Στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Εισοδίων της Θεοτόκου χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ.κ. Δαμασκηνός  στην Ακολουθία των Α ‘ Χαιρετισμών προς την Υπεραγία Θεοτόκο.
Ο Σεβασμιώτατος στο λόγο του αναφέρθηκε  στον Ακάθιστο ύμνο λέγοντας πως είναι ένα αριστούργημα της πρώιμης Βυζαντινής υμνογραφίας που όποτε ψάλλεται κάτω από τους θόλους των εκκλησιών γεμίζει τις ψυχές των πιστών ευφροσύνη και κατάνυξη.

Έχει χαρακτήρα Χριστολογικό αλλά σε σχέση πάντα με το πρόσωπο της Παναγίας μας. Μετά την απώθηση εχθρών και την θριαμβευτική νίκη τους οι Χριστιανοί, σύσσωμοι με μία καρδιά συναθροίστηκαν στο Ναό των Βλαχερνών και με ευγνωμοσύνη προς την Παναγία για την θαυματουργική παρουσία της στέκονταν όρθιοι για όλη τη νύχτα και γι’ αυτό ονομάστηκε Ακάθιστος ύμνος.

Πέρα όμως από το ιστορικό μέρος, ο υμνωδός θέτει και βαθιές θεολογικές έννοιες, όπως η εξύμνηση και η εξύψωση της Παναγίας όπου συντέλεσε στην επανόρθωση του ανθρωπίνου γένους και αποκατάστησε το πρότυπο της μητέρας το οποίο είχε κλονιστεί και αλλοιωθεί από το πρόσωπο της Εύας σύμφωνα με τους λόγους του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού.

‘’Χαίρε, δι ης η χαρά εκλάμψει, χαίρε  δι ης η αρά εκλείψει’’.

Η Παναγία χαρακτηρίζεται ως η νέα Εύα εν αντιθέσει προς την πρώτη η οποία υποκινούμενη από υπερηφάνεια, υπέπεσε στην παρακοή και στην παράβαση, η Παρθένος Μαρία υπακούοντας στη Θεία βουλή, ‘’ τον απατήσαντα όφιν ηπάτησεκαι στον κόσμο την αφθαρσίαν εισήγαγεν’’.

Έρχεται η Παναγία μας και ανταποσίσει το χρεός και βοηθά με το να κάνει υπακοή στο θέλημα του Θεού να γεννήσει δηλαδή τον δεύτερο Αδάμ, τον Χριστό. Εκείνος μας ελευθέρωσε με τον ερχομό Του, από την δουλεία του θανάτου και μας ανακαίνισε. Δεν ανακαίνισε μόνο την ανθρώπινη φύση αλλά και ολόκληρη την δημιουργία, γιατί όταν έπεσε το ανθρώπινο γένος παρέσυρε όλη την κτίση, όλη την δημιουργία.

Η Παναγία ως μητέρα του Θεανθρώπου και σύνδεσμος ανθρώπου και Θεού συγκεντρώνει όλα εκείνα τα χαρίσματα που είναι αναγκαία για την προετοιμασία του γήινου στην υποδοχή του υπερβατού. Μόνο ένα πρόσωπο με τις αρετές της Παναγίας μας και το πλήρωμα της χάριτος του Θεού θα μπορούσε να γίνει φορέας της χαράς, η αγγελία της ευφροσύνης και η καταλλαγή του ανθρώπου με τον Θεό.  Η Παναγία έγινε η κλίμακα, η σκάλα που κατέβηκε ο Θεός στην γη, αλλά και η γέφυρα όπου μεταφέρονται οι άνθρωποι από την γη προς τον ουρανό.