Ο π. Θεόδωρος, με μεταπτυχιακές σπουδές στο Harvard λογίζεται αυθεντία στον τομέα του. Συχνά δε αρθρογραφεί σε αμφότερες τις εκδόσεις του «Ε.Κ.», ελληνιστί και αγγλιστί.

Ο π. Θεόδωρος είπε «σας ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη. Γεννήθηκα σ’ ένα μικρό χωριό το Μουζάκι Τριφυλίας, Μεσσηνίας. Φτάσαμε στην Αμερική οικογενειακώς το 1951 όταν ήμουν 13 ετών. Επί έξι μήνες ζήσαμε στον Αγιο Φραγκίσκο κοντά σε συγγενείς που μας έφεραν στην Αμερική. Μετά ο πατέρας μου διορίστηκε στην Κοίμηση του Σιάτλ, όπου πέρασα τα νεανικά μου χρόνια».

Για την ανατροφή του μέσα σε ιερατική οικογένεια είπε, πως «ο πατέρας μου ήταν ευσυνείδητος και πιστός ιερέας σε όλα. Απ’ τον πατέρα μου εύχομαι να έμαθα τιμιότητα και ειλικρίνεια, χωρίς τα οποία είμαστε κούφιοι άνθρωποι. Από την μητέρα μου έμαθα αγάπη και θυσία για την οικογένεια. Ακολούθησα το παράδειγμα του πατέρα μου στην ιεροσύνη. Το κάλεσμα γεννήθηκε μέσα στον νεανικό μου αγώνα για ωρίμανση και καθορίστηκε περίπου στα μέσα των ιερατικών μου σπουδών».

Ο πρωτοπρεσβύτερος – καθηγητής Θεόδωρος Στυλιανόπουλος σε προσκυνηματική του επίσκεψη στο Αγιο Ορος.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ

Εχει ιερατεύσει στον Καθεδρικό Βοστώνης (1965-1967), στον Αγιο Νικόλαο του Lexington 1971-1977, στον Αγιο Γεώργιο του Κeene (Κιν), Νιου Χαμσάιρ τα Σαββατοκύριακα 1978-2012, και τελευταία στην Παναγίτσα του Dracut, 2015-2022, και ενδιάμεσα σε άλλες εκκλησίες της περιοχής ως αναπληρωτής.

Για τη μαθητεία του στη Σχολή είπε πως «τότε ήταν παραδοσιακή στην ουσία και τη μορφή της, μια στενή οικογένεια, με έξοδο μόνο δύο απογεύματα την εβδομάδα για ψώνια. Η παιδεία ήταν μιας καλής ανωτέρας Εκκλησιαστικής Σχολής, βασιζόμενη στις σημειώσεις των καθηγητών, με έμφαση στα Ελληνικά, στη λατρεία και την πειθαρχία. Η Σχολή έπρεπε να αλλάξει, όπως και άλλαξε προς το καλύτερο όσον αφορά την εκπαίδευση, την ελευθερία και την ωρίμανση των φοιτητών, ώστε να δύνανται να αντιμετωπίσουν τις αλλαγές στη κοινωνία».

Συμπλήρωσε πως «δίδαξα σχεδόν σαράντα έτη και γνώρισα εκ του πλησίον τα στάδια προόδου της Σχολής, πολλές φορές δυστυχώς με διενέξεις σχετικά με τις αλλαγές στη διεύθυνση. Ως προς τη διδασκαλία, θυμάμαι τη δυσκολία της μεταλλαγής από τα Ελληνικά στα Αγγλικά στις διαλέξεις μας επειδή οι φοιτητές μας είχαν αδυναμίες στα Ελληνικά, ήδη και από τας αρχάς της δεκαετίας του 1970».

Τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο πλαισιώνουν ο π. Θεόδωρος Στυλιανόπουλος, η πρεσβυτέρα του Φωτεινή και φοιτητές της Σχολής της Βοστώνης. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ

Ο π. Θεόδωρος τόνισε πως «η Σχολή είναι απόλυτα αναγκαία και πολύτιμος για την αποστολή της Εκκλησίας και για τη συνέχιση της ελληνικής παράδοσης κατά δεύτερο λόγο. Με σεβασμό προς όλους του ενδιαφερομένους, η Σχολή διαχρονικώς αντιμετωπίζει τρία ατέλειωτα θέματα. Εδώ επεκτείνομαι γιατί αγαπώ τη Σχολή και έχω θυσιαστεί κυριολεκτικώς, όπως και άλλοι, γι’ αυτό το μοναδικό ίδρυμα. Πρώτο θέμα είναι η δυσκολία να πείσουμε τους φοιτητές για την αξία και ωφέλεια της ελληνικής γλώσσας όσον αφορά τη μελέτη και την πράξη της Ορθοδόξου υμνολογίας, λατρείας, πατερικής θεολογίας, και Αγίας Γραφής, αλλά και ποιμαντικής φροντίδας. Ο ελληνικός σπόρος στην ονομασία Ελληνική Ορθόδοξος Θεολογική Σχολή δεν έχει ανθίσει, για διάφορους ψυχολογικούς, πολιτιστικούς και εκπαιδευτικούς λόγους, όπως και θα έπρεπε.

Δεύτερο, οι συνεχείς προσπάθειες επί 60 περίπου έτη για την εγκαθίδρυση του Ελληνικού Κολλεγίου, αξίου και πολυτίμου έργου, υπήρξαν βαρύ και επίμαχο έργο. Με σεβασμό προς όλους, λέγω ότι η μόνη διεύθυνση καθ’ όλα καταρτισμένη στο επίπεδο ανωτάτης εκπαίδευσης ήταν αυτή του Δρα Αθανασίου Λέλου. Οι ηρωικές προσπάθειές του όμως απέτυχαν να εκπληρώσουν το όραμα. Το θέμα του Κολλεγίου, εντοπισμένου μέσα σε Θεολογική Σχολή, παραμένει δύσκολο και εξαντλεί δυνάμεις και προσοχή. Μετά από κάθε απογοήτευση, πολλές από τις νέες διευθύνσεις άρχιζαν νέες προσπάθειες επέκτασης με το ίδιο αποτέλεσμα. Δεν έχουμε αντιληφθεί τη δυσκολία του θέματος, δημογραφικώς, οικονομικώς και διοικητικώς. Προσπάθειες κριτικής αξιολόγησης κάθε αποτυχίας βασίζονται σε εσωτερικά πρόσωπα και παράγοντες, χωρίς την απαιτούμενη αντικειμενικότητα. Η μόνη πλήρως αντικειμενική έκθεση ήταν αυτή του A. D. Little, Inc., ήδη γύρω στο 1970, που είναι ακόμη χρήσιμη.

Τρίτο είναι οι πολλές αλλαγές της διεύθυνσης, συνδεδεμένες συνήθως με τις αποτυχίες για την επέκταση του Κολλεγίου, και πολλές φορές με διενέξεις και προσωπικά θέματα και τραύματα.

Ο π. Θεόδωρος Στυλιανόπουλος με τους γονείς του και τις δύο του αδελφές την ημέρα της αφίξεως τους στις Ηνωμένες Πολιτείες το έτος 1951. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ

Υπάρχουν κανονισμοί αλλά δεν εφαρμόζονται πιστώς κατά το πνεύμα και το γράμμα, με αυθαίρετες επεμβάσεις και πράξεις σε διάφορα επίπεδα διοίκησης. Και εδώ επίσης δεν υπάρχει αντικειμενικός θεσμικός έλεγχος και υπευθυνότητα (institutional accountability) που αφορά τόσο τα κριτήρια επιλογής κάθε διεύθυνσης όσο και την εφαρμογή των κανονισμών. Δεν εννοώ κατάκριση προσώπων, αλλά ευθύνης και λογαριασμού στα επίπεδα διοίκησης, επιτροπών, και αξιωμάτων, να καταλάβουμε τι δεν λειτουργεί όπως πρέπει. Τελειώνω με έπαινο γενικά σε όλες τις διευθύνσεις όσον αφορά τη πρόοδο στην πρόληψη διδακτικού προσωπικού και την άνοδο στη ποιότητα διδασκαλίας».

Οταν τον ρωτήσαμε «πώς, νομίζετε, συντέλεσε ο Ελληνισμός ως Πολιτισμός, στην έκφραση, διατύπωση, αντιληπτική και εννοιολογική εξηγητική της Αγίας Γραφής γενικά και της Καινής Διαθήκης ειδικότερα;», ο π. Θεόδωρος είπε, ότι «είναι ουσιαστική και απέραντη προσφορά εν σχέσει με τη μετάφραση της Παλαιάς Διαθήκης στα Ελληνικά και τη συγγραφή της Καινής εξ αρχής στα Ελληνικά, οπότε ολόκληρος η Αγία Γραφή είναι η κυριωτέρα διαμορφωτική πηγή των λειτουργικών και πατερικών κειμένων. Επίσης, οι κυριότερες μέθοδοι βιβλικής ερμηνείας στην ιστορία προήλθαν από την αρχαία ελληνική παράδοση».

Ο π. Θεόδωρος Στυλιανόπουλος με τον Μητροπολίτη Βοστώνης Μεθόδιο και τον τότε Διάκονο Ναθαναήλ Συμεωνίδη και σημερινό Μητροπολίτη Σικάγου, κατά τη Θεία Λειτουργία στον Καθεδρικό ναό των Πεύκων στην πόλη Keene του Νιου Χαμσάιρ. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ

Στην ερώτηση «είναι η Αγία Γραφή η κατ’ εξοχήν αποκάλυψη του Θεού στον άνθρωπο ή είναι λόγος περί της αποκαλύψεως;», απάντησε: «Και τα δύο είναι έγκυρα. Γενικά η Αγία Γραφή είναι η εφάπαξ μοναδική αποκάλυψη, και η πηγή της Ορθοδόξου Θεολογίας και ζωής, καθότι ο κεντρικός παράγων και περιεχόμενο αυτής είναι το μυστήριον του ζώντος Θεού που καθορίζει τον προορισμό του ανθρώπου και του κόσμου. Συνάμα η Γραφή είναι και γραπτός λόγος, δηλαδή ιστορικό κείμενο. Ο λόγος περί αγάπης Θεού, και ένα γεγονός όπως η μεταμόρφωση του Χριστού, αποτελούν διήγηση μέσα από ιστορικά κείμενα που διδάσκουν περί του μυστηρίου του Θεού. Γίνονται άμεση και προσωπική αποκάλυψη στο πλαίσιο ζώσης πίστεως, προσευχής, λατρείας και γνήσιας χριστιανικής ζωής όταν ο πιστός συγκινείται και μεταμορφώνεται από την αγάπη του Θεού και το άυλο φως του Χριστού».

Ο π. Θεόδωρος Στυλιανόπουλος στην ηλικία των 13 ετών ως ιεροψάλτης που βοηθούσε τον ιερέα πατέρα του.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ