ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ Μ. ΤΖΟΥΜΑ
Έχω δεκάδες λόγους να σέβομαι και να τιμώ τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο. Και έναν ή δύο, μόνον λόγους, που με έκαναν να απομακρυνθώ, έστω προσωρινά, από κοντά του!
Ασφαλώς, την πόρτα μου την έδειξε ο ίδιος ο Πατριάρχης, με τον τρόπο του, την εποχή που εν ονόματι των προνομίων που είχε και έχει ως Οικουμενικός, χτυπούσε αλύπητα σα χταπόδι σε σκληρό βότσαλο, τον λαοπρόβλητο Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, γιατί τόλμησε να υπερασπιστεί τα δίκαια της Εκκλησίας που τον ανέδειξε Πρωθιεράρχη της!!
Κι εγώ είχα ταχθεί “κερί αναμμένο” κοντά του– το οποίο έλιωσε γιαυτή την αγάπη !
Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει πως λιγόστεψε η αγάπη μου και ο σεβασμός που είχα πάντα για τον Πατριάρχη μας!
Δεν καταλύονται έτσι εύκολα οι δεσμοί αίματος!
Τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο και τον Χαλκηδόνος Ιωακείμ τους γνώρισα μαθητής Γυμνασίου, από το πρώτο μου ταξίδι στο Φανάρι!
Τους καμάρωνα και τους θαύμαζα και τους δύο έτσι ενωμένους και τεριαστούς όπως ήταν σε όλα! Τότε δεν ήταν κάν Επίσκοποι!
Ήταν δύο πανέξυπνοι Αρχιμανδρίτες,οι οποίοι από τότε αποτελούσαν το μέλλον του Πατριαρχείου μας και μαζί με τον Γέροντα, τον ανεπανάληπτο Χαλκηδόνος Μελίτωνα, κινούσαν τα νήματα του Φαναρίου.
Ο Ιωακείμ ,δυστυχώς, επλήγη νωρίς υπό το βάρος των ευθυνών και δεν άντεξε!
Μέχρι σήμερα εξακολουθεί να παραμένει στο κρεββάτι του πόνου, αμέτοχος για όλα τα σημαντικά και σπουδαία τα οποία συμβαίνουν στο Φανάρι , από την αποφράδα εκείνη ημέρα της 10/02/2002 που έπαθε το εγκεφαλικό.
Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος δεν έχασε μόνο έναν καλό, πιστό και ανιδιοτελή συνεργάτη, αλλά και έναν καρδιακό φίλο, έναν άνθρωπο που τον ήξερε παιδιόθεν και μάλιστα πολύ καλά,ώστε να βρίσκει πάντα τον τρόπο να τον ισορροπεί και να τον προσγειώνει στις διάφορες εξάρσεις του !
Αυτό δεν σημαίνει οτι ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος έπαψε στην μετά Ιωακείμ εποχή, να είναι σπουδαίος και να υλοποιεί το όραμά του!
Απλώς αν ο Ιωακείμ δεν είχε υποστεί το βαρύτατο εγκεφαλικό και εξακολουθούσε να είναι στη θέση του, πολλά πράγματα στο Φανάρι θα είχαν και την δική του αγαπητική πινελιά!
Ένα είναι βέβαιο: δεν θα ζούσαμε την κρίση μεταξύ Αθηνών- Φαναρίου το 2002-2003, που λίγο έλλειψε να τινάξει τα θεμέλια των δύο Εκκλησιών ,για ασήμαντη αφορμή!
Τώρα γίνονται χειρότερα πράγματα εις βάρος του Φαναρίου και ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος μένει σιωπηλός και ακίνητος.
Εντούτοις, από το 1991 που εξελέγη, έχει γράψει λαμπρές σελίδες στην ιστορία του Οικουμενικού Πατριαρχείου μας! Έδωσε αίγλη στο Φανάρι και απέδειξε οτι είναι στιβαρός και μεγάλος ηγέτης.
Μπορεί η Σχολή της Χάλκης– το πρώτο και μεγάλο του όνειρο — να μην έχει ανοίξει, όπως ήθελε από την πρώτη ημέρα που ανέλαβε τα ηνία του Πατριαρχείου αλλά κατάφερε με την επιμονή του αυτή να αναδείξει το αμείλικτο,κακό και αντιδραστικό πρόσωπο της Τουρκίας.
Ας μου επιτραπεί να πώ οτι στο θέμα της Χάλκης ο Πατριάρχης λειτούργησε δυστυχώς συναισθηματικά, λόγω του υπάρχοντος κτιρίου στο οποίο φοίτησε και ο ίδιος και είχε ζωηρές αναμνήσεις από αυτό! Αυτό τον έκανε να αποκλείσει κάθε δεύτερη γνώμη ή πρόταση που του γίνονταν για να πλησιάσει τον μεγάλο στόχο του — έστω δια της πλαγίας οδού!
Κι όμως, ο Πατριάρχης έπρεπε να ακούσει κι άλλες φωνές και γνώμες που προσπαθούσαν να του αλλάξουν λίγο τον σχεδιασμό, όπως τον είχε συλλάβει!
Ο Πατριάρχης έπρεπε από τα πρώτα έτη της Πατριαρχίας του να εκμεταλλευτεί το κύρος που διαθέτει και τις τεράστιες γνωριμίες του στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη και να επαναλειτουργήσει την Σχολή σε κανονικό έδαφος του Πατριαρχείου στην Ελλάδα!
Έπρεπε να είναι ανοιχτή η Σχολή και να τη μετέφεραν στη συνέχεια στην Τουρκία ως ξένο ίδρυμα !
Με τον τρόπο αυτό στην Τουρκία λειτουργούν δεκάδες ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα των ΗΠΑ και της Ευρώπης( από Αγγλία,Γερμανία, Γαλλία) στην Κωνσταντινούπολη και στην Άγκυρα.
Δεν έχει σημασία οι τρόπος που θα έφθανε στον στόχο του αλλά ο στόχος !!
Μπορεί η Χάλκη να μην άνοιξε ακόμη, αλλά έγιναν πολλά και σημαντικά πράγματα και επετεύχθησαν υψιπετείς στόχοι!
Το Πατριαρχείο έχει φθάσει σε πολύ υψηλά επίπεδα κύρους και αναγνώρισης !
Δεν είναι τυχαίο που κάθε ξένος πολιτικός ή διεθνώς αναγνωρίσιμος επισκέπτης που φθάνει την Τουρκία, ο δεύτερος σταθμός του είναι το Φανάρι! Και αυτό είναι έργο του Βαρθολομαίου!
Πνεύμα εύστροφο, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος,διορατικό και συγχρόνως γνήσια χριστιανικό και ανθρώπινο, πρωτοστατεί σε ενέργειες που στόχο έχουν τη διατήρηση του ορθόδοξου φρονήματος και την ανάδειξη του Φαναρίου σε παγκόσμιο επίπεδο ! Εχει τον δικό του τρόπο να μεταλαμπαδεύει σε όλη την υφήλιο την σπουδαιότητα της Ορθοδοξίας και τον χρήσιμο ρόλο του Πατριαρχείου !
Γιαυτό και χωρίς δυσκολία τον κατατάσσουμε ως τον πιο επιβλητικό και αποτελεσματικό Πατριάρχη του αιώνα!
Μετά τον Οικουμενικό Πατριάρχη Ιωακείμ τον Γ ´ ο Βαρθολομαίος, έχει αφήσει την σφραγίδα του πάνω στο μαρτυρικό Φανάρι με τον πιο ανάγλυφο τρόπο!
Το προχθεσινό του ξέσπασμα στην χειροτονία του νέου Μητροπολίτη Σμύρνης Βαρθολομαίου, δεν είναι τυχαίο! Περίμενε την κατάλληλη στιγμή για να μιλήσει για “τα αιματοβαμμένα νερά της προκυμαίας της Σμύρνης”. Δεν τον είχαμε ξανακούσει να τα λέει έτσι και μάλιστα έξω από τα δόντια .
Περίμενε την κατάλληλη στιγμή για να μιλήσει και να χρησιμοποιήσει τις σωστές λέξεις για να βουλώσει άπαξ δια παντός το στόμα της κ.Ρεπούση και του ανεκδιήγητου κ.Φίλη.
Εκείνο το ” η παραλία της σφαγής και του πόνου και όχι του συνωστισμού- άπαγε της βλασφημίας” που βγήκε από το Πατριαρχικό στόμα, θα ηχούν ως εφιάλτες στα αφτιά όλων εκείνων που θέλουν να αρνηθούμε την πίστη μας και να ξεχάσουμε την ιστορία μας!
Ναι περίμενε να έλθει το σωστό πλήρωμα του χρόνου για να τα πεί… Και κατάφερε να μας συγκινήσει αλλά και να ταράξει τα λιμνάζοντα νερά της δικής μας αδιαφορίας και σιωπής.
Όμως, γιατί έπρεπε να περιμένουμε τόσο καιρό για να τον ακούσουμε να τα λέει;
Όταν ο Μακαριστός Χριστόδουλος που μέσα στις φλέβες του κυλούσε το αίμα της ρωμιοσύνης, τολμούσε και τα έβαζε εκείνη την εποχή με την κάθε κ.Ρεπούση, όχι μόνο τον άφηναν όλοι μόνο του να μάχεται με αυτά τα σκυλιά, αλλά και τον υπονόμευαν και δημοσιογραφικά και κυβερνητικά.
Βλέπω στο αρχείο μου ντοκουμέντα της εποχής εκείνης για το πώς του φέρονται τα φερέφωνα και φρίττω! Δεν είναι της παρούσης να ασχοληθούμε με αυτά!
Σημασία έχει οτι ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος με την ομιλία του στη χειροτονία του νέου Σμύρνης, εκεί στην καρδιά της ρωμιοσύνης στο Φανάρι, μας έκανε να αισθανθούμε εθνικά υπερήφανοι και θρησκευτικά πλήρεις και ικανοποιημένοι για τον Πατριάρχη του μαρτυρικού Γένους μας! Σημασία έχει οτι ο Βαρθολομαίος είναι ένας μεγάλος Πατριάρχης που ανέβασε τον πήχυ ψηλά! Και πρέπει όλοι να σταθούμε στο πλευρό του και να τον διευκολύνουμε στο έργο του! Το αξίζει!
Ας ξεχάσουμε, λοιπόν, τα μικρά που μπορεί να μας χωρίζουν και ας ενώσουμε τα χέρια μας μαζί του με όλα εκείνα που μας δένουν με την Μητέρα Εκκλησία και αποτελούν μέρος από το μεγάλο και φιλόδοξο όραμά του που ξεκίνησε το 1991 και ο Θεός ξέρει πότε θα καταλήξει!
