You are currently viewing Ο Σεβ.. Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος χειροτόνησε σε πρεσβύτερο τον Αρχιδιάκονο της Μητροπόλεως π. Νεόφυτο Σαχλά

Ο Σεβ.. Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος χειροτόνησε σε πρεσβύτερο τον Αρχιδιάκονο της Μητροπόλεως π. Νεόφυτο Σαχλά

  • Reading time:2 mins read

Στην Ιστορική Ιερά Μονή της Ζωοδόχου Πηγής Βελανιδιάς, πλησίον της πόλεως της Καλαμάτας, προέστη της Θείας Λειτουργίας ο Σεβ. Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος,  σήμερα, Κυριακή μετά την Γέννησιν του Χριστού και εορτή του Αγίου Πρωτομάρτυρος και Αρχιδιακόνου Στεφάνου.

Σε αυτόν τον ιστορικό και γεμάτο συμβολισμό τόπο, αφού η Ιερά Μονή Βελανιδιάς, σύμφωνα με την παράδοση, είναι η Μονή της Μετανοίας του Ηρωϊκού Αρχιμανδρίτου Γρηγορίου Δικαίου – Παπαφλέσσα, αλλά και ο τόπος συγκέντρωσης των οπλαρχηγών πριν την έναρξη της Επανάστασης του 1821 και σε μια ημέρα με συμβολισμό, κατά την οποία τιμάται η μνήμη του Αγίου Πρωτομάρτυρος και Αρχιδιακόνου Στεφάνου, επέλεξε ο Σεβασμιώτατος να τελέσει και την εις Πρεσβύτερον χειροτονία, του μέχρι σήμερα Αρχιδιακόνου, της Ιεράς Μητροπόλεως Μεσσηνίας, π. Νεοφύτου Σαχλά.

Τον Σεβασμιώτατο πλαισίωσαν ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Μεσσηνίας Αρχιμ. Φίλιππος Χαμαργιάς, ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Βουλκάνου Αρχιμ. Προκόπιος Σμυρνής και ο Διάκονος Θεόφιλος Κυριάκος, ενώ παρούσα ήταν και σύμπασα η αδελφότητα της Ιεράς Μονής Βουλκάνου.

Ο χειροτονηθείς, κατά την ομιλία του αναφέρθηκε στα πρώτα του βήματα και στον πόθο του για την ιερωσύνη, στο πρόσωπο της προστάτιδός του Παναγίας της Βουλκανιωτίσσης, στις ευεργεσίες που βίωσε από τον Σεβασμιώτατο, κατά την πορεία της διακονικής του ζωής και σε πρόσωπα που τον στήριξαν και τον στηρίζουν με αγάπη, όπως ο Πνευματικός του πατέρας και Πρωτοσύγκελλος της Μητροπόλεως π. Φίλιππος, οι πατέρες και συμμοναστές του στη Μονή Βουλκάνου, οι γονείς του και άλλοι.

Ο Σεβασμιώτατος, κατά την αντιφώνησή του, αναφέρθηκε στο διπλό μήνυμα της Εορτής των Χριστουγέννων, αυτό της χαράς και εκείνο της ταπείνωσης. Κάλεσε τον νέο Πρεσβύτερο να έχει πάντοτε αυτή την χαρά, όταν τελεί την Αναίμακτο Ιερουργία και τον προέτρεψε να έχει πάντα ταπείνωση, κατά την ιερατική του διακονία. Του υπενθύμισε πως η ταπείνωση θα είναι αυτή που θα πρέπει να τον καθοδηγεί και να τον διακρίνει και όχι το ρεύμα της εποχής και η γνώμη των ανθρώπων, αφού οι άνθρωποι που μας χειροκροτούν είναι πολλές φορές οι ίδιοι που μας κατακρίνουν. Του υπόμνησε πως η ζωή του κληρικού είναι ένας ανηφορικός Γολγοθάς και πως θα πρέπει να φέρει τα σημάδια του μαρτυρίου και της μαρτυρίας για να σώσει τις ψυχές των ανθρώπων. Τέλος του ευχήθηκε να έχει πάντοτε ως πρότυπό του τον Άγιο Στέφανο, ο οποίος “πλήρης πίστεως καὶ δυνάμεως ἐποίει τέρατα καὶ σημεῖα μεγάλα ἐν τῷ λαῷ”.