🔺Του Σωτήρη Μ. Τζούμα
Με σεβασμό γράφω τις παρακάτω γραμμές για το Οικουμενικό Πατριαρχείο μας αν και τελευταία ο,τι και να γράψω ενοχλεί ή παρεξηγείται, ασχέτως αν επαληθεύεται. Βλέπετε έχουν μάθει να ακούνε μόνο τους ύμνους και τις κολακείες! Η κριτική ενοχλεί και πολύ περισσότερο όταν λέει αλήθειες. Εγώ θα το τολμήσω πάλι να γράψω αυτά που αισθάνομαι και ας παρεξηγηθώ! Εχω συνηθίσει να θεωρούμαι το «μαύρο πρόβατο» αν και μέσα στην τόση μαυρίλα του ράσου θα έπρεπε να μην τους κάνει εντύπωση και να με έχουν συνηθίσει.
Μνημόσυνο για τους Ουκρανούς που έχασαν την ζωή τους, κατά τα τελευταία τρία χρόνια που διαρκεί ο πόλεμος, τέλεσε στην Κωνσταντινούπολη ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος την Κυριακή των Απόκρεω.
Ωστόσο, δεν αρκέστηκε στα Πατριαρχικά -ποιμαντικά του καθήκοντα και προέβη σε δηλώσεις σχετικά με τις γεωπολιτικές εξελίξεις στην περιοχή, οι οποίες σύμφωνα με αντικειμενικούς παρατηρητές των πολιτικών μας πραγμάτων θεωρήθηκαν ως ευθεία πολιτική παρέμβαση. Αυτοί που καθοδήγησαν τον Πατριάρχη και του έγραψαν να να πει αυτά που είπε, του πρόσφεραν πολύ κακές- χείριστες υπηρεσίες. Και να μην ακούσει ποτέ ξανά τέτοιες επικίνδυνες συμβουλές.
Με όλο τον σεβασμό που τρέφουμε προς τον θεσμό, οφείλουμε να πούμε ότι αυτό ήταν άτοπο. Δεν είναι της αρμοδιότητος ενός εκκλησιαστικού ηγέτου οι πολιτικές παρεμβάσεις.Όταν για άλλα θέματα που απασχολούν την ανθρωπότητα η Εκκλησία είτε σιωπά, είτε αρκείται σε μία χλιαρή δήλωση- ευχολόγιο, για να μην προκαλέσει, έρχεται ο Οικουμενικός Πατριάρχης και παίρνει θέση για ένα τέτοιο θέμα και μάλιστα την ώρα που κοχλάζει;
Ναι σίγουρα,υπό αυτές τις συνθήκες και συγκυρίες η συγκεκριμένη παρέμβαση του Πατριάρχη δεν βοηθά . Όσοι έχουμε μάτια και βλέπουμε και ακούμε τα όσα γίνονται, οι Πρόεδροι των δύο υπερδυνάμεων Τραμπ και Πούτιν αγνοούν ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση στις αποφάσεις τους- Βλέπουμε πως φέρονται- και θα ρωτήσουν ή θα ακούσουν τον Πατριάρχη για το τι πρόκειται να πράξουν;
Όταν βέβαια διαφωνούσαμε και το γράφαμε ότι δεν μπορεί ο Πατριάρχης να παρεμβαίνει σε πολιτικά ζητήματα και ότι η εκλογή Επιφανίου με τον βιαστικό τρόπο που έγινε μόνο προβλήματα θα δημιουργούσε, εκείνος μας αγνοούσε.Στην συνέχεια στηρίξαμε την επιλογή και τις αποφάσεις του Φαναρίου( δύο μόνο ιστοσελίδες των Αθηνών τον στηρίξαμε)γιατί μεταξύ Μόσχας και Φαναρίου ήμασταν και είμαστε προσηλωμένοι στο Οικουμενικό μας Πατριαρχείο. Και ούτε ένα ευχαριστώ δεν μας είπαν. Ούτε μας ενημέρωσαν ποτέ για τις εξελίξεις ακόμη και όταν ο εκλεκτός τους στην Ουκρανία Επιφάνιος έκανε πράγματα που εξέθετε την Μητέρα Εκκλησία που τον ανέδειξε. Αντιθέτως μας έκοψαν και την καλημέρα γιατί τα γράφαμε όλα αυτά και γιατί κάναμε κριτική στα διάφορα τεκταινόμενα της πατριαρχικής αυλής και σχολιάζαμε γεγονότα που κανείς άλλος δεν τολμούσε να γράψει!
Το Φανάρι για να σε θεωρεί δικό του, θέλει να συμμετέχεις στα όσα γίνονται είτε γράφοντας διθυράμβους μόνο( ακόμη και για φοβερά ολισθήματα),είτε να σιωπάς.Κι εγώ να σιωπώ δεν έχω μάθει! Και αυτό το ξέρουν πολύ καλά στο Φανάρι!
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης με την παρέμβαση που έκανε μας αποκαλύπτει ότι νιώθει «πολιτικά εκτεθειμένος», γι’ αυτό και παρεμβαίνει. Όταν έχεις κάνει πολιτική παρέμβαση Παναγιώτατε με τις όποιες επιλογές σου,επακόλουθο είναι,— επειδή είσαι πολιτικά εκτεθειμένος —να παρεμβαίνεις και πάλι πολιτικά για να σωθεί η παρέμβαση σου !!
Αλλά ΔΕΝ είναι αυτός ο ρόλος του Πατριαρχείου !!Ναι το επαναλαμβάνω: δεν είναι αυτός ο ρόλος και η αποστολή ούτε του Πατριάρχου ούτε του Πατριαρχείου.Δεν πέφτει λόγος στον Πατριάρχη για τις γεωπολιτικές εξελίξεις. Είναι πολύ επικίνδυνο κάτι τέτοιο!
Αν ανησυχεί για τον Επιφάνιο και το μέλλον του, ας τον πάρει βοηθό του στο Φανάρι(!), αλλά τις γεωπολιτικές εξελίξεις ούτε μπορεί να τις αλλάξει, ούτε λόγος πέφτει σε έναν Πατριάρχη. Όταν για άλλα θέματα πιο κραυγαλέα σιωπά! Και καλά κάνει!
Αυτοί που παρακολουθούν τις εξελίξεις αυτές θα βρουν ευκαιρία τώρα να πουν: τίνος τα συμφέροντα εξυπηρετεί ο Πατριάρχης με τέτοιες παρεμβάσεις;;
Στον ελληνικό λαό και γενικά στην ρωμιοσύνη δεν συμφέρει αυτή η στάση. Τι περιμένουμε για να το καταλάβουμε; Ας πάμε κάποτε… με την σωστή πλευρά της ιστορίας.