Στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό των Εισοδίων της Θεοτόκου Κιμώλου, τον οποίο επί 62 χρόνια ως Εφημέριος διηκόνησε, τελέσθηκε χθες, μετά τη Θεία Λειτουργία, η Εξὀδιος Ακολουθία του αοιδίμου Πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Ράμφου.
Επειδή οι δυσμενέστατες καιρικές συνθήκες,σε συνδυασμό με τη δυσκολία των ακτοπλοϊκών και εναέριων συγκοινωνιών, παρεμπόδισαν το Σεβασιώτατο Μητρ. Σύρου Δωρὀθεο Β΄ να παραστεί, παρά την επιθυμία του, την Ακολουθία τέλεσε ο διάδοχος του μεταστάντος και Αρχιερατικός Επίτροπος Κιμώλου, Πρωτοπρ. Δημήτριος Βεντούρης, ο οποίος και ανέγνωσε τον αποσταλέντα και κάτωθι παρατιθέμενο Επικήδειο λόγο του Σεβασμιωτάτου.
Επικηδείους λόγους εξεφώνησαν, επίσης, με λόγους ευγνωμοσύνης για την πολυετή προσφορά του μακαριστού π. Δημητρίου Ράμφου προς την Κίμωλο, ο Δήμαρχος Κιμώλου κ. Κωνσταντίνος Βεντούρης και εκπρόσωπος του Λαογραφικού Μουσείου Κιμώλου.
Φωτογραφίες:ΤΑΚΗΣ ΣΑΡΔΗΣ
† Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΥΡΟΥ & ΚΙΜΩΛΟΥ ΔΩΡΟΘΕΟΣ Β΄
Ευλογημένοι μου Χριστιανοί της νήσου Κιμώλου,
Ένας ακόμη άξιος λειτουργός του επίγειου Θυσιαστηρίου μετετέθη προς το Ουράνιο, ένθα εορταζόντων ήχος ο ακατάπαυστος.
Ένας ακόμη στάχυς της τοπικής μας Εκκλησίας εκάμφθη.
Ένας ακόμη άξιος λειτουργός του επίγειου Θυσιαστηρίου προς το Ουράνιο μετετέθη.
Σήμερα, ο Ουρανός γίγνεται πλουσιώτερος, αλλά η καθ’ ημάς Ιερά Μητρόπολη καθίσταται πτωχότερη, στερηθείσα ενός εξαίρετου Κληρικού, αρίστου οικογενειάρχου, με ορθόδοξο ήθος και εκκλησιαστικό φρόνημα.
Ο σεβαστός και αγαπητός μας Πρωτοπρ. Δημήτριος Ράμφος, τον οποίο με θλίψη, κατά το ανθρώπινο, αλλά και με την ελπίδα της Αναστάσεως, προπέμπουμε σήμερα στην τελευταία του επί γης κατοικία, γόνος ιερατικής οικογενείας, τέκνον του αειμνήστου Πρωτοπρ. Σπυρίδωνος Ράμφου και αδελφός του αοιδίμου Πρωτοπρ. Ιωάννου Ράμφου, ο οποίος διεκρίθη διά την συγγραφικήν του δραστηριότητα και την μέριμνάν του διά την ανάδειξιν της Οσίας Μεθοδίας της εν Κιμώλω, εγεννήθη εις Κίμωλον, την 28ην Οκτωβρίου 1924. Διάκονος εχειροτονήθη την 15ην Νοεμβρίου του 1954 και Πρεσβύτερος την 17ην Νοεμβρίου 1954, εις το Καθολικόν της Ιεράς Μονής Ασωμάτων Πετράκη Αθηνών, από τον μακαριστόν Προκάτοχόν μας Φιλάρετον.
Εφοίτησεν από το 1939 έως το 1940 εις την διτάξιον Προπαρασκευαστικήν Ιερατικήν Σχολήν Βουλιαγμένης, η οποία τότε εστεγάζετο εις το Εκκλησιαστικόν Ορφανοτροφείον Βουλιαγμένης, αποφοιτήσας εξ αύτής επιτυχώς.
Έλαβεν τα οφφίκια του Οικονόμου το 1966 και του Πρωτοπρεσβυτέρου το 1978 από τον αοίδιμον Προκάτοχόν μας Δωρόθεον Α΄.
Ενυμφεύθη την εκλεκτήν και ευσεβεστάτην Μαρίαν την 15ην Μαρτίου 1952, μετά της οποίας εδημιούργησε μίαν αρίστην οικογένεια, με δύο θυγατέρες, οι οποίες τα τελευταία έτη της ζωής του, κεκμηκότα εκ του γήρατος και της ασθενείας, τον περιέθαλψαν σύντρεις με υποδειγματικήν στοργήν και αγάπην, μαζί και με τα εκλεκτά μέλη και των δικών τους οικογενειών.
Διωρίσθη τακτικός Εφημέριος του Ιερού Ναού Εισοδίων της Θεοτόκου από την 1η Δεκεμβρίου 1955, συνεργησάντων προς τούτο απάντων των κατοίκων της Κιμώλου, οι οποίοι με το από 20 Ιουλίου 1953 ενυπόγραφο αίτημά τους προς τον μακαριστόν τότε Μητροπολίτην Σύρου & Κιμώλου Φιλάρετον, παρεκάλουν όπως, ομού μετά του Αιδεσιμωτάτου Πρεσβυτέρου Στυλιανού Λογοθέτη, διαδεχθέντος τον αείμνηστο Πρεσβύτερο Γεώργιο Σάρδη, διορισθή ως δεύτερος Εφημέριος και ο νέος κατά την ηλικίαν τότε Δημήτριος Ράμφος.
Άξιος και ταπεινός διάκονος των Μυστηρίων του Θεού, πιστός τηρητής της τάξεως και των παραδόσεων της Εκκλησίας μας, διηκόνησεν ευόρκως και ευδοκίμως, με ιεραποστολικόν φρόνημα και θυσιαστικόν ζήλον την καθ’ ημάς Ιεράν Μητρόπολιν ως Αρχιερατικός Επίτροπος Κιμώλου και τον Ιερόν Ναόν Εισοδίων της Θεοτόκου Κιμώλου από 1ης Δεκεμβρίου 1954 έως και της 30ης Σεπτεμβρίου του 2008, ότε και εσυνταξιοδοτήθη, ενώ διετέλεσεν και Διευθυντής του Αφεντακείου Γηροκομείου Κιμώλου.
Και νυν, αναπαύου εν ειρήνη, πολυσέβαστέ μας πάτερ Δημήτριε!
Καθώς πορεύεσαι για να γευθείς την ανταμοιβή σου στους ουρανούς με τον άρτο των Αγγέλων της μεγάλης, αναστάσιμης και αιώνιας πνευματικής τραπέζης του Χριστού, αφού άξιος μέχρι τέλους αναδείχτηκες υπηρέτης Του, σε συνοδεύει η αγάπη των οικογενών και των ενοριτών σου, ο σεβασμός και η αγάπη του Επισκόπου σου και η ευαρέσκεια της Εκκλησίας σου.
Η ανυπέρβλητη δυσχέρεια των συγκοινωνιών δεν μας επέτρεψε να σε προπέμψουμε προσωπικά. Πνευματικά παρόντες και κατασπαζόμενοι το χέρι σου, ευχόμαστε ο Άρχων της Ζωής και του θανάτου να σε κατατάξει εν χώρα ζώντων και σκηναίς δικαίων και στους οικογενείς σου και στον κατά πάντα άξιον διάδοχόν σου Πρωτοπρ. Δημήτριον Βεντούρην, να προσφέρει υγεία και την εξ ύψους παρηγορία.
Να είσαι αιώνια στη μνήμη του Θεού!
† Ο ΣΥΡΟΥ & ΚΙΜΩΛΟΥ ΔΩΡΟΘΕΟΣ Β΄
