Το ξέσπασμα του Μητροπολίτη Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου προκάλεσε η προκλητική δήλωση του συγγραφέα και πρώην βουλευτού Πέτρου Τατσόπουλου για την νέα σειρά του Μega η οποία είναι αφιερωμένη στον Άγιο Παΐσιο
Αναλυτικά το ανακοινωθέν:
“Με λαϊκίστικη ρητορεία και απαράδεκτες διατυπώσεις ο κ. Πέτρος Τατσόπουλος, για άλλη μια φορά, προσπαθεί να καυτηριάσει ό,τι αφορά την Εκκλησία, την Θρησκεία και την Πίστη.
Αυτή το φορά βρήκε και πάλι ως θύμα των απόψεων και της ιδεοληψίας του το πρόσωπο του αγίου Παϊσίου, πιστεύοντας με τον τρόπο αυτό ότι επιβεβαιώνει τον προοδευτισμό του και την διαφοροποίησή του από κάθε τι το εκκλησιαστικό και κατά τη γνώμη του οπισθοδρομικό.
Και είναι αποδεκτή η οποιαδήποτε διαφοροποίησή του, όμως η διακωμώδηση, η αήθη φρασεολογία και η ισοπεδωτική έκφραση του λόγου, με τρόπο ειρωνικό και δεικτικό, μάλλον έλλειψη διάκρισης υποδεικνύουν και αυτοπεποίθησης ως προς την αλήθεια των λεγομένων του.
Επιπλέον ο τρόπος με τον οποίον διακωμωδεί το περιεχόμενο της τηλεοπτικής παραγωγής, το οποίο αναφέρεται στη ζωή του αγίου Παϊσίου, αποδεικνύει την έλλειψη σεβασμού στην λαϊκή ευσέβεια των απλών Χριστιανών και στο αίσθημα θρησκευτικότητας των ανθρώπων εκείνων οι οποίοι τιμούν και σέβονται το πρόσωπο του αγίου.
Ο όρος “αποβλάκωση” είναι ενδεικτικός του τρόπου με τον οποίο ο κ. Τατσόπουλος αντιμετωπίζει απορριπτικά το περιεχόμενο της πίστης των απλών και ευσεβών χριστιανών, επειδή αυτό δεν συνάδει με την υψηλόφρονα διανόηση και λογικοκρατούμενη αυτοπεποίθησή του.
Συγχρόνως αποδεικνύει και το ενοχικό σύνδρομο ή τον τρόπο απενοχοποιητικών διεργασιών που σχετίζονται με το περιεχόμενο της πίστης όταν αυτό ιδεολογοποιείται.
Πρέπει να ξέρει όμως ο κ. Τατσόπουλος, ότι αυτή η πίστη των απλών Χριστιανών κράτησε τον λαό ενωμένο απέναντι σε διχαστικές και διασπαστικές εντάσεις και οι άγιοι ήταν αυτοί που στήριξαν, ενέπνευσαν και ενίσχυσαν τον λαό σε κάθε περίοδο μάλιστα σε καιρούς δύσκολους και σκληρούς για την Πατρίδα μας όταν κάποιοι ιδεολόγοι αγωνιστές την “πωλούσαν” στους ξένους.
Όταν λοιπόν κ. Τατσόπουλε δεν μπορείτε να βιώσετε αυτό το περιεχόμενο της πίστης, καλύτερα να σιωπάτε, να μην το αποδομείτε, ούτε να το αποδυναμώνετε με σκοπό να αποδείξετε την “αποβλάκωση” και την “απενοχοποίηση”.
