Όταν χήρεψε η Ιερά Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας με την εκδημία του Μακαριστού Μητροπολίτου Κοσμά, πολλοί υποστήριζαν την διχοτόμηση της αχανούς αυτής Μητρόπολης.

Ήταν ένα παλαιό  αίτημα αλλά και μια αδήριτη ανάγκη για την σωστότερη διαποίμανση μιας μεγάλης Μητρόπολης.  Και το θέμα αυτό είχε απασχολήσει την διοίκηση της Εκκλησίας από τα χρόνια του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου ο οποίος είχε δώσει εντολή να εξυφανθεί ένα σχέδιο δίκαιης διχοτόμησης. Τότε δεν το άφησε να  γίνει η τότε Υπουργός Παιδείας αείμνηστη Μαριέττα Γιαννάκου. Στα ίχνη του σχεδίου αυτού  προχώρησε και αυτή τη φορά  η Εκκλησία. Δυστυχώς   δεν επέτρεψαν να  περάσει και  να ευοδωθεί κάποιοι ανεγκέφαλοι με έντονες τοπικιστικές αντιλήψεις. Ανάμεσα τους δυστυχώς και πολιτικοί,οι οποίοι αντί  να νοιάζονται για το καλό και την πρόοδο του τόπου τους παρασύρθηκαν και πορεύτηκαν με μικροκομματικές αντιλήψεις και ματαίωσαν την διχοτόμηση που θα ήταν για το καλό του ποιμνίου.

Σε περίπτωση που προχωρούσε η διχοτόμηση   τότε  θα ήταν βέβαιη η εκλογή για την Μητρόπολη Μεσολογγίου,του μέχρι τότε Πρωτοσυγκέλλου και στενού συνεργάτη του μακαριστού Κοσμά , εξαίρετου κληρικού π. Επιφανίου Καραγεώργου, ο οποίος είναι γέννημα θρέμμα της περιοχής.

Δυστυχώς  η έλλειψη κυβερνητικής βούλησης τα τίναξε όλα στον αέρα.   Η κατάσταση παραμένει  ως είχε και δυστυχώς το ποίμνιο ταλαιπωρείται.

Ο π. Επιφάνιος κράτησε με νύχια και με δόντια την  απέραντη και δυσκολοποίμαντη Μητρόπολη, τον κλήρο και τον πιστό λαό της,κατά τα έτη που υπηρέτησε κοντά στον Μακαριστό Κοσμά, έχοντας απέναντί του… διαβόλους και τριβόλους! Τα κατάφερε χάρη στις αρετές που τον διακρίνουν και κυρίως χάρη στην υπομονή του! Και επιβίωσε!

 Και αν ο αείμνηστος Κοσμάς τον άκουγε  και στα θέματα υγείας και δεν αφήνονταν  στους λογής υπερβολικούς που τον είχαν υπό την στενή παρακολούθηση και επιτήρησή τους και δεν τον άφηναν να ακολουθήσει τις εντολές των σωστών ιατρών,ενδεχομένως θα ζούσε σήμερα. Το σχέδιο του Θεού ήταν να φύγει ως μάρτυρας της πανδημίας. Τους καλύτερους μας πήρε ο κωρονοιός. Τον Λαγκαδά Ιωάννη, Ιεράρχη της αγάπης και της δημιουργίας, τον καλόψυχο Καστορίας Σεραφείμ, Ιεράρχη της προσευχής  και τον Αιτωλίας Κοσμά, Ιεράρχη με ήθος αλλά με κακές επιρροές. Ήταν τρία διαμάντια της Ιεραρχίας μας και σήμερα είναι  ιδιαιτέρως αισθητή  η απουσία  τους.

Νέος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας, εις διαδοχή του Κοσμά εξελέγη ο Δαμασκηνός Κιαμέτης, Πρωτοσύγκελλος και στενός συνεργάτης  μέχρι να εκλεγεί, του Μητροπολίτη Δημητριάδος κ.Ιγνατίου.

Είχαμε γράψει τότε ότι ο νέος Μητροπολίτης έχει ικανότητες, αλλά έχει  και πολλές… γωνίες. Και δεν το λέμε εμείς αυτό αλλά οι συγκληρικοί του στον Βόλο.  Και όποιος έχει γωνίες που δεν φροντίσει να τις αμβλύνει είναι σίγουρο ότι θα προκαλέσει πόνο και ταραχή.

Και το μοντέλο αυτό Αρχιερέως είναι το εντελώς αντίθετο από αυτό που είναι και εκφράζει ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος από τα χρόνια που ήταν Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας. Και το έχει περάσει αυτό σε όλους τους στενούς συνεργάτες του που προήχθησαν σε Αρχιερείς.

Ωστόσο η προαγωγή του Δαμασκηνού,  περιμέναμε ότι θα λειτουργούσε ως καρδιοτονωτικό που θα οδηγούσε σε συμπεριφορές πιο γλυκές και ανεκτικές και  με μεγαλύτερη ωριμότητα. Αλλά αυτό δεν  γίνεται πάντα. Φαίνεται πως σε τέτοιες περιπτώσεις κυριαρχούν οι μυστικοί και φανεροί σύμβουλοι, οι οποίοι κατευθύνουν τα νήματα. Αλλά να θυμόμαστε πάντα ότι  το άδικο ουκ ευλογείται!  Ονόματα ξέρουμε, αλλά προς το παρόν δεν τα γράφουμε.

Η συνύπαρξη του νέου Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας Δαμασκηνού ο οποίος ενθρονίστηκε με πολλές χρηστές ελπίδες  και του μεγάλου  αδικημένου π. Επιφανίου, παρά την υπομονή που επέδειξε  και την πανθομολογούμενη από όσους τον γνωρίζουν αγιότητα του βίου του, δεν κατέστη δυνατή.

Το αποτέλεσμα; Οδυνηρό.

 Ο π. Επιφάνιος αποχώρησε αθόρυβα και διακριτικά από τον γενέθλιο τόπο του και από την Μητρόπολη στην οποία εργάστηκε με αφοσίωση και αυταπάρνηση για 17 ολόκληρα χρόνια για να μη χάσει τον εαυτό του όπως μας είπαν όσοι τον γνωρίζουν. Έφυγε αθόρυβα, όπως έζησε αθόρυβα. Χωρίς πολλές δημόσιες σχέσεις και υψηλές γνωριμίες και προστασίες.Μοναδικό του όπλο το ήθος του και η αγάπη του κόσμου.

 Με απόφαση του ίδιου του Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ.Ιερωνύμου,  ανήκει πλέον στο δυναμικό της Αρχιεπισκοπής Αθηνών.

Άφησε πίσω του τον γέροντα πατέρα του, τον οποίο είχε υπό την προστασία του αφού ήταν μόνος, τα κατά σάρκα αδέλφια του και δεκάδες πνευματικά παιδιά τα οποία ξεκουράζονταν στο πετραχήλι του. —Πήγαινε πάτερ μου, του είπαν για να γλιτώσεις! Εμείς όπου και να πας θα ερχόμαστε να σε βλέπουμε! 

Με αυτό τον τρόπο μπήκαν οι τίτλοι τέλους μιας ιστορίας που δεν είχε δυστυχώς  happy end.

Τελικά η Εκκλησία μετατρέπεται μερικές φορές σε Κρόνο που τρώει τα παιδιά του!  Γιατί αφήνουμε να εξελίσσονται τα γεγονότα με αυτό τον οδυνηρό τρόπο που δεν κάνει καλό στην Εκκλησία και στη διοίκησή της, δεν είναι εύκολο να το ερμηνεύσουμε.

Αν μάλιστα αυτά γίνονται από νέους και πολλά υποσχόμενους  Αρχιερείς, οι όποιες ελπίδες που έχουμε για το μέλλον της Εκκλησίας μας εξανεμίζονται!

Το ξαναζήσαμε αυτό και με άλλο νέο Ιεράρχη που ξωπέταξε μέχρι να πούμε τρία  στενό συνεργάτη του προκατόχου του. Εμείς οι …Χριστοδουλικοί όπως μας αποκαλούν όψιμοι κριτές έχουμε άλλα πρότυπα και άλλες αρχές.

 Όπως   και άλλοι Αρχιερείς της Εκκλησίας μας συμπεριφέρθηκαν με εντελώς διαφορετικό τρόπο. Αγκάλιασαν τους πάντες ακόμη  και αυτούς  που δεν είχαν δει με καλό μάτι την εκλογή  τους και την πολέμησαν. Και μας δίδαξαν με το παράδειγμα τους!

Να κατονομάσουμε ευθέως γιατί το αξίζει, τον Σεβ. Μητροπολίτη Νέας Ιωνίας κ.Γαβριήλ που έδειξε σε όλους αγάπη. Να πούμε για τον Σεβ. Σταγών και Μετεώρων κ. Θεόκλητο που συνεχίζει να μας  εκπλήσσει θετικά και να μας διδάσκει με το παράδειγμά του!

Και δεν είναι οι μόνοι! Και σίγουρα αυτό θα τους βγει σε καλό στην ποιμαντορία τους. Ήδη φαίνεται το έργο τους και η μεγάλη αποδοχή που έχουν από τον λαό που ποιμαίνουν, σε αντίθεση με τους άλλους που πορεύονται μεταξύ σφύρας και άκμονος!

Τα επίχειρα των πράξεων μας έχουν πάντα την ανάλογη μισθαποδοσία από τον ίδιο τον Θεό!