Στον Ιερό Ενοριακό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Φυλακίου, του τέως Δήμου Κυπρίνου, ιερούργησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός, την Κυριακή ΣΤ’ Λουκά, 23η του μηνός Οκτωβρίου ε.έ., και τέλεσε το τεσσαρακονθήμερο Μνημόσυνο του ευσεβούς αδελφού Στεργίου Μπαξεβανίδη. Αναλύοντας ο Σεβασμιώτατος, στο κήρυγμά του, την ευαγγελική περικοπή που ανεγνώσθη, μίλησε για το μυστήριο της ανομίας και την σωτηρία του κόσμου, όπως αυτή παρουσιάζεται στην θεραπεία του δαιμονιζομένου των Γαδαρηνών.
Συγκεκριμένα τόνισε: «Ο διάβολος είναι μία τραγική ύπαρξη. Ο Θεός τον έπλασε μαζί με τις αγγελικές δυνάμεις και τον προόριζε να γίνει δοχείο ακτίστου φωτός. Αυτός όμως από εγωισμό μετέτρεψε την αγάπη του Θεού σε φιλαυτία και κίνησε ανταρσία εναντίον του Θεού. Δεν μπόρεσε να συνειδητοποιήσει ότι ο θρόνος του Θεού είναι η αγάπη και η ταπείνωση. Ο σατανάς αναγνωρίζει τον Θεό και πιστεύει στην δύναμή Του αλλά δεν αγαπάει το Χριστό. Ομολογεί την θεότητα του Κυρίου, αλλά φοβάται τη δύναμη της αγάπης Του. Γι’ αυτό και Τον παρακαλεί να μην τον βασανίσει…
»Ο δαιμονισμένος, ευρισκόμενος υπό την επήρεια των δαιμονίων, απαντά στην ερώτηση του Ιησού ότι το όνομά του είναι «λεγεών, ὅτι δαιμόνια πολλά εἰσῆλθεν εἰς αὐτόν». Οι δαιμονικές δυνάμεις διαβάλλουν το έργο του Θεού και απομακρύνουν τον άνθρωπο από το Θεό, από τον εαυτό του, από τους άλλους ανθρώπους. Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε από τον Θεό ως μία προσωπική οντότητα, την αρμονία της οποίας και την ενότητά της επιχειρεί ο διάβολος να διασπάσει. Γι’ αυτό και ο άνθρωπος, παρά το φυσικό πλήθος γύρω του, αισθάνεται απομόνωση και μοναξιά. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι «Άδης» σημαίνει το σκοτεινό εκείνο τόπο, όπου κόλαση του ανθρώπου είναι η απελπιστική μοναξιά. Δηλαδή, εκεί που δεν υπάρχει δυνατότητα επικοινωνίας και αγάπης του ενός προσώπου με το άλλο… Το μυστήριο της ανομίας ενεργείται ήδη στην ιστορία του κόσμου και την προσωπική μας ιστορία. Η ζωή συνθλίβεται και αφανίζεται, η ελευθερία χρησιμοποιείται ως άλλοθι για τον αποπροσανατολισμό και την εξαχρείωση…
»Ο Κύριος ήρθε στον κόσμο και αποκατέστησε με τον Σταυρό και την Ανάστασή Του την αρμονία και την ενότητα του ανθρώπου, ως εικόνας του Θεού στο αρχαίο κάλλος της. Ο Χριστός είναι η υπέρβαση της αμαρτίας και της αστοχίας μας. Μας έχει ενώσει όλους στο Σώμα Του, που είναι το μυστήριο της Εκκλησίας και το οποίο βιώνουμε κάθε φορά που τελείται η Θεία Ευχαριστία».
Τέλος, ο Σεβασμιώτατος διερωτήθηκε· «Μήπως σήμερα και εμείς μιμούμεθα τους κατοίκους της χώρας των Γαδαρηνών και ζητούμε από τον Χριστό να φύγει από τη ζωή μας και να μπει στο περιθώριο; και τούτο διότι οι εντολές του Θεού είναι ασυμβίβαστες με τα συμφέροντα και την ιδιοτέλεια του κόσμου τούτου».
Αφ’ εσπέρας, επί τη μνήμη του αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου, στην Καθολική Επιστολή του οποίου παραδίδεται το μυστήριο του Ιερού Ευχελαίου, μετέβη στη μικρή ενορία Προφήτου Ηλιού στους Γιατράδες, του τέως Δήμου Μεταξάδων, όπου φυλάσσεται εικόνα του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου, διασωθείσα από την Ανατολική Θράκη, που εγκαταστάθηκαν στον οικισμό των Γιατράδων προ 100 ετών και προέστη του μυστηρίου του Ευχελαίου.
