Σύμφωνα με την παράδοση χτίστηκε το 554 από τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό, ο οποίος αφιέρωσε σ’ αυτή ένα τεμάχιο του Σταυρού του Χριστού.
Ωστόσο, η σημερινή δομή της εκκλησίας, όπως προκύπτει από την τεχνοτροπία του τρούλου και του κυρίως ναού – σύμφωνα με τους ειδικούς στην ιστορία και την αρχιτεκτονική – χρονολογείται από τον X -XI αιώνα.
Η καθηγήτρια ιστορίας Μιρέλα Μούχο σημειώνει ότι «αυτή η εκκλησία σώζεται από τον Μεσαίωνα και τη χαρακτηρίζει «κομμάτι του πολιτισμού της Αλβανίας».
Φαίνεται πως υπάρχουν και μεταγενέστερες προσθήκες του νάρθηκα, του καμπαναριού και του χαγιατιού. Ο Ναός είναι βυζαντινού ρυθμού με ψηλό τρούλο στο κέντρο και έχει σχήμα εγγεγραμμένου σταυροειδούς.
Τουλάχιστον 9 ζώνες είναι αγιογραφημένες στα εσωτερικά τοιχώματα. Ένα τόσο σημαντικό εκκλησιαστικό μνημείο, πέρα από την πολιτιστική του αξία, μέσα στο διάβα τόσων αιώνων, δίνει, σε διαφορετικές χρονικές περιόδους και σε διαφορετικές συνθήκες, νόημα στην ανθρώπινη ύπαρξη.
Είναι ένα «φρούριο», από το οποίο σαλπίζεται ο πραγματικός προορισμός και σκοπός του ανθρώπου, που είναι η βίωση και η ενσάρκωση της αρετής, η κατόρθωση της πνευματικής τελειότητας και η ένωση με το Θεό.
Ένα «φρούριο», που ασταμάτητα, παρά τις διακυμάνσεις των κοινωνιών, καλλιεργεί την ειρηνική συμβίωση, καθώς είναι όχι μόνο σύμβολο της ιστορίας, αλλά και της έμπρακτης εξάσκησης της αγάπης στο πνεύμα του Χριστού.
Ο Ναός της Παναγίας στο Λάμποβο Αργυροκάστρου στέκεται ακλόνητος στο πέρασμα των αιώνων, από τη δημιουργία του και την αναδημιουργία του μέχρι σήμερα, για να θυμίζει ότι η ζωή είναι δωρεά του Θεού, που από σταυρική μετασχηματίζεται σε αναστάσιμη.
Αυτό σημαίνει ότι η πίστη δεν μπορεί να σβήσει ποτέ, ούτε μπορεί να εξαφανιστεί και ό,τι την εκφράζει.
