🔺Του Σωτήρη Μ. Τζούμα
Δεύτερη επίσκεψη του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου μέσα σε λίγες ημέρες στην Ελλάδα. Αυτή την φορά δόθηκε η πρέπουσα δημοσιότητα, εξάλλου επισκέφτηκε για πρώτη φορά και το Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ.
Προφανώς για να τους «ευχαριστήσει» για την κάλυψη που τυγχάνουν τα ταξίδια του κάθε φορά που έρχεται Ελλάδα. Ή αυτός που μεσολάβησε για να μπεί η επίσκεψη στο πρόγραμμα του Πατριάρχη κάπου αποβλέπει που θα φανεί πολύ γρήγορα. Και το γράφω εγώ αυτό που πέρασα από τέτοιες θέσεις και ξέρω τι κρύβεται σε αυτές τις περιπτώσεις. Και συγνώμη που στενοχωρώ με τις σκέψεις αυτές κάποιους φίλους αλλά τα χρόνια πέρασαν και δεν μπορώ να τα βλέπω όλα τέλεια. Δεν τα βλέπω τέλεια γιατί δεν είναι και όχι γιατί είμαι περίεργος ή κακεντρεχής. Ίσως γιατί ξέρω ότι Άρχων του Θρόνου δεν θα γίνω ποτέ. Θα γινόμουν το 1996 αλλά όπως το αρνήθηκα τότε το ίδιο ισχύει και σήμερα.
Το περίεργο πάντως ήταν ότι ο Πατριάρχης αποδέχθηκε –εκτός προγράμματος- να μπει στο πλατό της εκπομπής «Συνδέσεις», για να παρακολουθήσει από κοντά πώς βγαίνει μια ζωντανή εκπομπή στον αέρα και είχε μια σύντομη συνομιλία με τους δημοσιογράφους και έδωσε τις θερμές ευχές και την πατριαρχική του ευλογία προς όλους τους εργαζομένους και τους τηλεθεατές της ΕΡΤ.Και αυτό ήταν επιτυχία για την ΕΡΤ και την δημοσιογραφική ομάδα που είχε την επιμέλεια της εκπομπής.
Είναι πρωτόγνωρα, πάντως, όλα αυτά για Πατριάρχη. Ούτε ο Φραγκίσκος δεν τα κάνει! Αλλά όσο τα ταξίδια του πυκνώνουν στην Ελλάδα θα δούμε περισσότερα. Για όλα υπάρχει η πρώτη φορά. Ελπίζω να μη μας αφήσουν και τα υπόλοιπα άφωνους και ενεούς.
Είναι αλήθεια ότι το να έρχεται ο Πατριάρχης στην Ελλάδα και να δίνει το παρών ως μέλος του αυτού γένους, ενισχύοντας τον φιλόχριστο λαό μας, είναι ένα σημαντικό γεγονός.
Να μεταφέρει τις ευχές της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας και να δίνει ένα μήνυμα αισιοδοξίας στον κουρασμένο λαό μας.
Αλλά αυτό να μη γίνεται για ψύλλου πήδημα. Πρέπει να ομαδοποιούνται οι υποχρεώσεις και να ανταποκρίνεται με σειρά προτεραιότητας. Αλλιώς χαμηλώνει επικίνδυνα τον πήχυ και αυτό δεν θα αποβεί στο τέλος προς όφελος του Φαναρίου.
Όπως είδαμε και αυτή τη φορά δεν υπήρξε, δυστυχώς, αντίστοιχη ανταπόκριση από τον λαό, ούτε η ανάλογη συμμετοχή. Ο λαός μας δεν υποδέχεται πια με το δέος και την συγκίνηση που υποδεχόταν κάποτε τον Πρώτο της Ορθοδοξίας.
Όταν βλέπει την αυτοκινητοπομπή τρομάζει! Δεν ξέρει περί τίνος πρόκειται. Και αυτό όσο και αν θέλουν κάποιοι να το υποβαθμίσουν έχει μερίδιο ευθύνης στην φθορά.
Το κακό δεν είναι σημερινό. Γίνεται από παλιά. Φρόντισαν κάποιοι να αποπροσανατολίσουν τον λαό μας, να τον απομακρύνουν από αξίες και ιδανικά, να αποϊεροποιήσουν ο,τιδήποτε θυμίζει Θεό και Πατρίδα και έτσι να ενσπείρουν στις καρδιές των ανθρώπων φόβο, μελαγχολία,άγχος και ταραχή.Και έτσι να ευτελίσουν τους θεσμούς. Τα ταξίδια του Πατριάρχη δεν έχουν την παλιά αίγλη, γιατί έχουν γίνει ταξίδια ρουτίνας και αυτό δεν είναι καλό! Γιαυτό υπάρχει αυτή η υποβάθμιση και η έλλειψη ενδιαφέροντος. Χάθηκε το θείο. Και έμεινε μόνο το επίσημο.
Και αυτό δεν οφείλεται μόνο στην συχνότητα των ταξιδίων του αλλά είναι συνέπεια μιας κακής πολιτικής που κάποιοι ακολούθησαν χωρίς να αναλογιστούν τις συνέπειες της.
Φρόντισαν να ορθώσουν και να επιβάλλουν ένα πρότυπο ξένο από την Παράδοση που έχουμε, με κοσμικό κριτήρια εξουσίας και με αυτό έφθειραν τον θεσμό. Και ως ένα βαθμό το πέτυχαν.
Ας ελπίσουμε ότι κάποτε αυτός ο λαός, με μπροστάρη αξίους και αγωνιστές Ιεράρχες και λοιπούς καλούς κληρικούς θα βρει πάλι την περπατησιά του. Το έχει ανάγκη η πατρίδα μας και ο λαός μας που χάνεται σε ξένα μονοπάτια που μας έφερε η παγκοσμιοποίηση και η τάση μας να μιμούμαστε τους ξένους για να θεωρούμαστε και μείς προοδευτικοί. Αλλά τα χειρότερα δεν τα είδαμε ακόμη! Και όσο η Εκκλησία σιωπά για μα φαίνεται καλή και σύγχρονη τόσο το πλοίο θα τρέχει με ταχύτητα πάνω στα βράχια.
Πήρε ο Πατριάρχης μια πικρή γεύση σήμερα εξερχόμενος του ξενοδοχείου του. Αυτή την Ελλάδα θέλουν κάποιοι για μας και τα παιδιά μας! Ο μη γένοιτο!
