Επιστολή διαμαρτυρίας προς τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και την Υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη απέστειλε ο Μητροπολίτης Κερκύρας Νεκτάριος με αφορμή την εκ νέου ανάρτηση των έργων στους εκθεσιακούς χώρους της Εθνικής Πινακοθήκης
Μετά πολλής οδύνης, βαθείας ανησυχίας και εντόνου πνευματικού προβληματισμού, απευθύνομαι δια της παρούσης προς πάντας Υμάς με αφορμή την εκ νέου ανάρτησιν, εις τους εκθεσιακούς χώρους της Εθνικής Πινακοθήκης, των έργων τα οποία, όχι δεν συνιστούν τέχνη, αλλά αποτελούν ωμή, βλάσφημον και κατάφορον ύβριν έναντι της Ορθοδόξου ημών πίστεως, διαπομπεύοντας ανερυθριάστως τα ιερά και τα όσιά μας και υβρίζοντα κατά τρόπο προκλητικόν και βάναυσον το σεπτόν πρόσωπον του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, της Υπεραγίας Θεοτόκου και Αγίων της Εκκλησίας μας.
Το γεγονός ότι η Εθνική Πινακοθήκη – κορυφαίος πολιτιστικός θεσμός της Πατρίδος μας – όχι μόνον φιλοξένησε, αλλά και επανεξέθεσε τα έργα αυτά, συνιστά πράξιν βαθύτατα προσβλητική, το οποίον δεν δύναται η Εκκλησία να αποσιωπήσει.
Τα εν λόγω εκθέματα, υπό το προσωπείο της δήθεν καλλιτεχνικής ελευθερίας, δεν εκφράζουν ούτε πολιτισμό, ούτε δημιουργικότητα· αποτελούν ευθεία επίθεσιν εναντίον του σώματος της Εκκλησίας και, δια της μεθόδου του αισχρού χλευασμού και της αισθητικής εκπτώσεως, καταπατούν την θρησκευτικήν ελευθερίαν των Ορθοδόξων Ελλήνων και καταρρακώνουν το εθνικόν μας ήθος.
Ο αυτοπροσδιοριζόμενος ως καλλιτέχνης, πρωταγωνιστής τούτων των «έργων», ο οποίος σε δημόσιες εκδηλώσεις και μάλιστα εις τα λεγόμενα “Gay Pride”, τόλμησε να αναρτήσει εις τα γεννητικά του όργανα εικόνες του Χριστού και της Θεοτόκου, παραποιεί σκοπίμως την έννοια της καλλιτεχνικής εκφράσεως. Εν ονόματι μιας ανεξέλεγκτης «ελευθερίας», μετατρέπει την δημόσια έκθεση σε βήμα κακόγουστης πρόκλησης, ασυδοσίας, βλασφημίας και ντροπής. Και το πλέον ανησυχητικόν: τούτο τελείται υπό την αιγίδα και με την θετική συμβολή της Πολιτείας.
Μεταξύ των προκλητικών και αισχρών αυτών εκθεμάτων περιλαμβάνονται και έργα τα οποία παρουσιάζουν την πάνσεπτον μορφήν της Υπεραγίας Θεοτόκου εις αισχρές και εξευτελιστικές αποτυπώσεις, αλλά και αναφορές εις τον Ιερόν Κλήρον υπό μορφήν σκωπτικών, υβριστικών απεικονίσεων, εμφανίζοντάς τον εντός κάδων απορριμμάτων. Η βεβήλωσις του ράσου, αποτελεί όχι μόνον ύβριν κατά των κληρικών, αλλά κατά της ίδιας της θείας Χάριτος, η οποία μυστηριακώς ενεργεί εν τη Εκκλησία δια των χειροτονημένων λειτουργών Της.
Η ιερωσύνη είναι διακονία θυσιαστική· είναι το αναντικατάστατον στήριγμα του λαού μας σε εποχές δουλείας, κατοχής, πείνας και ηθικού ξεπεσμού. Ο ιερεύς ήτο εκείνος που με την Οκτάηχο, το Ψαλτήρι και το Τριώδιο δίδασκε και στήριζε την ελπίδα του λαού όταν όλα κατέρρεαν. Τοιαύται εικόνες προσβολής της ιερωσύνης δεν πλήττουν μόνον την Εκκλησία, αλλά τραυματίζουν βαθέως και την εθνική μας αυτοσυνειδησία.
Η Εκκλησία, ως μήτηρ και τροφός του Γένους, δεν δύναται να σιωπά εμπρός εις την συστηματικήν απόπειρα εκριζώσεως των πνευματικών μας ριζών και καταρράκωσης των ηθικών μας σταθερών. Η ελληνική Πολιτεία, αντί να προάγει τον αληθή πολιτισμό, να τιμά τα ιερά και τα όσια του λαού της και να διαφυλάττει την κοινωνική συνοχή, φαίνεται να ενδίδει εις τα κελεύσματα μιας μεταμοντέρνας «κουλτούρας», επενδύει στην προσβολή ως τάχα προοδευτισμό. Εν ονόματι της «προόδου» και της «ελευθερίας», ευτελίζεται η Ιερά Παράδοσις του Γένους και ακυρούται εν τοις πράγμασι η πνευματική συμβολή της Εκκλησίας εις την διαμόρφωσιν της εθνικής και ηθικής ταυτότητος του λαού μας.
Ως Επίσκοπος της Εκκλησίας του Χριστού, φέρω την ιεράν και αμετακίνητον ευθύνη να διαφυλάσσω την ορθόδοξον συνείδησιν του πληρώματος, να διαμαρτύρομαι εν παρρησία, και να υπερασπίζομαι το δικαίωμα των πιστών να ζουν εις κοινωνίαν όπου τα ιερά των δεν διαπομπεύονται. Ουδέποτε η Εκκλησία κατεδίωξε την τέχνη· αλλ’ η τέχνη, όταν καθίσταται εργαλείο θεομαχίας, χάνει τον χαρακτήρα της και γίνεται όργανο πνευματικής κακοποιήσεως.
Η Εκκλησία του Χριστού, ως φιλόστοργος μήτηρ, η οποία διαφυλάττει την παρακαταθήκη των Αγίων Πατέρων και προσεύχεται αδιαλείπτως υπέρ του κόσμου, δεν δύναται να ανέχεται την μετατροπή της καλλιτεχνικής ελευθερίας εις εργαλείο θεολογικής ανατροπής και ψυχικής διαστροφής. Καλλιτεχνική ελευθερία χωρίς όρια, χωρίς σεβασμό, χωρίς διάκρισιν ιερού και βέβηλου, καταντά ασυδοσία – και η ασυδοσία είναι το αντίθετον της Δημοκρατίας.
Η ανοχή τοιούτων εκθεμάτων, ιδιαιτέρως εκ μέρους της Πολιτείας, των πολιτικών ηγητόρων, των κρατικών λειτουργών και θεσμικών διαχειριστών, καθίσταται επικίνδυνος ένδειξις όχι μόνον πολιτιστικής διολισθήσεως αλλά και εθνικής εκπτώσεως. Διότι, όταν η Πολιτεία νομιμοποιεί την βλασφημία και ενδύει με τον μανδύα του πολιτισμού την ατιμία, τότε δεν ημπορεί να ομιλεί περί ελευθερίας· τότε πρόκειται περί πνευματικού εκφυλισμού και θεσμικής προδοσίας.
Καλώ λοιπόν τους αρμοδίους της Πολιτείας, τον κ. Πρωθυπουργό, τους Υπουργούς, την Κυβέρνηση εν γένει να αναλογισθούν τας ευθύνας των· να αποσύρουν άμεσα τα εν λόγω εκθέματα· και να αποκαταστήσουν την τάξιν, τον σεβασμόν και την πνευματική αξιοπρέπεια που αξίζει εις τον λαό μας και εις την Ιστορία του. Εύχομαι και προσεύχομαι θερμώς εκ καρδίας, να υπάρξει ειλικρινής αναστοχασμός, όχι μόνον για το συγκεκριμένον συμβάν, αλλά για την άσχημον κατεύθυνσιν που λαμβάνει η κοινωνία μας εν συνόλω.
Ο Κερκύρας, Παξών & Διαποντίων Νήσων
Νεκτάριος
