Του π. Ηλία Μάκου

Μερικοί, εντελώς αβάσιμα, υποστηρίζουν, είναι παλαιός αυτός ο ισχυρισμός  και αναζωπυρώνεται με κάθε ευκαιρία και μάλιστα τώρα στην εποχή της ψηφιακής επανάστασης, πως η Επιστήμη και η Θρησκεία δεν συμφωνούν και συγκρούονται.

Από την αρχή να ξεκαθαριστεί, πως τα περί “σύγκρουσης ” Επιστήμης και Θρησκείας δεν έχουν καμία σχέση ούτε με την πραγματική Επιστήμη, ούτε με τον αληθινό Χριστιανισμό.

Το ότι κάποιοι αδέξιοι αντιπρόσωποι της Θρησκείας από τη μια και κάποιοι “επιθετικοί” εργάτες της επιστήμης  από την άλλη  έρχονται σε αντίθεση μεταξύ τους, διατυπώνοντας προσωπικές ιδέες, αυτό δεν συνεπάγεται “έχθρα” Επιστήμης και Θρησκείας.

Η αλήθεια είναι μία, με όποια μορφή και αν παρουσιάζεται, είτε της Επιστήμης είτε της Θρησκείας, και δεν μπορεί να αναιρεί τον εαυτό της.

Και η Επιστήμη και η Θρησκεία δεν είναι παρά όργανα της μιας αλήθειας. Η Επιστήμη είναι η αλήθεια για τα φυσικά πράγματα, που ανακαλύπτονται από τους ανθρώπους και η Θρησκεία είναι η αλήθεια για τις υπερφυσικές καταστάσεις, που αποκαλύπτονται από το Θεό.

Η Θρησκεία δεν μπορεί να αναμιγνύεται και να διατυπώνει αξιώματα σε ζητήματα, που διαχειρίζεται η επιστήμη με τα μέσα, τα οποία έχει στη διάθεσή της. Και να αμφισβητεί επιστημονικά συμπεράσματα.

Και η Επιστήμη δεν έχει τη δυνατότητα να   αποδείξει μεταφυσικά ζητήματα, που είναι έξω από τα όρια των εργαστηριακών γνώσεων, και στα οποία απαντά η Θρησκεία.

Όταν και η Επιστήμη και η Θρησκεία δεν βγαίνουν από τον προορισμό τους δεν δημιουργείται σύγχυση.

Πρόβλημα παρατηρείται όταν ξεχαστεί η γραμμή, που ξεχωρίζει τις ενέργειές τους και που ταυτοχρόνως τις ενώνει μεταξύ τους.

Αν ορισμένοι κακοί παράγοντες της οποιασδήποτε Θρησκείας νομίζουν πως θίγεται η θρησκευτικότητα, με επιστημονικά συμπεράσματα, που δεν σχετίζονται με θέματα, που ενδιαφέρουν την πίστη, αυτό αποτελεί παραποίηση της αποστολής τους.

Η Θρησκεία δεν θέλησε ποτέ να περιορίσει την επιστημονική ελευθερία και δεν φοβήθηκε ποτέ την Επιστήμη.

Να σημειωθεί, ωστόσο, πως δεν είναι Επιστήμη κάθε άποψη, που λέγεται στ’ όνομά της, αν δεν είναι πιστοποιημένο αποτέλεσμα έρευνας.

Επίσης οι γνήσιοι επιστήμονες δεν είναι δυνατόν να ισχυριστούν ότι δεν δέχονται τίποτε έξω από της επιστήμης τους τα δεδομένα, αφού και η κάθε Επιστήμη στο δρόμο της έχει ανάγκη και αυτή, μέχρι να καταλήξει σε τελικά πορίσματα, να βασιστεί για την εξήγηση τόσων και τόσων  φαινομένων σε ορισμένες βασικές αρχές -“αξιώματα”, που, όσο και αν είναι φανερές,  δεν μπορούν να αποδειχθούν με τη γνωστή μέθοδο της λογικής.

Πάντως κάθε πρόσθετο κομμάτι  επιστημονικής γνώσης στην ψηφιακή εποχή, που ζούμε, οσοδήποτε περίεργο, ειδικευμένο, άσχετο ή αφηρημένο και αν φαίνεται στην αρχή, καταλήγει σε κάποια πρακτική εφαρμογή, άμεσα ή έμμεσα. Και οι συνέπειες της εφαρμογής αυτής εξαρτάται από τη χρήση της αν αποδειχθούν χρήσιμες ή βλαβερές.

Η Θρησκεία είναι το “ναυαγοσωστικό”, εκεί, που η Επιστήμη εξαντλεί τις δυνατότητές της.

Κανείς νουνεχής και σώφρων  δεν αμφισβητεί τον καθοριστικό  ρόλο της Επιστήμης στη ζωή μας.

Αλλά ταυτόχρονα δεν χρειάζεται  να κόψουμε τα νήματα, που μας συνδέουν με το Θεό.

Μάλιστα αν επικεντρωθούμε στην τραγικότητα της αρρώστιας, που διάφορες μορφές της είναι σε ιδιαίτερη έξαρση στους καιρούς μας (ανακοπή, εγκεφαλικό, καρκίνος, σκλήρυνση κατά πλάκας, ψυχικά νοσήματα), αφού χρησιμοποιήσουμε όλα της Επιστήμης τα επιτεύγματα,    έχουμε παράλληλα  την επιλογή, από μας εξαρτάται, να στρέψουμε την ελπίδα μας  στο Θεό.

Η αρρώστια αποτελεί κομμάτι της ανθρώπινης ζωής. Με αυτή οι άνθρωποι ερχόμαστε αντιμέτωποι καθημερινά, είτε σε προσωπικό επίπεδο, είτε στο περιβάλλον μας, είτε στην κοινωνία μας.

Μπροστά στο φαινόμενο της ασθένειας και του θανάτου ο άνθρωπος στέκεται με απορία, με μεγάλη απορία, αλλά και με φόβο.

Η αρρώστια πολλές φορές μπορεί να έχει διάφορες αιτίες προέλευσης, όπως φυσικές, αλλά και την απερισκεψία και την αμέλεια των ανθρώπων να διαφυλάξουμε το πολύτιμο αγαθό της υγείας.  Επιπόλαια σε μερικές περιπτώσεις βάζουμε την υγεία μας σε πολλούς κινδύνους, εμείς οι ίδιοι, και φυσικά δεν πληρώνουμε το τίμημα.

Και ερχόμαστε σε κάποια κρίσιμα ερωτήματα:

Πως θα εξασφαλίσουμε τη θεραπεία μας;

Ποια είναι η στάση του Χριστού απέναντι στην αρρώστια;

Η ιατρική επιστήμη έχει θέση στη χριστιανική αντιμετώπιση της αρρώστιας;

Αναμφίβολα και έχει. Ασφαλώς και έχει. Το αναφέρει ξεκάθαρα η Αγία Γραφή.

Η Ορθοδοξία αποδέχεται την επιστήμη και την ακολουθεί, δεν αμφιβάλλει γι’ αυτή,  χωρίς, όμως,  να τη θεοποιεί.

Όταν η Επιστήμη “σηκώσει τα χέρια ψηλά”, ψάχνουμε οι άνθρωποι να συναντήσουμε τον Ιατρό του ουρανού, τον Θεό.

Όταν βιώνουμε δύσκολες καταστάσεις ασθενειών, η ιατρική βοήθεια, είναι αναγκαία και απαραίτητη και αναμφισβήτητη και πάρα πολύ χρήσιμη και κρίσιμη, όμως  ρόλο για να ξεφύγουμε από τις επιπτώσεις του πανικού, παίζει και η πίστη.

Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι αν δεν παραμελούμε και αν δεν υποβαθμίζουμε την πίστη και αν  δεν συνεχίσουμε να αναπτύσσουμε την Επιστήμη και να  πλουτίζουμε τη γνώση, θα ταφούμε γρήγορα κάτω από το βάρος των προβλημάτων μας και δεν θα μπορέσουμε εύκολα να ορθοποδήσουμε. Η  επιστήμη, σε συνδυασμό και με τη Θρησκεία, είναι η αυριανή λύση  στο αυριανό πρόβλημα.