Του Σωτήρη Τζούμα
Το μέλλον της Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας, μετά την κοίμηση του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Στυλιανού αναμένεται εξίσου λαμπρό και ίσως και λαμπρότερο- τουλάχιστον μετά τα τελευταία πέντε χρόνια της αδράνειας και της απραξίας που υπήρξαν λόγω της ασθένειας του Στυλιανού τα οποία τον οδήγησαν σε εθελοντική απομόνωση.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος ως ο έχων τον πρώτο και τελευταίο λόγο στα θέματα αυτά, είπε από την πρώτη στιγμή που εχήρευσε ο θρόνος της Αυστραλίας, τις σκέψεις του για την επόμενη μέρα στην Εκκλησία της Αυστραλίας και μάλιστα υπό μορφή πρώτου πρόχειρου προβληματισμού :
«Τώρα δημιουργούνται νέες συνθήκες. Ομολογώ και δημόσια ότι μας προβληματίζει το αν θα πρέπει να συνεχίσει η Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας και στο μέλλον να είναι μία ενιαία εκκλησιαστική οργάνωση, μία αρχιεπισκοπή με έναν αρχιεπίσκοπο και βοηθούς επισκόπους. Η μητέρα Εκκκησία, η Αγία και Ιερά Σύνοδος θα προσπαθήσει να λάβει τας καλυτέρας αποφάσεις. Αυτό θα το αποφασίσει η Αγία και Ιερά Σύνοδος αφού θα ζυγίσει προηγουμένως τα υπέρ και τα κατά των εκατέρας δύο πιθανών εναλλακτικών λύσεων» είπε ο Οικουμενικός Πατριάρχης, ζητώντας για τον ίδιο και την Αγία και Ιερά Σύνοδο την φώτιση του Αγίου Θεού ώστε να πάρουμε τις καλύτερες και σωστότερες αποφάσεις για την εκκλησιαστική πρόοδο, την σταθερότητα και άνοδο του ποιμνίου μας στους Αντίποδες».
Με την Κοίμηση του Αρχιεπισκόπου Στυλιανού και το πέρασμά του στην αιωνιότητα έκλεισε ένα μεγάλο κεφάλαιο όχι μόνο για την Εκκλησία της Αυστραλίας αλλά και για ολόκληρη την εκεί Ομογένεια.
Η εντύπωση που επικρατεί σε όλους είναι ότι ο Πατριάρχης έχει προαποφασίσει την κατάτμιση της Αρχιεπισκοπής. Γιαυτό και το είπε υπό μορφή σκέψεων για να μετρήσει αντιδράσεις. Η εκεί οργανωμένη Ομογένεια δεν φαίνεται να συμφωνεί προς το παρόν με αυτό το σχέδιο, γιαυτό και φροντίζουν να το επικοινωνήσουν.
Ωστόσο το μοντέλο της οριζόντιας διοίκησης και της κατάτμισης των επαρχιών, είναι αυτό που καθοδηγεί τον βηματισμό του Πατριάρχη Βαρθολομαίου από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε τα ηνία του Οικουμενικού Θρόνου, προωθώντας σε θέση κλειδιά νέους και προσοντούχους κληρικούς αλλά και αναβαθμίζοντας άλλους παλαιούς και δοκιμασμένους.
Το εφήρμοσε στην Αμερική μετά την αναγκαστική παραίτηση του Αρχιεπισκόπου Αμερικής Ιακώβου . Τα αποτελέσματα εκεί δεν είναι ικανοποιητικά. Όχι μόνον δεν πέτυχε αλλά δημιούργησε περισσότερα προβλήματα από όσα υπήρχαν προ αυτού.
Τώρα το ίδιο αυτό μοντέλο διοίκησης πάει να εφαρμοστεί και στην Αυστραλία . Εδώ τα πράγματα είναι διαφορετικά και μπορεί να πετύχει.
Ο Αρχιεπίσκοπος Στυλιανός παρά τα ταλέντα του και την ισχυρή προσωπικότητά του δεν υπήρξε ποτέ Αμερικής Ιάκωβος. Όσοι προσπάθησαν να μιμηθούν τον Ιάκωβο γελειοποιήθηκαν!
Στην ομογένεια της Αυστραλίας επικρατεί πλέον η εντύπωση ότι το πιο πιθανό να συμβεί είναι η διάσπαση της άλλοτε ενιαίας Αρχιεπισκοπής σε τέσσερα τμήματα, σε τέσσερις Μητροπόλεις .
Η Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας είναι για τον Οικουμενικό Θρόνο, η δεύτερη μεγάλη θυγατέρα της, Επαρχία του Θρόνου, μετά την Αρχιεπισκοπή Αμερικής.
Είναι μία δυναμικά αναπτυσσόμενη Εκκλησία με αξιοζήλευτο ποίμνιο, το οποίο ανέρχεται σε εκατοντάδες χιλιάδες πιστούς- κοντά στο εκατομμύριο μαζί με όλους τους Ορθοδόξους.
Η Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας διοικείται υπό την επίβλεψη και επιστασία του Αρχιεπισκόπου και τεσσάρων βοηθών επισκόπων.Και αυτό πάει να αλλάξει.
Ο Μητροπολίτης Βρυούλων Παντελεήμων, έχει μεταβεί στην Αυστραλία ως εκπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριάρχη .
Προέστη της Εξοδίου Ακοκουθίας του μακαριστού Αρχιεπισκόπου στο Σίδνεϊ, ενώ το πρόγραμμά του περιλαμβάνει επίσκεψη
στην Αδελαίδα και στο Περθ.
Θα συνομιλήσει με πολλούς παράγοντες της ομογένειας, με ηγετικά μέλη των κοινοτήτων και στη συνέχεια θα γράψει τα συμπεράσματά του και θα υποβάλει την έκθεσή του καθηκόντως προς το Πατριαρχείο.
Ως γνωστόν ο Μητροπολίτης Βρυούλων έχει υπηρετήσει στην Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας ως Επίσκοπος και διετέλεσε Πατριαρχικός Επίτροπος το μεσοδιάστημα μεταξύ του απερχομένου τότε Αρχιεπισκόπου Ιεζεκιήλ και του εκλεγέντος το 1975 νέου Αρχιεπισκόπου Στυλιανού. Και μάλιστα έφυγε δυσαρεστημένος και πικραμένος από τον Στυλιανό. Και παρέμεινε αδιαμαρτύρητα τόσα χρόνια ως σχολάζων Επίσκοπος στην Θεσσαλονίκη. Μέχρι που εξελέγη Μητροπολίτης Βρυούλων προ δυο ετών περίπου. Και σήμερα- οποία ειρωνεία-προέστη της Εξοδίου ακοκολουθίας του τότε διώκτη του.
Τα σενάρια που ακούγονται για την Αυστραλία έχουν ως εξής:
Αν δεν εκλεγεί νέος Αρχιεπίσκοπος κατά τα παλαιά πρότυπα, τότε θα δημιουργηθούν νέες μητροπόλεις
🔘Η Μητρόπολη Ν. Αυστραλίας, Δ. Αυστραλίας και Ν. Τέρριτορι.
🔘 Η Μητρόπολη Βικτώριας και Ν. Ζηλανδίας
🔘Η Μητρόπολη Νέας Νότιας Ουαλίας.
🔘Η Μητρόπολη του Κουϊνσλαντ.
Το βέβαιο μέχρι στιγμής είναι ότι θα αξιοποιηθεί ο Επίσκοπος Δορυλαίου Νίκανδρος, ένας δημιουργικός και εργατικός Ιεράρχης.
Για τους άλλους Επισκόπους δεν υπάρχει προς το παρόν προοπτική προαγωγής και φαίνεται δύσκολο να φανεί φώς από την άκρη του τούνελ.
Ο Επίσκοπος Σεραφείμ οι πληροφορίες λένε ότι θα ήθελε να παίξει ρόλο στην μετά Στυλιανό εποχή και μάλιστα ως ο νέος Αρχιεπίσκοπος. Δεν θα δεχθεί τίποτα άλλο πέραν αυτού.
Ωστόσο η περιρρέουσα ατμόσφαιρα που επικρατεί δεν τον ευνοεί αυτή τη στιγμή. Οπότε αν δεν γίνει Αρχιεπίσκοπος δεν αποκλείεται να εγκαταλείψει την Αυστραλία.
Ακούγονται ακόμα και άλλα ονόματα για την θέση του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας, αν η κατάσταση διατηρηθεί ως έχει.
Ανάμεσα σε αυτούς που ακούγονται είναι και ο Μητροπολίτης Προικονήσου Ιωσήφ που έχει υπηρετήσει στη Ν. Αυστραλία και τη Βικτώρια αλλά υπήρξε και Μητροπολίτης Ν. Ζηλανδίας.
Επίσης ένα ακόμη σενάριο που λέγεται ότι έχει περάσει από τη σκέψη του Πατριάρχη και ενδεχομένως να επαληθευτεί είναι η προαγωγή σε Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας του φερέλπιδος και αποτελεσματικού Μητροπολίτη Σηλυβρίας Μαξίμου .
Και αυτό αν θα γίνει, σημαίνει ότι στόχος του Πατριάρχη θα είναι η επιθυμία του να «μπολιάσει» με φαναριώτικο αίμα και πνεύμα τις δυναμικες και πολλά υποσχόμενες Επαρχίες του Θρόνου, όπως είναι η Αυστραλία. Και αν τελικώς επικρατήσει η άποψη αυτή, τότε αυτό θα σημάνει ότι κάτι ανάλογο θα συμβεί και για τη δοκιμαζόμενη Αρχιεπισκοπή Αμερικής.