Όλοι μαζί και ο ψωριάρης χώρια. Η ενότητα μέσα στο χώρο της Εκκλησίας, καθώς και σε κάθε υγιή οργανισμό ή ομάδα ατόμων που έχουν κοινούς στόχους, είναι πολύ σημαντικό στοιχείο. Υπάρχουν αρκετά σημεία μέσα στην Καινή Διαθήκη που μας διδάσκουν για την ενότητα που πρέπει να έχουμε.

Η ενότητα είναι κέντρο της ζωής της Εκκλησίας και των χριστιανών, δι’ αυτό και ο ίδιος ο Χριστός μας άφησε υποθήκη στην αρχιερατική του προσευχή λίγο πριν το Πάθος Του, για την ενότητα που πρέπει να έχουμε μεταξύ μας, «ἵνα πάντες ἓν ὦσι, καθὼς σύ, πάτερ, ἐν ἐμοὶ κἀγὼ ἐν σοί, ἵνα καὶ αὐτοὶ ἐν ἡμῖν ἓν ὦσιν, ἵνα ὁ κόσμος πιστεύσῃ ὅτι σύ με ἀπέστειλας». Δηλαδή: «Σε παρακαλώ δι’ όλους αυτούς, να είναι ένα πνευματικόν σώμα με την αγάπην και την ομοφροσύνην των. Οπως συ, Πατερ, είσαι ενωμένος με εμέ και εγώ με σε, διότι έχομεν την αυτήν ουσίαν, έτσι σε παρακαλώ, να είναι και αυτοί ένα δια της ενώσεως και επικοινωνίας που θα έχουν με ημάς, δια να πιστεύση ο κόσμος, βλέπων το θαύμα αυτό της ενότητος, ότι συ με έστειλες» (Κατά Ιωα. Κεφ. 17,21).

Το ίδιο παρακαλεί και ο Απόστολος Παύλος στην Α΄ Προς Κορινθίους Επιστολή του στο πρώτο κεφάλαιο όπου μας λέει τα εξής: «Σας παρακαλώ δε, αδελφοί μου, στο όνομα και εξ’ ονόματος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού να είσθε όλοι ομόφωνοι και να λέγετε σαν από μια καρδία, την ίδια ομολογία της πίστεώς σας και να μη υπάρχουν μεταξύ σας σχίσματα και διαιρέσεις, αλλά να είσθε συγκρατημένοι, κατηρτησμένοι και ενωμένοι μεταξύ σας με τα αυτά φρονήματα και με την αυτήν γνώμην».

Η ενότητα είναι το παν μέσα στην Εκκλησία. Αυτός που βρίσκεται με τον Χριστό διακατέχεται με την ενότητα. Εκείνος πάλι που επιθυμεί να βρεθεί κοντά στον Χριστό πρέπει να μάθει να ζει ενωμένος με τον Χριστό και τα μέλη της Εκκλησίας Του. Εκείνος που είναι ενωμένος με τον Χριστό, εκείνος σώζεται. Αυτός που αποκόπτεται από την Εκκλησία του Χριστού, χάνει και τη ζωή του, διότι νεκρώνεται πνευματικά.