητροπολίτης Σύρου Δωρόθεος ο Β , που επί 365 ημέρες το χρόνο ταξιδεύει από νησί σε νησί και από βράχο σε βράχο της διάσπαρτης στο Αιγαίο πολυνησιακής επαρχίας του,στα εόρτα των συνεπισκόπων του δεν φείδεται ταξιδίων αλλά σπεύδει άλλοτε στη Μακεδονία και στη Θράκη κι άλλοτε στην κεντρική Ελλάδα και στην Πελοπόννησο, για να ευχηθεί δια ζώσης τα χρόνια πολλά!
Τα δικά του ονομαστήρια εφέτος, όμως προτίμησε να τα εορτάσει σεμνά και ταπεινά περιστοιχισμένος από τον κλήρο και το λαό του.
Και ήταν κατά κοινή ομολογία όλων των παρισταμένων μιά ευχάριστη και διαφορετική εμπειρία.
Ποιμένας και ποίμνιο να ευρίσκονται επί τω αυτώ, προκειμένου να συνεορτάσουν όλοι μαζί τα ονομαστήρια του Μητροπολίτη που αποτελούν την μοναδική εορτή η οποία έχει επίκεντρο τον Ποιμένα, ο οποίος χαιρόταν και απολάμβανε τις εκδηλώσεις κλήρου και λαού, χωρίς να αποσπάται στην φιλοξενία και στην περιποίηση άλλων φιλοξενουμένων Ιεραρχών, όπως γίνεται σε μία τέτοια περίπτωση.
Το εσπέρας, παραμονή της εορτής ο εσπερινός έγινε στην ύπαιθρο έξω από το καθολικό της Μονής της Αγίας Τριάδος στην Άνω Σύρο, μία Μονή που ανέστησε πέτρα -πέτρα, με προσωπική εργασία και δαπάνες ο ηγούμενος πατήρ Δωρόθεος!
Και μετά τον εσπερινό η λιτανεία στα ανηφορικά και κατηφορικά δρομάκια της Άνω Σύρου. Και μετά τον εσπερινό ο καφές και η σπιτική λεμονάδα με το κέρασμα στην ωραία βεράντα στο Αρχονταρίκι που το στολίζουν φωτογραφίες εκτός του οικείου ποιμενάρχη και προκατόχων του, υπάρχει σε περίοπτη θέση και φωτό του προώρως κοιμηθέντος Καστορίας Γρηγορίου Παπουτσόπουλου, ο οποίος κατήγετο από την Σύρο αλλά και του λόγιου Εφέσου Χρυσοστόμου, ο οποίος εδάφη στη Σύρο!
Παρόντες στο εσπερινό αλλά και στο κέρασμα όλοι. Κλήρος και λαός, άρχοντες του τόπου και αρχόμενοι.
Ακολούθησε δείπνο σε παραθαλάσσιο εστιατόριο με συζητήσεις και αφηγήσεις παλαιών ιστοριών και γεγονότων της Εκκλησίας μας.
Ανήμερα της εορτής η θεία λειτουργία έγινε στο Ναό της Μεταμόρφωσης κάτω από την καθέδρα του Μητροπολίτη! Ένας παλαιός αρχοντικός ναός, πολύ φωτεινός και φιλόξενος! Από τις 8.30 ήταν κατάμεστος από το χριστεπώνυμο πλήρωμα μεγάλους και μικρούς!
Ο εορτάζων Αρχιερεύς Δωρόθεος, με τη γνωστή αρχοντική του φινέτσα και ευγένεια συμμετείχε στο Μυστήριο της θείας Μυσταγωγίας με δέος και θεία συναίσθηση της αποστολής του!
Την ώρα της Μεγάλης Εισόδου από τον τρόπο που μνημονεύει ένας Αρχιερεύς υπέρ των ζώντων και των κεκοιμημένων, καταλαβαίνει κανείς αυτή τη “θεία συναίσθηση” του χρέους που έχει ο λειτουργών Αρχιερεύς! Και σε αυτό ο Δωρόθεος δείχνει με υπεροχικό τρόπο τη σοβαρότητα με την οποία βλέπει την αποστολή του!

Ένας φιλόσοφος ιερεύς και ιατρός επελέγη από τον εορτάζοντα Αρχιερέα για να μιλήσει στο χριστεπώνυμο πλήρωμα, την εορταστική αυτή ημέρα! Ο πατήρ Αριστομένης Ματσάγγας , διακεκριμένος Ψυχίατρος δεν μίλησε με το γνωστό συμβατό τρόπο των ιεροκηρύκων! Προσπάθησε μέσα από κείμενα και παραδοχές της Θεολογίας και ρήσεις του Ιωάννου του Χρυσοστόμου να αναδείξει τον ρόλο ενός ποιμένος στη σύγχρονη εποχή και να καθρεφτίσει σε αυτά τον εορτάζοντα ποιμενάρχη που ξεχωρίζει όπως είπε στο στερέωμα της Ελλαδικής Εκκλησίας και έχει καταφέρει στα χρόνια που ποιμαίνει αυτή την ευαίσθητη για πολλούς λόγους Μητρόπολη, να κρατά λεπτές ισορροπίες, σεβόμενος πρωτίστως τη διαφορετικότητα του θρησκεύματος του καθενός, η οποία διαφορετικότητα δεν είναι διασπαστική της χάριτος του Αγίου Πνεύματος.
Τις λίγες ευχαριστίες που απηύθυνε ο εορτάζων Αρχιερεύς και η ιδιαίτερη αναφορά του στον μεγάλο ευεργέτη του όπως τον απεκάλεσε,τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, λόγω της παρουσίας εκεί του πατρός Θωμά Συνοδινού Πρωτοσυγκέλλου της Ι. Αρχιεπισκοπής επί Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, ο κόσμος τα επιβράβευσε με ένα θερμό χειροκρότημα και την ιαχή ΑΞΙΟΣ.
Ακολούθησε μικρή δεξίωση και από εκείνη την ώρα ο κόσμος, ο απλός λαός άρχισε να καταφθάνει στο Επισκοπείο για να υποβάλλει τα σέβη του! Και μολονότι το Επισκοπείο ευρίσκεται σε περίοπτη θέση, υψηλά και έχει ανηφόρα και σκαλοπάτια οι άνθρωποι κάθε ηλικίας προσέρχονταν για να ευχηθούν στον Δωρόθεο τον Β ´ μακροημέρευση.
Και το πιο εντυπωσιακό εξ όλων όσων παρατηρεί κανεις μέσα στο Επισκοπείο είναι οι ζεστές γωνιές που έχει δημιουργήσει ο Μητροπολίτης για να το νοιώθει ο επισκέπτης οικείο και όχι απόμακρο και πολυτελές! Κυρίως όμως, η φωτό του προκατόχου του Δωροθέου του Α , στο κεντρικό τραπέζι στην Αίθουσα του Θρόνου με το καντηλάκι άσβεστο κάθε μέρα, είναι το μάθημα προς όλους εκείνους που φέρονται με αχαριστία και περιττά κόμπλεξ στους προκατόχους.
Έτσι τιμώνται οι προκάτοχοι! Και όχι βάζοντάς τους ταφόπετρα σε όλα! Αυτό τις περισσότερες φορές λειτουργεί ανάποδα! Ας το έχουν υπόψη τους οι ευεργετηθέντες αχάριστοι και όχι μόνο!
Ήταν πράγματι μια διαφορετική εορτή που καλά θα κάνουν οι Άγιοι Αρχιερείς μας να ακολουθήσουν στο μέλλον! Μόνο κερδισμένοι θα βγούν!