You are currently viewing Μαθητές και μαθήτριες αγοράζουν τρόφιμα, μαγειρεύουν και δίνουν φαγητό σε άπορους!

Μαθητές και μαθήτριες αγοράζουν τρόφιμα, μαγειρεύουν και δίνουν φαγητό σε άπορους!

  • Reading time:1 mins read

Του π. Ηλία Μάκου

Το πνεύμα και το μήνυμα αγάπης του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστασίου αντανακλά παντού.

Και αγγίζει τις καρδιές νέων ανθρώπων, που επιδίδονται, ιχνηλατώντας τους βηματισμούς του, σε πράξεις αλληλεγγύης.

Μαθητές/τριες του Λυκείου “Πνοή Αγάπης” της Μητρόπολης Αργυροκάστρου, στο πλαίσιο της δράσης του Τομέα Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Προσφοράς «ο Καλός Σαμαρείτης», που έχει ιδρυθεί από το Σχολείο, κάνουν κάτι φωτεινό, που πραγματικά, αποτελεί παράδειγμα για όλους μας.

Κάθε μήνα διαθέτουν χρήματα και αγοράζουν τρόφιμα, μαγειρεύουν και προμηθεύουν με φαγητό το συσσίτιο της Μητρόπολης Αργυροκάστρου, η οποία με φροντίδα του καλοσυνάτου Επισκόπου Δημητρίου φροντίζει ανύστακτα για τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.

Τα παιδιά αυτά μας δείχνουν με τον πιο έμπρακτο τρόπο ότι είναι ρόδο η καρδιά τους, που δεν την αφήνουν να ραπίζεται από χίλιους ανέμους.

Ρόδο η καρδιά τους, που δεν την αφήνουν να ακουμπά στο χώμα και να φυλλορροεί από τους βοριάδες της αδιαφορίας.

Με την σωστή πνευματική καθοδήγηση αποκτούν αγαπητική διάθεση και θριαμβεύει μέσα τους η αγάπη και τους κάνει να αισθάνονται τρυφερά και ανάλαφρα προς τους ταλαιπωρημένους συνανθρώπους.

Και να τους πλησιάζουν, να μην τους αποστρέφονται, με σκοπό να αναστρέψουν την όποια παγωνιά στην ψυχή των αναγκεμένων.

Κατά του δίδαγμα του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου, που δίνει ελπίδα μέσα στην απελπισία, αλλά και του Μητροπολίτη Αργυροκάστρου Δημητρίου, που σκορπίζει χαρά μέσα στη θλίψη, χαρίζουν, όχι απλά υλικά αγαθά, αλλά ψυχική δύναμη σε αδύνατους! Και δεν τους αφήνουν να χάνονται στη βουβή απόγνωση.

Έτσι δεν αφήνουν να υπάρξει στην ύπαρξή τους κενό αισθημάτων και βάζουν με ωριμότητα τις προϋποθέσεις ώστε να μην προκύψει και κενό αιωνιότητας.

Αυτά τα παιδιά έχουν υψηλό φρόνημα ανθρωπιάς.

Αυτά τα παιδιά η συνείδησή τους τα πληροφορεί ότι “απαγορεύεται” να λησμονούν το χρέος τους προς τον πλησίον.

Αυτά τα παιδιά, τα αγνά και γενναία, ζουν στις ημέρες μας, στους καιρούς μας, που νομίζουμε ότι όλα είναι σκοτεινά… Να, που εμφανίζονται και χαραμάδες φωτός.

Αυτά τα παιδιά ότι δεν λείπουν οι αγωνιστές του καλού αγώνα, γι’ αυτό, με τη χάρη του Θεού, μπορούμε να ελπίζουμε.

Αυτά τα παιδιά φέρνουν στη σκοτισμένη εποχή μας την άνοιξη του Θεού.