Σε κάθε  έκφανση της ζωής μας είναι- ή τουλάχιστον πρέπει να είναι- παρών ο άγραφος ηθικός νόμος. Για μας τους χριστιανούς φυσικά υπάρχει το ιερό Ευαγγέλιο, στο οποίο είναι αναγκαίο να θεμελιώνεται όλη μας η βιοτή. Δεν γίνεται εμείς οι χριστιανοί και ιδιαίτερα οι κληρικοί μας  να πολιτεύονται  και να πορεύονται με κουτοπονηριές όπως οι κοσμικοί!

Είμαι ο μόνος- και λυπάμαι αν  φαίνεται εγωιστικό που το λέγω  αλλά είναι αληθινό – που και επί των ημερών του Μακαριστού Χριστοδούλου και σήμερα επί Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου έχω αφιερώσει πολλά άρθρα και ρεπορτάζ για τους ξεχασμένους Γραμματείς της Συνόδου. Ο μόνος που έγραφα για τους ξεχασμένους στα γραφεία γραμματείς. Έχω απέραντη αγάπη και ενδιαφέρον για όλους ακόμη και γιαυτούς που δεν τους γνωρίζω αλλά τους έχω μόνο ακουστά. Για κάποιους εξ αυτών και μάλιστα για πρόσωπα ηπίων τόνων που με τιμούν με τη φιλία τους  και δεν είχαν

πρόσβαση στα υψηλά κλιμάκια έχω βάλει πλάτη και έχω αγωνιστεί με υπερβάλλοντα ζήλο!

Ξέρω ότι στο τέλος όλοι με τιμούν   με το παράσημο της…ανοιχτής παλάμης. Αλλά δεν πειράζει. Έκαστος ο,τι έχει προσφέρει. Άλλοι ρόδα και άλλοι κέρατα, όπως έλεγε ο αείμνηστος Λασκαράτος. Για την ιστορία να πω ότι έχω πρόσφατη εμπειρία από Ιεράρχη που ενώ ήταν παντελώς άγνωστος και μείς τον κάναμε ισχυρό υποψήφιο και στο τέλος κέρδισε την εκλογή με προεκλογικές προβλέψεις γιαυτόν στο ναδίρ, έφτασε να πει αφού κέρδισε ότι ανέβηκε με την… αξία του. Χαλάλι του.

Προσωπικά ο,τι  κάνω το κάνω  γιατί το αισθάνομαι και γιατί πιστεύω στους ανθρώπους αυτούς που στηρίζω και οι οποίοι δεν είναι εξωπραγματικοί αλλά κληρικοί με αξία!

 Οι επιλογές γίνονται με  κριτήρια τα οποία γνωρίζει και καθορίζει ο εκάστοτε Αρχιεπίσκοπος ο οποίος κρατά τα ηνία της Εκκλησίας  και ξέρει τι κάνει και ποιους  επιλέγει. Εμείς στηρίζουμε τις επιλογές του όπως και τις υποψηφιότητες κάποιων κληρικών που προβάλλουν οι γέροντες των Αρχιερείς.

Στις πέντε εκλογές που θα γίνουν την Παρασκευή οι υποψήφιοι που ακούγονται  είναι και από τα γραφεία της Συνόδου και από επιτελικές θέσεις Μητροπόλεων. Υπάρχει και ένας Μητροπολίτης πολλαπλώς ταλαιπωρημένος ο οποίος το μόνο που ζητά είναι ηθική δικαίωση  και για τον ίδιο και  για όσα πέρασε χωρίς να ευθύνεται για κάτι το μεμπτό, αλλά και για τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο.

 Και η σύνθεση αυτή υποψηφιοτήτων ενώ μας χαροποιεί από τη μιά πλευρά, γιατί αποδεικνύει τα υγιή στοιχεία που διακρίνουν το Συνοδικό μας πολίτευμα, από την άλλη όμως  μας στενοχωρεί γιατί επικρατούν δύο μέτρα και δύο σταθμά.

Όταν  είσαι υποψήφιος και προέρχεσαι  απο την δεξαμενή της Συνόδου έχεις τη δυνατότητα να είσαι παρών στους χώρους που διεξάγεται η διαδικασία, να σε βλέπουν οι εκλέκτορες και να αντλείς με  τον τρόπο αυτό,έως την ώρα της εκλογής  και καμία επιπλέον ψήφο από τους  εκλέκτορες Ιεράρχες οι οποίοι βλέπουν πάντα με αγάπη τους υποψηφίους. Αυτό όμως είναι άδικο για τους άλλους  που όπως είπαμε προέρχονται από Μητροπόλεις όπως π.χ. οι υποψήφιοι για την Μητρόπολη Καστορίας ή αυτοί που θα είναι για την Μητρόπολη Περιστερίου, οι οποίοι δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα.

Το γεγονός ότι κάποιοι εκ των υποψηφίων με την ανοχή ή την έμμεση παρέμβαση αυτών που έχουν την ευθύνη και  το γενικό πρόσταγμα στις εργασίες της Ιεραρχίας,  τους επιτρέπουν να είναι παρόντες,  να  κατοικοεδρεύουν και να περιφέρονται στη Μονή Πεντέλης( στην Μονή Πετράκη είναι αλλιώς διότι είναι ο φυσικός τους χώρος) ασκώντας δια του τρόπου αυτού έμμεση  επιρροή  στους εκλέκτορες είναι άδικο για τους υπόλοιπους. Και αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί αν θέλουμε να είμαστε σοβαροί και σωστοί και να μην «αντιγράφουμε»μεθόδους των πολιτικών.

Βεβαίως, είναι απόλυτα φυσιολογικό όλοι να  προσπαθούν να προωθήσουν τους ημέτερους. Οι κληρικοί που υπηρετούν στα Γραφεία της Ιεράς Συνόδου, έχουν δημιουργήσει μία άτυπη… συντεχνία και την αποκρυπτογραφούν σε τέτοιες περιπτώσεις. Χαλάλι τους!

 Ως ένα βαθμό είναι αποδεκτό όσο και αν δημιουργεί αρνητικές  σκέψεις. Και κυρίως όταν για κάποιο περίεργο τρόπο ευνοούνται κάποιοι εις βάρος των άλλων, αυτό δημιουργεί αρνητικά σχόλια. Βέβαια οι Ιεράρχες είναι ώριμοι και αποφασισμένοι για την όποια επιλογή τους αλλά καλόν είναι να φροντίζουμε να υπάρχει ισότιμη μεταχείριση!

Το   «ει τις επισκοπής ορέγεται, καλού έργου επιθυμεί» που λέγει ο Απ. Παύλος μας εκφράζει απόλυτα.

Αλλά όλα  με μέτρο και αλληλοσεβασμό!