You are currently viewing Μονάδα με φωτοβολταϊκά από την Εκκλησία της Αλβανίας για να στηριχθεί  το έργο της…

Μονάδα με φωτοβολταϊκά από την Εκκλησία της Αλβανίας για να στηριχθεί το έργο της…

  • Reading time:2 mins read
Του π. Ηλία Μάκου
Η Εκκλησία της Αλβανίας έχει να παρουσιάσει ένα έργο τεράστιων, πραγματικά, διαστάσεων, που φυσικά χρειάζεται στήριξη.
 
Στο πλαίσιο αυτό και για να εξοικονομηθούν πόροι στη   Μονή Αγίου Βλασίου, όπου στο χώρο της λειτουργούν η Θεολογική Ακαδημία, αλλά και ο «Ορθόδοξος Οίκος της Ελπίδας» (φιλοξενεί παιδιά 5-18 ετών, ορφανά, εγκαταλελειμμένα και βασανισμένα), εγκαταστάθηκε μονάδα φωτοφολταϊκών,  ισχύος 130 KW.
 
Υπάρχει σχεδιασμός να επεκταθεί, και πολύ ορθά, και σε άλλες δομές της Εκκλησίας της Αλβανίας η δραστηριότητα αυτή. 
 
Μέχρι τώρα η πρωτοβουλία αυτή, που ανήκε στον Μητροπολίτη Απολλωνίας και Φίερι και Διευθυντή της Θεολογικής Ακαδημίας και η οποία εγκρίθηκε από τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο, έχει αποδώσει. 
 
Καλύφθηκε η ενεργειακή  κατανάλωσης όλων των κτιρίων που περιλαμβάνονται στο μοναστηριακό συγκρότημα και έτσι οι δαπάνες σε ηλεκτρικό ρεύμα ήταν πολύ μικρότερες. 
 
Να σημειωθεί ότι για την ίδρυση της μονάδας υπογράφηκε  σύμβαση με την εταιρεία “AR ECOENERGJIA”, εκτείνεται σε  έκταση περίπου 650 m2 και το ύψος της επένδυσης ήταν περίπου 115.000 ευρώ, με  25ετή εγγύηση και επιστροφή των εξόδων τα τέσσερα πρώτα χρόνια. 
 
Και αυτή η προσπάθεια δείχνει τον αγώνα και την αγωνία του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου για προσφορά.
 
Στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας υπάρχει μια βαθιά οργανική ποιοτική ενότητα μεταξύ του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου και του λαού. 
 
Και το αξιοθαύμαστο είναι ότι η διακονία της αγάπης του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου δεν λειτουργεί “στεγανά” σε χώρους συγκεκριμένων ομάδων, αλλά “συγκοινωνιακά” προς όλους. 
Η αγάπη του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου αρχίζει από τον εαυτό του, τον εξάγει από τον εαυτό του προς τους άλλους, τον εισάγει στη ζωή της κοινωνίας και γίνεται παράγοντας αναζωογόνησης ψυχής και σώματος. 
 
Αυτή είναι η προσπάθεια του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου: Να μη βουλιάξουν στο τσιμέντο οι καρδιές, αλλά να ζουν με προσδοκία.