Του π. Ηλία Μάκου
Κατανυκτικά, με πολύωρη αγρυπνία, 10 περίπου ωρών, ξεκίνησε στις 8 το βράδυ της 7ης Σεπτεμβρίου και ολοκληρώθηκε στις 5 το πρωί της 8ης Σεπτεμβρίου 2022, εορτάστηκε το Γενέσιον της Θεοτόκου στην ομώνυμη Μονή του Στομίου Κόνιτσας.
Εκεί μόνασε ο όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης για τέσσερα χρόνια (1958-1962), ενώ μετά από κάποια χρόνια τον διαδέχθηκε ο σημερινός ηγούμενος, ένας ευλογημένος και χαριτωμένος γέροντας, ο π. Κοσμάς Σιώζος.
Να σημειωθεί ότι ανήμερα της εορτής τελέστηκε και πάλι όρθρος και θεία λειτουργία.
Και στις δύο ακολουθίες συμμετείχαν αρκετοί πιστοί, οι περισσότεροι ανέβηκαν με τα πόδια, δείχνοντας την αγάπη τους και προς την Παναγία και προς τον όσιο Παΐσιο, που τόσο πολύ την ευλαβούνταν.
Η διαδρομή προς τη Μονή Στομίου, παράλληλη με τον ποταμό Αώο, υπέροχη και απολαυστική, λες και βαδίζει κανείς σε… μέρος του ουρανού!
To χωματόδρομο, που στην αρχή είναι βατός και φαρδύς, αλλά σε κάποια σημεία γίνεται αρκετά στενός, με πολύ δυσκολία και με απαραίτητη την εμπειρία του οδηγού τον διασχίζουν 4×4.
Υπάρχει και το παλαιό μονοπάτι, που ακολουθούσε ο άγιος Παΐσιος.
Είναι ένα μονοπάτι, με καλή σήμανση, με ανεβάσματα και κατεβάσματα, που το… στολίζουν φυλλοβόλα δένδρα.
Ανεβαίνοντας προς τη Μονή Στομίου αισθάνεσαι ελεύθερος. Η ελευθερία σου ολόδικό σου κέντημα στη ρίζα της καρδιάς σου, που όλο κεντάς και όλο βλέπεις ότι ποτέ δεν τελειώνει…
Τα πεσμένα στο έδαφος φύλλα των δένδρων και τα κρυστάλλινα νερά του ποταμού δίνουν όμορφους ιριδισμούς.
Είναι κάτι τέτοιες στιγμές, που ξεχνάς τους κόμπους του εγωισμού και χάνεσαι στις διαβάσεις της άδολης αγάπης και της καλοσύνης.
Κάποια στιγμή, στη μέση του πουθενά ξεπροβάλλει η Μονή Στομίου (η προσωνυμία “Στομίου” αναφέρεται πιθανότατα στη φυσική διαμόρφωση της περιοχής, που σαν στόμιο ανοίγεται προς τη χαράδρα), γνωστή και ως Παναγιά η Στομιώτισσα, στη νότια όχθη της χαράδρας του Αώου, μεταξύ των βουνών Τύμφη και Τραπεζίτσα σε ένα ύψωμα με μαγευτική θέα μέσα στον Εθνικό Δρυμό Βίκου.
Η αρχική Μονή ιδρύθηκε αρχικά το 1412 ή κατά άλλους το 1590 στη θέση Παλιομονάστηρο, στη βόρεια όχθη του ποταμού.
Στη σημερινή της θέση μεταφέρθηκε το 1774 από τον Ηγούμενο Κωνσταντίνο.
Κατά την παράδοση, αιτία της μετεγκατάστασης υπήρξε το θαυμαστό γεγονός της μετακίνησης της εικόνας της Παναγίας στην τωρινή θέση.
Σώζονται τμήματα του τέμπλου και εικόνες της παλαιάς Μονής, ενώ στα κειμήλιά της περιλαμβάνονται και λείψανα αγίων (Μ. Βασιλείου, Ι. Χρυσοστόμου, Αγ. Κοσμά του Αναργύρου, Σαμωνά μάρτυρος και ομολογητού, Αγ. Νείλου και Οσίου Αλυπίου του Κιονίτου),καθώς και λειτουργικά βιβλία.
Η Μονή της Παναγίας Στομίου έχει συντηρηθεί (μεταξύ άλλων η στέγη της καλύφθηκε με φύλλα μολύβδου), αλλά και κτισθεί σ’ αυτή παρεκκλήσι του αγίου Παϊσίου με τον κόπο του ηγουμένου της.
Σ’ αυτό το περιβάλλον αναπαύεται ολόγλυκα η ελπίδα. Και σου γαληνεύει το όραμα η απλοσύνη.
Και σκέφτεσαι εδώ ότι δεν πρέπει να μένεις στις σκέψεις, αλλά μα προχωράς στον αγώνα.
Η πίστη αγκαλιάζει την πραγματικότητα της ζωής. Είναι καρπός δοκιμής και άσκησης στην αρετή. Γεννιέται μέσα σου και ζει μαζί σου σε μια συνύπαρξη λυτρωτική.
Και αρχίζει εκεί ακριβώς, που νομίζει κάποιος ότι τελειώνουν όλες οι άλλες επιλογές…
