Στο μέσο της περιόδου της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής κατά την οποία η Αγία μας Εκκλησία τιμά τον Τίμιο και Ζωοποιό Σταυρό του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος έχει θεσπίσει να προβάλλει τις Ιερατικές Κλήσεις, μέσα από εντατικότερες συναντήσεις μεταξύ των παιδιών και των νέων που διακονούν στο Ιερό Βήμα και στο Αναλόγιο, είτε ως Ιεροπαίδες είτε ως Αναγνώστες, καθώς επίσης και γύρω από διάφορες κατηχητικές συνάξεις.
Μέσα σε αυτό το γενικότερο αυτό πλαίσιο των εκπαιδευτικών δράσεων το Γραφείο Νεότητος της Ιεράς Μητροπόλεως Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης σε συνεργασία με τους κατηχητικές και τις κατηχήτριες των κατά τόπων ενοριών της Μητροπόλεως, οργάνωσε καθ̉ όλη την εβδομάδα που προηγήθηκε, ποικίλες εκδηλώσεις με κύριο στόχο την ισχυροποίηση των δεσμών μεταξύ των παιδιών της Μητροπολιτικής μας Περιφέρειας, την πνευματική ενίσχυση τους μέσα από την εν Χριστώ γνωριμία, την αλληλοστήριξη και την ανάπτυξη εποικοδομητικών θεμάτων που θέματα που αφορούν τους φερέλπιδες νέους οι οποίοι και αποτελούν τα αυριανά στελέχη και τους μελλοντικούς κληρικούς της Εκκλησίας μας.
Οι εκδηλώσεις αυτές ολοκληρώθηκαν το εσπέρας του Σαββάτου, 30 Μαρτίου ε.έ., με τον Αρχιερατικό Εσπερινό της εορτής της Σταυροπροσκυνήσεως, ο οποίος τελέσθηκε χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ.κ. Ιωάννου, εις τον αφιερωμένο στους νέους και τα παιδιά Ιερό Ναό των Θεοφανείων, του Τιμίου Προδρόμου και της Αγίας Αναστασίας της Φαρμακολυτρίας της περιοχής των Λουτρών Λαγκαδά.
Κατά την διάρκεια του Εσπερινού παρέστησαν αντιπροσωπείες από Αναγνώστες, Ιεροσπουδαστές και Ιεροπαίδες που διακονούν στα Ιερά Βήματα και στα Αναλόγια των ενοριών της καθ΄ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως, ενώ το αναλόγιο του Ναού λάμπρυναν για ακόμη μία φορά η Παιδική και Νεανική Βυζαντινή Χορωδία «Ειρμός» υπό την διεύθυνση του Καθηγητή Βυζαντινής Μουσικής κ. Σπυρίδωνα Ασπίωτη.
Στην αρχή της εσπερινής του ομιλίας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαγκαδά κ.κ. Ιωάννης, αναφέρθηκε στη ανατέλλουσα Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, τονίζοντας ότι ο Σταυρός του Κυρίου, μας καλεί όλους να Τον ακολουθήσουμε έχοντας μέσα μας αγάπη θυσιαστική.
Αναφερόμενος εν συνεχεία προς τους παρισταμένους Αναγνώστες, Ιεροπαίδες και Κατηχητές, επεσήμανε το μέγα μυστήριο της Διακονίας της Εκκλησίας ενώ τους συμβούλευσε και τους νουθέτησε με πατρικούς λόγους, υπογραμμίζοντας το γεγονός της σπουδαιότητος του ζήλου πρέπει να έχει κανείς για να υπηρετήσει την Εκκλησία και την υποχρέωση που έχουν αυτοί που είναι ήδη μέσα στην Εκκλησία να είναι συνεργούντες σε αυτή την επιθυμία, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «ο Κληρικός δεν είναι υπάλληλος, ούτε επαγγελματίας, αλλά είναι ο άνθρωπος που θυσιάζει την ζωή και τον εαυτό του, για να υπηρετήσει το μήνυμα Ιησού Χριστού, που είναι το μήνυμα του Ευαγγελίου, της Αγάπης, της Ειρήνης και της Σωτηρίας».
»Μέσα στην Ιεροσύνη, αυτός που διακονεί την Ιεροσύνη, γίνεται φορέας μεταφοράς του μηνύματος του Θεού στην ζωή των ανθρώπων. Γι΄ αυτό και πρέπει με την
ζωή μας, να μην σκανδαλίζουμε και να μην δημιουργούμε προσκόμματα και εμπόδια στους ανθρώπους, διότι πολλές φορές ο διάβολος βρίσκει αφορμές και ανατρέπει το σπουδαίο αυτό έργο».
Εν συνεχεία του λόγου του σημείωσε την αγάπη που πρέπει να δείχνουμε προς το πρόσωπο του Ιερέως διότι όπως τόνισε «οι Κληρικοί είναι ήρωες και αγωνίζονται συνεχώς. Είναι οι «ζητιάνοι της αγάπης» για να βρίσκουν οι αδελφοί μας μία παρηγοριά σε μία ασθένεια, μία σκέπη και μία φροντίδα ή ένα πιάτο φαγητό σε έναν δοκιμαζόμενο», ενώ σημείωσε καταλήγοντας πως «όλοι μπορούμε με πνεύμα ενότητος και διακονίας να κάνουμε μία προσπάθεια και να εφαρμόσουμε το Θέλημα του Θεού στην ζωή μας, να καταφέρουμε να είμαστε αρεστοί στον Εσταυρωμένο Ιησού με μέλημα και έννοια καθημερινή την αληθινή μας Πίστη και το τι θα πει ο Θεός και όχι οι άνθρωποι».
Προ της Απολύσεως ο Σεβασμιώτατος προέβει στην χειροθεσία δύο νέων αναγνωστών, συμβουλεύοντας τους γονείς «να ενθαρρύνουν με αγάπη τα παιδιά, όταν εκείνα εκδηλώνουν την επιθυμία τους να γίνουν ιερείς, και προτρέποντας όλους να έχουν ως καθημερινό σύνθημα στην ζωή τους, την Αγάπη προς τον Θεό, την Αγάπη προς τον συνάνθρωπο, την Αγάπη προς την ζωή της Αγίας μας Εκκλησίας, την Αγάπη προς αυτό που αποτελεί το σήμερα και οικοδομεί το αύριο και το μέλλον τόσο σε προσωπικό επίπεδο όσο και του Τόπου μας».
