Σκέψεις αγάπης του Σωτήρη Μ. Τζούμα

Η μνήμη δεν απαλείφεται ούτε και με τον θάνατο. Μένει σταθερά  και διαχρονικά στο πέρασμα των χρόνων.

Η φυσική φθορά και η ανθρώπινη μοίρα δεν αναστέλλονται, αλλά η μνήμη «ανασταίνει» τον άνθρωπο, κάθε δικό μας άνθρωπο, που «φεύγει».

Έφυγε από τη ζωή ο καπετάν Τάκης Τσεβδός, ένας ευπατρίδης Χιώτης, γέννημα και θρέμμα των Καρδαμύλων.

Ανθρώπινα καταθέτω τη δική μου προσωπική μαρτυρία όχι μόνον  ως μνημόσυνο αλλά ως οφειλετική κατάθεση ψυχής προς έναν σπουδαίο Έλληνα και φίλο καρδιάς που ο Κύριος κάλεσε κοντά Του.

Με τον Καπετάν Τάκη Τσεβδό γνωριστήκαμε και συνδεθήκαμε στενά στα χρόνια των σπουδών μου στις ΗΠΑ.

Ήταν τότε ανερχόμενος καραβοκύρης και ενεργό μέλος των ομογενειακών συλλόγων. Μάλιστα στον παλαίφατο και ιστορικό  Παγχιακό Σύλλογο Νέας Υόρκης ο Κοραής διετέλεσε Πρόεδρος και έπραξε σπουδαίοι έργο. Ήταν η χρυσή εποχή του Κοραή κατά την οποία το δίδυμο των καπεταναίων Τάκη Τσεβδου και Στέλιου Τάτση έκανε θαύματα. Ήταν τότε που πέτυχαν μαζί με τον Καπετάν Λουκά Κτιστάκη να φέρουν στη Χίο τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Ιάκωβο ο οποίος προεξήρχε στον εορτασμό των Ελευθεριών της Χίου. Και η επίσκεψη αυτή έγραψε ιστορία.

Άνθρωπος της συνεργασίας  και της καλής διάθεσης προς όλους ο Τάκης Τσεβδός. Αφουγκραζόταν τον πόνο αλλά και τη χαρά κάθε ανθρώπου, που τη μοιραζόταν μαζί του. Συνέπασχε και σίγουρα βοηθούσε, με όποιο τρόπο μπορούσε κάθε εμπερίστατο συνάνθρωπο.

Τον Καπετάν Τάκη Τσεβδός   τον χαρακτήριζε η άνευ όρων και ορίων διάθεσή του να προσφέρει και να προσφέρεται, να γίνεται τα πάντα τοις πάσι. Βοήθησε πάρα πολύ κόσμο . Ήταν στο πλάι καθενός ως πατέρας και αδελφός. Αλλά και για τους εχθρούς του είχε πάντα έναν καλό λόγο, αντιμετωπίζοντας τα πάντα με καλή διάθεση και ένα ελληνικό τραγούδι κατά προτίμηση της Χαρούλης Αλεξίου και του Γιάννη Πάριου που τους λάτρευε.

Τύχη αγαθή στην πορεία του και στη ζωή του η σύζυγος του Μάρω,μια Αγία

και υπομονετική γυναίκα που ήξερε να τον δαμάζει και να τον γητεύει κάθε φορά που η ζωή έστελνε δυσκολίες και ανηφοριές. Τα παιδιά του η Βούλα και η Δημητρούλα συμπλήρωναν το οικογενειακό puzzle ,για το οποίο ο Τάκης έννοιωθε διπλά υπερήφανος.

Μαζί με την οικογένειά του  η Ελλάδα μας  για εκείνον ήταν πάνω απ’ όλα και γι’ αυτό ήταν απαιτητικός και ανυποχώρητος στα εθνικά μας θέματα.

Τον θυμάμαι στη Νέα Υόρκη να πρωτοστατεί και να ξεσηκώνει τους ομογενείς μας σε όλα τα εθνικά θέματα και να ακολουθεί  τα προσκλητήρια του Μεγάλου Αρχιεπισκόπου  Αμερικής Ιακώβου.

Η σχέση του Τάκη με την ιδιαίτερη πατρίδα του τη Χίο και με τα Καρδάμυλα ήταν πολύ στενή.

Το διάστημα που υπηρετούσα την στρατιωτική μου θητεία στη Χίο ήταν πολύ συχνές οι προσκυνηματικές του επισκέψεις και θαύμασα τη συγκίνηση και το ρίγος , που ένιωθε κάθε φορά που προσκυνούσε στη Νέα Μονή και στον Άγιο Μηνά, καθώς μου ζητούσε να τον συνοδεύσω.. Η καρδιά του δήλωνε ότι βρισκόταν πάντα εκεί για να αφουγκράζεται τον ιερό ζωντανό παλμό τους.

Πολλές οι στιγμές που τον είδα να δακρύζει σιωπηλός μπροστά στην Παναγία μας τη Νέα Μονή και στον Εσταυρωμένο Χριστό. Βλέπετε, δεν του έλειπε η ευαισθησία μικρού παιδιού και την εξέφραζε με πολλούς αλλά διακριτικούς τρόπους. Και χρειαζόταν λεπτός τρόπος και ακεραιότητα  για να την ψηλαφήσει κάποιος.

Δαπάνησε τον εαυτό του και τις δυνάμεις του και ανασύστασε και αναμόρφωσε ξεχασμένες ιστορικές περιοχές της Χίου όπως το προσκύνημα της Παναγίας της Αγιογαλούσαινας  και την μεταμόρφωσε σε ζωντανό πνευματικό κύτταρο διαρκώς ανανεωνόμενο και εξελίξιμο. Ο,τι δεν έκανε το κράτος το έκανε ο Τάκης Τσεβδός με την καλή του την καρδιά.

Ο πρόωρος – κατ’ άνθρωπον χαρακτηρισμός – θάνατός του, μας θυμίζει εσαεί τις ικανότητες και τα χαρίσματά του. Δεν ξεχνιούνται τέτοιοι άνθρωποι.

Και μας καλεί όλους να τον μιμηθούμε έμπρακτα κι όχι μόνο θεωρητικά. Να τον ακολουθήσουμε ως «υπόδειγμα» σε όλα τα σπουδαία και μεγαλεπήβολα σχέδια και οράματα του.

Κι έτσι ο σπόρος, που θα ταφεί την Παρασκευή στα Καρδάμυλα , θα φέρει πολύ καρπό. Το οφείλουμε στον ίδιο, όλοι εμείς που τον γνωρίσαμε, τον αγαπήσαμε, τον ζήσαμε και βιώσαμε βαθιά μέσα μας το πάθος και την αφιέρωσή του – με κάθε τρόπο – στην Πατρίδα. Τον μανικό του έρωτα για την Χίο μας και για τον γενέθλιο τόπο του τα ωραία Καρδάμυλα.

Σεβαστέ μου φίλε Τάκη, να εύχεσαι και για εμάς! Για όλη την πατρίδα μας!

Και να παλεύουμε να μιμηθούμε όλα τα καλά της βιοτής σου όλης! Κι έτσι θα ζεις όχι απλά μέσα μας, αλλά εσαεί  και σε όλη τη Χίο.