Ήταν σαν σήμερα, πριν 13 χρόνια, 28η Απριλίου 2004, όταν στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Αθηνών τελέσθηκε η εις Επίσκοπον Χειροτονία του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Χρυσοστόμου υπό του αειμνήστου Αρχιεπισκόπου Αθηνών κυρού Χριστοδούλου, πλαισιουμένου υπό πλειάδος Μητροπολιτών της Εκκλησίας της Ελλάδος, Ιερέων και Διακόνων.
Η τελετή έγινε με κάθε εκκλησιαστική λαμπρότητα παρουσία εκατοντάδων πιστών, φίλων, συγγενών, Ιερέων και Αρχών της επαρχίας Παγγαίου, Αμυνταίου και Μυτιλήνης ως και δεκάδων αγαπημένων Ιεροσπουδαστών και μαθητών του, της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής.
Η ημέρα αυτής της εκλογής του εις το Αρχιερατικό αξίωμα, γέμισε με αισθήματα χαράς όλους όσους ευρίσκοντο εκείνη την ημέρα στο Μητροπολιτικό ναό των Αθηνών, όλων όσων τον γνώριζαν μέχρι εκείνη την ημέρα, φίλων και συγγενών, κυρίως δε των νέων παιδιών που είχαν την ευλογία να τον έχουν πνευματικό προστάτη και καθοδηγητή στην Ιστορική Εκκλησιαστική Σχολή της Ριζαρείου όπου υπηρετούσε έως της εκλογής του. Και τούτο διότι, ήξεραν πως ο π. Χρυσόστομος θα ανάλωνε τον εαυτό του στην διακονία του Θεού και του λαού του Θεού, όπως γνώριζε να κάνει επί τόσες δεκαετίες.
Τα χέρια Του μετέδωσαν το χάρισμα της Αγίας Ιερωσύνης σε πλειάδα νέων κληρικών που Ιερουργούν τα μυστήρια του Θεού διακονώντας με αγάπη το ποίμνιο της Παγγαιωτικής Εκκλησίας, και είναι ιδιαιτέρως ευεργετηθέντες υπ’ Αυτού διότι δέχθηκαν από τα χέρια Του την Αγία Ιεροσύνη, εις εκ των οποίων και εγώ.
Η μεγαλύτερη ευλογία μου ήταν όταν το 1999 και αφού είχε περάσει ένα ακαδημαϊκό έτος στη φοίτησή μου ήρθε ως αντικαταστάτης του αειμνήστου π. Χρυσοστόμου Ρουμελιώτη, διευθυντής στο οικοτροφείο και εφημέριος στον Ιερό Ναό της σχολής. Με πατρική αγάπη αγάπησε όλα τα παιδιά και τον αγαπήσαμε και εμείς σαν πραγματικό πατέρα μας. Έτυχε εκείνη τη χρονιά να είμαι υπεύθυνος στο ναό και έτσι τον γνώρισα ποιο καλά, με βοήθησε τόσο πολύ πνευματικά στη ζωή μου και όχι μόνο, ιδιαίτερα στα προβλήματα, στις ανησυχίες πάντα εύρισκα ανάπαυση στις σοφές του συμβουλές, αλλά και σε άσχημες προσωπικές και οικογενειακές καταστάσεις εσείς με στηρίξατε σαν πραγματικός πατέρας! Με την ταπείνωση, την υπομονή, την αγάπη στο Χριστό, στην Εκκλησία και στα Ιερά γράμματα μου έδωσε ένα πρότυπο καλού και πνευματικού ιερέα, πως δηλαδή θα είναι χρήσιμος στην Εκκλησία. Οι πνευματικές και πατρικές συμβουλές του με καθοδήγησαν και με καθοδηγούν στη δύσκολη αυτή ζωή του Ιερέως.
Πολυσέβαστε πνευματικέ μου πατέρα είναι ολοφάνερο ότι μετά τον Πανάγαθο Θεό εσείς είστε αυτός που οφείλω αυτή την μέχρι τώρα και μετέπειτα πνευματική μου ζωή. Δεν ξέρω πως θα ήταν η ζωή μου μέχρι τώρα χωρίς αυτή τη σπουδαία πνευματική καθοδήγησή σας.
Εγκάρδια ευχή να σας έχει ο Πανάγαθος Θεός σώον, υγιά και μακροημερεύοντα, ώστε να ποιμαίνετε την λαχούσα Ποίμνη του Παγγαίου, όπως εδώ και 13 χρόνια πράττετε: με ζήλο, ενθουσιασμό και ακατάπαυστη εργατικότητα!
Από Αρχιμ. Γεώργιο Μπένο
