Του π. Ηλία Μάκου
Κυκλοφόρησε πρόσφατα στα αλβανικά ο δεύτερος τόμος του βιβλίου “Μπουκέτο Πνευματικών Λουλουδιών”, του Μητροπολίτου Βερατίου Ιγνατίου, που περιλαμβάνει κηρύγματα (Κυριακών και εορτών), τα οποία έγιναν κατά την περίοδο 2010-2011.
Πραγματικά τα κηρύγματα αυτά εκφράζουν την αληθινότητα της πίστης του, αλλά και την μεταφέρουν με τρόπο φυσικό και θερμό στους άλλους.
Ανοίχτηκε στην ποιμαντική διακονία της Μητροπόλεώς του, δίχως δείλιασμα και φόβο στην καρδιά.
Ξέροντας τη γλώσσα, λόγω της αρβανίτικης καταγωγής του, επικοινώνησε με όλους ανεξαιρέτως και τους στάθηκε στοργικός πατέρας, χωρίς διακρίσεις και επιφυλάξεις.
Προχώρησε στο πέλαγος των δυσκολιών, νιώθοντας ότι τον κρατούν του Πλάστη και Πατέρα του η γαλανή αγκαλιά και τα σταθερά χέρια του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου.
Όταν τα έργα μιλούν, τα λόγια δεν προσφέρουν τίποτα παραπάνω από το να περιγράψουν αυτά τα έργα.
Μόνο την γλώσσα των έργων εννοούν στην εποχή μας οι άνθρωποι και αυτή η γλώσσα των έργων καταγράφεται αβίαστα στα κηρύγματά του.
Τα πνευματικά κηρύγματα του Μητροπολίτου Ιγνατίου έχουν πολλά ελπιδοφόρα μηνύματα. Ένα από αυτά είναι να χαίρεσαι όταν κάνεις το καλό. Αλλά να μην υπερηφανεύεσαι, μη τυχόν και ναυαγήσεις μέσα στο λιμάνι.
Με σύνθημά του προς τους Αλβανούς: Ό, τι και αν είστε εμείς σας αγαπάμε, δημιούργησε ελπίδα στον πονεμένο λαό.Τι ωραίος και ουσιώδης προσανατολισμός αυτό!
Δημιούργησε ελπίδα, γιατί έκανε να χτυπήσει η αγάπη του Θεού στις καρδιές των ανθρώπων.Είναι δοσμένος ολοκληρωτικά στην αγάπη. Στο έλεος. Στέκεται σαν ένας Σίμωνας Κυρηναίος και ένας «παρεστώς» σ’ όποιον αναστενάζει. Σ’ όποιον παλεύει για να σταθεί όρθιος.
Το αξιοθαύμαστο είναι ότι ο Σεβασμιώτατος δεν πιστεύει πως συντελεί κάτι μεγάλο. Φαίνεται και αυτό στα κηρύγματα. Θεωρεί ότι την οφειλή του προσπαθεί να ξεπληρώσει. Την οφειλή της αγάπης προς τον πλησίον, κοινό χρέος όλων μας. Απλά «ο οφείλομεν ποιήσαι, πεποιήκαμεν».
Νομίζουμε ότι στην πράξη εφαρμόζει χωρίς αμφιταλαντεύσεις τα λόγια του αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου:«Το πιο θεϊκό πράγμα που διαθέτει ο άνθρωπος είναι το να ευεργετεί. Το να κάνει το καλό. Μπορείς να γίνεις θεός, χωρίς να κοπιάσεις καθόλου. Μην χάσεις την ευκαιρία της θεώσεως που σου δίνεται μέσα από την άσκηση της αγάπης».
Τέτοιες απλές μορφές, όπως ο Βερατίου Ιγνάτιος, φανερώνουν ότι ο ουρανός δεν είναι ένα άπιαστο όνειρο, αλλά μπορεί να γίνει απτή πραγματικότητα.
Μέσα από τα κηρύγματά του ο Σεβασμιώτατος, με λόγο εκλαϊκευμένο, αλλά ταυτόχρονα και θεολογικό, ρουφάμε το απόσταγμα της θεϊκής σοφίας. Και αυτό δεν είναι άλλο από το να αποφεύγουμε με όλες τις δυνάμεις μας το κακό και την αμαρτία, να νεκρώνουμε τα πάθη μας και τις κακές επιθυμίες μας και να εφαρμόζουμε με τάξη και ακρίβεια το θείο νόμο στην καθημερινή ζωή μας.
Επικαλούμενοι διαρκώς τη βοήθεια και χάρη του Θεού και τηρώντας τις εντολές του. Έτσι θα καρποφορήσει η αρετή, θα εμφανιστεί η αγιότητα, θα υπάρξει δικαίωση ενώπιον του Θεού και θα κερδηθεί η αγκαλιά του!
Ο Μητροπολίτης Ιγνάτιος στα κηρύγματά του εκφράζεται μέσω της ψυχής του. Και η ψυχή του λέει: “Το θέλημα του Κυρίου γινέσθω”. Και η παράκλησή του είναι να δίνει χάρη ο Θεός να υποτάσσονται οι πιστοί πρόθυμα και ευχάριστο στο θέλημα Εκείνου. Και ας υπάρχει πόνος στη ζωή. Είναι της ανθρώπινης αδυναμίας ο πόνος αυτός. Δεν είναι της διάθεσης της ψυχής.
Διακηρύττει με ζωντάνια ο κ. Ιγνάτιος πως ο Θεός μας δίνει τη ζωή, το χρόνο. Στον καθένα, όσο εκείνος κρίνει. Μας δίνει το χρόνο, μας θέτει και το σκοπό του χρόνου. , που είναι η εργασία για το αγαθό, το καλό.
Δεν παραλείπει, όμως, ο αγωνοθέτης και φιλάνθρωπος Θεός, να μας δίνει, μαζί με το χρόνο και άφθονα τα μέσα, για να επιτελέσουμε τον ιερό σκοπό. Και ένα από αυτά είναι και η ομολογία πίστης, την οποία, μέσω του κηρυκτικού έργου, κάνει διαπύρσια ο Μητροπολίτης Βερατίου Ιγνάτιος.
