Του π. Ηλία Μάκου
Σε ναό ενορίας της Εκκλησίας της Αλβανίας.
Ο Ορθόδοξος ιερέας εκφωνεί το ευαγγέλιο από την Ωραία Πύλη και δύο παιδιά, ένα μεγαλύτερο και ένα μικρότερο κρατάνε τις λαμπάδες.
Το εκπληκτικό είναι ότι ο μεγαλύτερος για να ενισχύσει το μικρότερο στην εκκλησιαστική του διακονία και πορεία κρατά το χέρι του, για να τον ενθαρρύνει και να τον “μυήσει” καλύτερα.
Στην Αλβανία αυτό, όπου υπάρχει πολυθρησκευτικότητα, μέσα στην οποία δεν χάνεται η Ορθοδοξία, αλλά προχωρά όλο και πιο μπροστά με φωτισμένο οδηγό τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο.
Το μεγαλύτερο παιδί με τη… γλώσσα του σώματος είναι σαν να λέει στο μικρότερο:
Ας ζήσουμε την ομορφιά της πίστης. Ας ζήσουμε την ομορφιά της αγνότητας.
Ας ανεβαίνουμε συνεχώς…
Ο αετός, που ψαλιδίζει τα φτερά του και αφήνει την αετοφωλιά για να κλειστεί σε κοτέτσι, γίνεται ένα θλιβερό οικόσιτο.
Τα στάσιμα νερά μουχλιάζουν. Τα κινούμενα σφύζουν από ζωή.
Ας ανεβαίνουμε διαρκώς. Ας σκαρφαλώνουμε σε όμορφες, νέες, γοητευτικές κορφές, ζώντας καινούργιες δυνατές εμπειρίες και καινούργιες πρωτόγνωρες χαρές.
Αυτό είναι το μυστικό της χριστιανικής ζωής.
Αυτή είναι η χριστιανική ζωή.
Ανάβαση.
Φωτεινός δείκτης μέσα στο σκοτάδι.
Ζωηρό σημάδι, που μπορεί να συγκλονίσει καρδιές και να τις κάνει να θαμπωθούν από τα θαυμαστά μεγαλεία του Χριστού.
Παρουσία του Θεού μέσα μας.
Ας γίνουμε σποριάδες, έστω και αν είμαστε μικροί. Θάρθει η στιγμή, που θα γίνουμε και θεριστάδες.
Σπορά ο λόγος του Θεού.
Θερισμός μια κοινωνία πραγματικής αγάπης, πραγματικής αδελφοσύνης, πραγματικής δικαιοσύνης. Μια κοινωνία του Χριστού.
