Με ιεροπρέπεια και μέσα σε κλίμα κατάνυξης, το Σάββατο, 27 Μαΐου, στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό της Αγίας Φωτεινής τελέσθηκε από τον Σεβασμ. Μητροπολίτη Νέας Σμύρνης κ. Συμεών η εις Πρεσβύτερον χειροτονία του Ιερολογιωτάτου Διακόνου π. Εμμανουήλ Σιάφη, ο οποίος μέχρι σήμερα υπηρέτησε ως Διάκονος της Αγίας Φωτεινής, στην οποία και θα συνεχίσει να υπηρετεί και ως πρεσβύτερος.
Οπως αναφέρει η ανακοίνωση της Μητρόπολης Νέας Σμύρνης: «Στη θεία Λειτουργία, πέρα από την οικογένειά του, από νωρίς προσήλθαν πολλοί ενορίτες, πνευματικοί αδελφοί και φίλοι του, καθώς και πολλοί κληρικοί τόσο της Μητροπόλεώς μας όσο και απ᾽ αλλού.

Στην ομιλία του ο π. Εμμανουήλ ευχαρίστησε τον Σεβασμιώτατο για την αγάπη και την εμπιστοσύνη που επέδειξε στο πρόσωπό του από τη στιγμή που χειροτονήθηκε Διάκονος. Επίσης ευχαρίστησε και όλους όσοι του συμπαραστάθηκαν στη ζωή του με ποικίλους τρόπους μέχρι την ώρα αυτή. Στην αντιφώνησή του ο Σεβασμ. Μητροπολίτης μας επισήμανε τα αναγκαία γνωρίσματα του καλού πρεσβυτέρου ιδιαιτέρως στην σημερινή εποχή και εξέφρασε τις θερμές ευχές όλων ο π. Εμμανουήλ να αναδειχθεί άξιος «της μεγάλης ιερατικής τιμής» που ο Κύριος του εμπιστεύεται.

Ακολουθεί η ομιλία του Σεβασμιωτάτου.

«Αγαπητέ μου Διάκονε π. Εμμανουήλ,
Επέστη η στιγμή, χάριτι Κυρίου, για να λάβεις τον δεύτερο βαθμό της ιερωσύνης. Να καταστείς ιερεύς του Θεού του υψίστου. Πρεσβύτερος της Εκκλησίας. Λειτουργός των αγίων μυστηρίων. Πνευματικός ποιμένας των αδελφών μας χριστιανών.

Απροσμέτρητη, παιδί μου, η τιμή που σού γίνεται. Παράλληλα όμως και μεγάλη η ευθύνη που επωμίζεσαι. Μεγαλύτερο χάρισμα από την ιερωσύνη δεν υπάρχει μέσα στην Εκκλησία μας. Και την άσκηση, τη διακονία αυτού του χαρίσματος ο φιλάνθρωπος Κύριος εμπιστεύεται σ᾽ εμάς τους ατελείς και αδύναμους ανθρώπους. Έτσι θέλησε. Κι εμείς δοξάζουμε το όνομά Του και υποτασσόμαστε στο άγιο θέλημά Του. Αναδεχόμαστε το χάρισμα με φόβο Θεού και αγωνιζόμαστε με τη δική Του δύναμη να διακονήσουμε την Εκκλησία Του και να μοχθήσουμε για την πνευματική προκοπή των αδελφών μας.

Επίτρεψέ μου, λοιπόν, αυτή την ξεχωριστή στιγμή της ζωής σου ορισμένες επισημάνσεις για το ποιος πρέπει να είναι ο ιερεύς του σήμερα· ο λειτουργός της Εκκλησίας στην τόσο δύσκολη και απαιτητική εποχή μας. Οι επισημάνσεις αυτές δεν είναι χρήσιμες μόνο για σένα τον χειροτονούμενο· είναι ωφέλιμες και για μας τους συλλειτουργούς σου —τον επίσκοπό σου που αναλαμβάνει κατενώπιον Θεού και ανθρώπων την ευθύνη της χειροτονίας σου και για τους αδελφούς μας πρεσβυτέρους και διακόνους που κυκλώνουν το θυσιαστήριο και συμμετέχουν στην προσωπική Πεντηκοστή σου.

* * *

Ι. Ο ιερεύς, εν πρώτοις, είναι ύπαρξη αφιερωμένη στον Θεό. Άνθρωπος του Θεού. Χωρίς αγάπη, αγάπη για τον Χριστό που θα φλέγει την καρδιά του, ο κληρικός αποτελεί μια τραγική φιγούρα. Άδειος εσωτερικά, χωρίς έρμα —το έρμα της αγάπης του Θεού— καταντά ένας επαγγελματίας του επιτραχηλίου. Ψυχρός και αδιάφορος, δεν έχει να δώσει κάτι. Και οι χριστιανοί που τον πλησιάζουν, φεύγουν ανικανοποίητοι και απογοητευμένοι.

ΙΙ. Πάντοτε, μα πολύ περισσότερο σήμερα, ο ζήλος, η αυταπάρνηση και το πνεύμα της θυσίας θα έδει να διακρίνουν τον λειτουργό της Εκκλησίας. Δεν είμαστε, αγαπητέ Εμμανουήλ, δημόσιοι υπάλληλοι. Δεν έχουμε ωράρια. Δεν κάνουμε την εφημερία μας και στη συνέχεια εξαφανιζόμαστε. Ο ιερεύς είναι ιερεύς κάθε ώρα και κάθε στιγμή. Ιερατεύει με ζήλο. Εργάζεται με αφοσίωση. Θυσιάζεται για την αποστολή του. Δυστυχώς, πολλοί είμαστε αδιάφοροι και ασυνεπείς ακόμη και για τις στοιχειώδεις υποχρεώσεις μας.
ΙΙΙ. Γράφοντας ο απόστολος Παύλος στον μαθητή του Τιμόθεο, επισημαίνει, κοντά στα άλλα, ότι ο κληρικός οφείλει να είναι και «αφιλάργυρος» (Α’ Τιμ. 3,3). Αφιλάργυρος σημαίνει αφιλοχρήματος.
Είναι θλιβερό ότι πολλοί συμπεριφερόμαστε σαν να εμπορευόμαστε τη χάρη του Θεού. Ο νούς μας εύκολα αιχμαλωτίζεται από το τι θα μας δώσουν οι χριστιανοί. Τι έβγαλε το κουτί της προθέσεως. Τι εισπράττουμε από το μπλόκ των μυστηρίων. Πόσα βγάλαμε από την εβδομάδα στο Κοιμητήριο.

Ιερωσύνη και φιλοχρηματία δεν συμβιβάζονται. Ο φιλοχρήματος ιερεύς γίνεται αφορμή σκανδαλισμού των πιστών. Ο καλός ιερεύς είναι υπεράνω χρημάτων. Και είναι βέβαιο ότι η πρόνοια του Θεού δεν θα τον αφήσει· ούτε τον ίδιο ούτε την οικογένειά του. Άλλωστε το ψαλμικό που ψάλλουμε κατά την αρτοκλασία —«οι δε εκζητούντες τον Κύριον ουκ ελαττωθήσονται παντός αγαθού» (Ψαλμ. 33,11)—, οφείλουμε και να το πιστεύουμε.

ΙV. Οι αποστολικές υποθήκες θέλουν τον κληρικό να προΐσταται, να διευθύνει δηλαδή καλώς το σπίτι του· την οικογένειά του. Γιατί αν δεν ξέρει ή δεν μπορεί να κυβερνήσει το ίδιο του το σπίτι, πως θα φροντίσει την Εκκλησία του Θεού· πως θα σταθεί και θα ποιμάνει τους ενορίτες του (Α’ Τιμ. 3, 4-5).
Ανήκεις στην τάξη των εγγάμων κληρικών. Οφείλεις να ανεύρεις τη χρυσή τομή ανάμεσα στη φροντίδα για την οικογένειά σου και την ιερατική διακονία σου χάριν του ποιμνίου της Εκκλησίας. Δεν είναι εύκολη η ισορροπία του πράγματος. Αυτό πάντως επιδιώκει ο καλός κληρικός. Και επαγρυπνεί ώστε η συμπεριφορά της οικογενείας του —της πρεσβυτέρας, των παιδιών του— να μην επισύρουν αρνητικά σχόλια, κάτι που θα δυσχεραίνει την ιερατική του διακονία.

* * *

Αγαπητέ μου π. Εμμανουήλ,
Γνωρίζεις καλά —όπως και όλοι μας— την φιλοκατήγορη διάθεση των πολλών σήμερα. Ακόμη και την πολεμική που ασκείται σ᾽ εμάς τους κληρικούς από διαφόρους αντιεκκλησιαστικούς κύκλους. Ο αντικληρικαλισμός είναι και σήμερα της μόδας. Και μετέρχεται στο ανόσιο έργο του όλες τις δυνατότητες που προσφέρει η τεχνολογία της επικοινωνίας. Να γιατί σήμερα χρειάζεται να επιδείξουμε περισσότερη προσοχή και να συμπεριφερόμαστε με μεγαλύτερη συναίσθηση ευθύνης.

Τρέφουμε την ελπίδα, ότι με τη χάρη του Παναγίου Πνεύματος που σε λίγο θα σε επισκιάσει και με τα χαρίσματα που σού έδωσε ο Θεός, θα αναδειχθείς άξιος «της μεγάλης ιερατικής τιμής» που λαμβάνεις και της ιερής αποστολής που αναδέχεσαι.

Σού το ευχόμαστε όλοι από τα βάθη των καρδιών μας».