Ένας κροταλίας- από τους τόσους που ζουν ανάμεσά μας- δάγκωσε ένα πρόβατο γιατί τον προκάλεσε με το βέλασμά του. Τον διέκοψε από την καλοπέραση τις αυθαιρεσίες και τις κακεντρέχειές του. Και ο κροταλίας, ξέρετε, είναι ένα εγωπαθές, βλαβερό και θανατηφόρο φίδι, που γίνεται αδίστακτο.
Το πρόσωπο του προβάτου από το δάγκωμα του φιδιού μάτωσε, ελαφρώς πρήστηκε αλλά δεν παραμορφώθηκε αν και πονούσε.
Ο κροταλίας καμάρωνε από μακριά, ικανοποιημένος για το ύπουλο και άδικο δάγκωμα που επέφερε, αλλά δεν ήξερε ο δυστυχής, τον τύπο αίματος που κυλάει στις φλέβες του προβάτου.
Το αντίδοτο που καταπολεμά το δηλητήριο του κροταλία, φτιάχνεται από αίμα προβάτων, από το αίμα αυτών που… βελάζουν αλλά λένε αλήθειες και δεν εξαγοράζονται από ερπετά και πουλημένα τομάρια με τίτλους…καθηγητών.Αρρωστημένους ανθρώπους! Ψεύτες και χειριστικούς μέχρι να πετύχουν το στόχο τους!
Και το πρόβατο, ναι μεν πρήστηκε και πόνεσε, αλλά για λίγο. Γιατί πάντα πονάμε, όταν μας προδίδουν και μας ξεγελούν οι ανήθικοι άνθρωποι. Το αίμα του όμως κατέστρεψε το δηλητήριο του κροταλία και του κάθε φιδιού, που κυκλοφορεί ανάμεσά μας.
Το πρόβατο συνέχισε τη ζωή του.
Συνέχισε να τρώει.
Συνέχισε να πίνει.
Συνέχισε να περπατάει.
Συνέχισε να δοξολογεί τον Θεό και να τον ευχαριστεί, σε αντίθεση με το φίδι που ήταν άπληστο και ήθελε να ρουφήξει το αίμα κι άλλων ανθρώπων.
Το πρόβατο συνέχισε να γράφει και να περιγράφει τα… καμώματα του φιδιού και των άλλων ερπετών- μέλη όλοι τους,της ίδιας ύπουλης συμμορίας.
Το πρόβατο ήξερε ότι ήταν καλά. Γιατί ήξερε ότι αυτό που έπραξε ήταν το σωστό, το υγιές, το ευλογημένο. Και αν του δινόταν η ευκαιρία πάλι το ίδιο θα έκανε, όσα δαγκώματα και αν τολμούσε το φίδι να του επιφέρει!
Μην ανησυχείτε, λοιπόν, για το πρόσκαιρο δάγκωμα ενός φιδιού (δίποδου της εποχής μας). Είναι πρόσκαιρο!
Απλά βεβαιωθείτε ότι μέσα σας κυλάει το αίμα του προβάτoυ.
Θα ματώσετε προς στιγμήν, θα πονέσετε αλλά θα επιβιώσετε. Το φίδι όμως, θα μείνει στη γωνία του με όλα τα όμοια ερπετά που το περιβάλλουν, ξεδοντιασμένα και ταπεινωμένα από τη δημόσια χλεύη και κατακραυγή, με μόνη παρέα το άχρηστο δηλητήριό τους….!
Και μην ξεχνάμε, ότι ο όφις έδιωξε τους Πρωτοπλάστους από τον Παράδεισο και γι’ αυτό ο Θεός τον καταράστηκε να σέρνεται στην γη. Σέρνονται στην γη, όσοι άνθρωποι ακολουθούν την τακτική του φιδιού. Ρίχνουν το δηλητήριο και νομίζουν ότι νικούν.
Το κακό όμως, φαίνεται στην αρχή ότι νικά, αλλά όσο το επιτρέπει ο παντεπόπτης Θεός. Τον τελευταίο λόγο στην ιστορία τον έχει Εκείνος. Το φως, νικά το σκοτάδι. Η αλήθεια υπερισχύει στο ψέμα. Γι’ αυτό και δεν φοβόμαστε. Οι χαμερπείς ας συνεχίσουν την ζωή τους έρποντας και δηλητηριάζοντας. Η ψυχή, η καρδιά, ο νους παραμένουν υγιή, αδούλωτα, ελεύθερα, ψηλά, ατενίζοντας τον Ήλιο της Δικαιοσύνης.