Τις προάλλες είπαμε και ευχηθήκαμε να είναι καλορίζικος και καλότυχος ο καινούργιος ιερατικός προϊστάμενος του Καθεδρικού Ναού του Αγίου Δημητρίου της Αστόριας, ο π. Ανάργυρος Σταυρόπουλος, μήπως μπορέσει και ανασυνταχθεί η κοινότητα και φυσικά και το σχολείο.
Δεν πρόλαβε να πάρει αναπνοή ο π. Ανάργυρος και ο Αρχιεπίσκοπος Ελπιδοφόρος τού έριξε δίπλα του και τον εφημέριο π. Γεώργιο Κασάπογλου τον οποίον κόμισε από την Ανατολή και συγκεκριμένα την Πόλη του Κωνσταντίνου όπου ιεράτευε και μάλιστα με ειδίκευση στις «κατηχήσεις» εκείνων που επιθυμούσαν να μεταστραφούν στην Ορθοδοξία καθότι διαθέτει και αραβόφωνα γλωσσικά και κατηχητικά προσόντα.
Τον έχασε η Γερμανία, που έγινε προσπάθεια να μεταβεί εκεί, αλλά τον «κέρδισε» η καθ’ ημάς Ιερά Αρχιεπισκοπή και μάλιστα ο Καθεδρικός Ναός του Αγίου Δημητρίου, όπου θα ευλογεί, θα αγιάζει, θα διδάσκει και θα κατηχεί. Τυχερή η Αρχιεπισκοπή με όλη αυτή τη συλλογή των «ανθρώπων» του Αρχιεπισκόπου, όπως λέμε όλοι οι άνθρωποι του Προέδρου. Πράγματι είναι ένας κι ένας.
Τους καμάρωσα πραγματικά και τους τρεις που τους είδα στη φωτογραφία, τον Αρχιεπίσκοπο Ελπιδοφόρο πλαισιωμένο από τον πρωτοσυγκελεύοντα της Αμεσης Αρχιεπισκοπικής Περιφέρειας Νέας Υόρκης πρωτοπρεσβύτερο Ηλία Βίλλη και τον νεοδιορισθέντα εφημέριο του Καθεδρικού Ναού Αστόριας π. Γεώργιο Κασάπογλου. Είμαι σίγουρος πως τους καμάρωσαν και εν Φαναρίω. Καλορίζικος, λοιπόν, να είναι κι αυτός και ο Θεός βοηθός που λέμε γενικά.
