Νέες (και με τη συμμετοχἠ μερικές φορές αγοριών) έμαθαν και φτιάχνουν πρόσφορα στον καθεδρικό ναό “Ανάσταση” του Πόγραδετς, αλλά και σε άλλους ναούς της Ορθόδοξης Εκκλησἰας της Αλβανίας.

Για την παρασκευή προηγείται πνευματική προετοιμασία με προσευχή. Κατόπιν ακολουθεί η ζύμη, αφού αναμιγνύονται αλεύρι, αλάτι, νερό και προζύμι.

Γνωρίζουν ότι το πρόσφορο, που έχει σχήμα στρογγυλό, φέρνει στο κέντρο κυκλική σφραγίδα και αποτυπώνεται σε σχήμα σταυρού.

Και υπάρχει ένα τετράγωνο που γράφει Ιησούς Χριστός Νικά.

Ονομάζεται «αμνός» και το αποχωρίζει ο ιερέας σε σχήμα κύβου από το πρόσφορο, κατά την «Προσκομιδή» (δηλ. την προετοιμασία των τιμίων δώρων για την τέλεση της Θείας Λειτουργίας).

Το τοποθετεί πάνω στο άγιο Δισκάριο και αυτό το κομμάτι του προσφόρου θα γίνει το Σώμα του Χριστού μέσα στη θεία Λειτουργία.

Αριστερά βρίσκεται ένα τριγωνικό κομμάτι μέσα στο οποίο διακρίνονται τα γράμματα Μ – Θ (Μήτηρ Θεού) και συμβολίζει την Παναγία.

Δεξιά βρίσκεται ένα τετράγωνο κομμάτι, που περικλείει 9 τρίγωνα. Αυτά συμβολίζουν τις 9 τάξεις των Αγγέλων και των Αγίων.

Και τα δύο αυτά κομμάτια τα αποχωρίζει ο ιερέας από το πρόσφορο κατά την Προσκομιδή και τα τοποθετεί με αντίστοιχο τρόπο πάνω στο άγιο Δισκάριο.

Το υπόλοιπο πρόσφορο κόβεται σε μικρά κομμάτια και διανέμεται ως «αντίδωρο» στους πιστούς στο τέλος της Θείας Λειτουργίας.

Αυτό, που έχει σημασία, είναι ότι νεαρἀ ἀτομα διδάσκονται και γνωρίζουν ότι επειδή το πρόσφορο δεν είναι ένα κομμάτι ψωμί, αλλά αποκτά ιερότητα, χρειάζεται, όταν γίνεται, πίστη και καθαρότητα βίου.

Την αρχή της παρασκευής το προσφόρου προβλέπει στο δοχείο, που «αναπιάνεται» το προζύμι, εμβαπτίζεται κλάδος βασιλικού σε λίγο χλιαρό νερό, και ψάλλεται το «Σώσον Κύριε, τον λαόν Σου» και το «Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ εκουσίως».

Η ζύμη χρειάζεται να είναι κατάλληλη, ώστε να αποτυπώνεται καλά η σφραγίδα. Από το ζυμάρι του πρόσφορου κρατείται ένα κομμάτι για προζύμι για το επόμενο ζύμωμα.

Είναι πραγματικά ζηλευτή και επαινετή η προθυμία νέων γυναικών στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας να συμμετάσχουν στη μάθηση παραγωγής πρόσφορου.

Δυστυχώς στη χώρα μας λίγες ηλικιωμένες έχουν απομείνει, που φτιάχνουν πρόσφορο.

Και το παράδειγμα αυτό δείχνει ότι το ενδιαφέρον τους για τη χριστιανική αλήθεια είναι πραγματικό, γι’ αυτό και με προθυμία συμμετέχουν στην παρασκευή του προσφόρου.

Παράλληλα ζουν όσο το δυνατόν περισσότερο κοντά στην Εκκλησία και γίνονται, από την παιδική ηλικία, πυρωμένες αγωνίστριες του καλού.

Δεν μένουν μόνες, αλλά στηρίζονται από την Εκκλησία και εξασφαλίζουν καθαρή ζωή και βάθος στους τρόπους.

Τ’ αναμμένα κάρβουνα, όσο πυρωμένα και αν είναι, όταν ξεμοναχιασθούν από τη δράκα, αδυνατίζουν. 

Σταχτιάζουν και σε λίγο σβήνουν. Φυσικό είναι αυτό.

Όμως μέσα στη ζωή της Εκκλησίας η ψυχή τους θα διαθέτει πάντοτε ένα αστείρευτο δυναμισμό. Πλούσιο απόθεμα θείας φωτιάς.