Τα ονομαστήριά του εόρτασε ο Μητροπολίτης Αργυροκάστρου Δημήτριος στον καθεδρικό ναό “Ανάσταση” της πόλης. 

Η χαρά ήταν διάχυτη, καθώς ο Μητροπολίτης δέχθηκε την αγάπη των πιστών της Μητρόπολής του μέσα από τις ευχές τους, καθώς, λόγω της απλότητας και της καλοσύνης του, είναι ιδιαίτερα συμπαθής.

Κατά τα λοιπά εκκλησιάστηκαν μαθητές/τριες των σχολείων, που λειτουργεί η Αρχιεπισκοπή σε Αργυρόκαστρο και Αγίους Σαράντα, αλλά και Ορθόδοξοι της περιοχής, όπως και παράγοντες του Ελληνικού Προξενείου στο Αργυρόκαστρο.

Συγκινητική ήταν η στιγμή όταν παιδάκια του προσέφεραν ανθοδέσμες με λουλούδια, αλλά και εικόνες, ενώ κατά το κέρασμα στο πνευματικό κέντρο του ναού μαθητές του Εκκλησιαστικού Λυκείου Αργυροκάστρου του προσέφεραν εικόνες. 

Κηρύττοντας ο αρχιμανδρίτης π. Πορφύριος ανέφερε ότι ο Μητροπολίτης Δημήτριος “αναλώνεται ψυχή τε και σώματι υπέρ του ποιμνίου του, υπέρ των λογικών του παιδιών, μαρτυρώντας την αλήθεια της πίστεως και την αγάπη της Εκκλησίας του Χριστού”.

Αναφερόμενος στο βίο του αγίου Δημητρίου επεσήμανε μεταξύ άλλων ότι προβάλλεται στο προσκήνιο της εκκλησιαστικής μας ζωής η μορφή ενός ανθρώπου, ο οποίος δεν δίστασε να θυσιάσει τιμές, αξιώματα, τα νιάτα, ακόμη και αυτή την ίδια τη ζωή του για την αγάπη του Χριστού και τη δόξα της Εκκλησίας μας. Όσο η Εκκλησία μας βγάζει αγίους και μάρτυρες, τόσο θα παρατείνεται στους αιώνες. Να είμαστε υπερήφανοι και να καυχώμεθα, που είμαστε μέλη μιας τέτοιας Εκκλησίας. 

To χαμόγελό του, που είναι έκφραση της καρδιάς του, δίνει κουράγιο και παρηγορεί τους πιστούς. Ως πατέρας, αδελφός και φίλος ενδιαφέρεται συνεχώς για τις ανάγκες του ποιμνίου του. Η καθαρότητα του προσώπου του, τους κάνει να αισθάνονται πως έχουν ένα αληθινό στήριγμα. 

Ζει και συμπεριφέρεται λιτά και χωρίς τυμπανοκρουσίες και εντυπωσιασμούς, απλώνει το ήσυχο σύνθημα στους πιστούς: Η αρχή έρχεται από μέσα. Τους καλεί καθημερινά, με τα λόγια και τα έργα του, να στραφούν προς τον εσωτερικό τους κόσμο.

Κι εκεί, στη σιωπή του στοχασμού και της ηρεμίας, να ανακαλύψει η ψυχή τους, μακριά από τους βαρβαρισμούς του παρελθόντος, αλλά και τους θορύβους του παρόντος, την καθαρότητα του θεϊκού τοπίου και την αξία της ακτινοβολίας του Ορθόδοξου φωτός.

Συνεχώς διακηρύττει και παρακαλεί να βρουν οι Ορθόδοξοι το δρόμο της λύτρωσης και της σωτηρίας.

Να ενωθούν οι άνθρωποι κάτω από το σταυρό του Χριστού, ώστε όλοι μαζί να γίνουν συνοδοιπόροι στο άπλωμα της χαράς.