Η Υψωση του Τιμίου Σταυρού εορτάσθηκε με κάθε λαμπρότητα και κατάνυξη στον Ι. Ναό Εσταυρωμένου Ταύρου. Ο εκλεκτός προϊστάμενος του Ναού Αρχιμ. Ισίδωρος Μπαϊρακτάρης με τον συνεφημέριό του Πρωτοπρ. Παναγιώτη Γκουλιαμτζή και τους συνεργάτες του οργάνωσε άριστα τα της Πανηγύρεως.
Χοροστάτησε στον Ορθρο και προεξήρχε της Θ. Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορωνείας κ. Παντελεήμων, που εκήρυξε και τον Θ. Λόγον.
Ο Σταυρός,είπε , αποκαλείται από τον Ι. Υμνογράφο ” αήττητον όπλον “,όπως ψάλλουμε στις Καταβασίες της εορτής. Είναι ένα όπλο,που κανείς δεν μπορεί να το αντιμετωπίσει και να το νικήσει. Γι’ αυτό και φέρουμε τον Σταυρό,όχι απλώς ως κόσμημα, αλλά ως πηγήν δυνάμεως και αγιασμού. Όμως υπάρχει ο κίνδυνος μιάς παρεξηγήσεως. Ο Σταυρός δεν είναι ένα ” φυλακτό ” με μαγική,θα έλεγα, δύναμη,που ενεργεί αυτόματα στον άνθρωπο, που τον φέρει.
Για να είναι πηγή δυνάμεως ο Σταυρός υπάρχουν ορισμένες προϋποθέσεις. Να τιμάμε τον Σταυρό και μάλιστα σήμερα εορτή της Υψώσεως τίθεται το ερώτημα : τι σημαίνει τιμή και Υψωση του Σταυρού :
Τιμώ και υψώνω τον Σταυρό σημαίνει :
1. Αποδέχομαι τον Χριστό ως Σωτήρα και Λυτρωτή,που με την θυσία Του επί του Σταυρού μας ελευθέρωσε από την αμαρτία.
2. Προσπαθώ στη ζωή μου,ερευνώ,μελετώ να μάθω ” τι το θέλημα του Θεού το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον ” ( Ρωμ. ιβ, 2 ). Και αγωνίζομαι να ζώ σύμφωνα με αυτό.
3. Ενσωματώνομαι στο Σώμα του Χριστού, την Εκκλησία, που είναι ” ο Χριστός παρατεινόμενος εις τους αιώνας “. Και ρουφώ τα νάματα της Χάριτος του Αγ, Πνεύματος. ” Κρουνούς αθανασίας έχεις ανοίξει. Όσα καρφιά στο σώμα Σου έχουν μπήξει,τόσες πηγές ζωή για με αναβλύζουν και λούζουν την ψυχή μου και μ’ αγνίζουν” λέει ο ποιητής ( Γ. Βερίτης ).
Μόνο όταν πληρούνται αυτές οι προϋποθέσεις, δεν υποβιβάζεται ο Σταυρός σε ένα
” μαγικό ” αντικείμενο, αλλά γίνεται για μάς ” όπλον ειρήνης, αήττητον τρόπαιον ” !
Και τότε μπορούμε να απευθυνόμαςτε στο Σταυρό, δηλ.στον επί του Σταυρού Εσταυρωμένο Κύριο και να Τον ικετεύουμε : ” Σταυρέ του Χριστού ελέησον ημάς ” !
Γιατι ,βεβαίως, δεν μας ελεεί ο Σταυρός,που είναι ένα άψυχο αντικείμενο, αλλά αυτός, που καρφώθηκε πάνω στον Σταυρό. Και έκανε τον Σταυρό από όργανο εκτελέσεως καταδίκων, βασιλικό θρόνο και πηγή αγιασμού και Χάριτος.
Μετά το πέρας της Θ. Λειτουργίας παρετέθη απο τις συνεργάτιδες της ενορίας ο καφές με νηστίσιμα αρτήματα λόγω της ημέρας.