Το απέδειξε άλλη μία φορά ο ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν με τη μετατροπή σε τζαμί ενός ακόμα σεμνώματος της Ορθοδοξίας και του Γένους, της ιστορικής Μονής της Χώρας με τα μοναδικά στον κόσμο και αμίμητης τέχνης και αξίας ψηφιδωτά της, ότι είναι ο βέβηλος των ιερών και των οσίων μας.
Μάλιστα, αυτός ο Ασιάτης κατακτητής μεταποίησε με μία εντολή του και αυτό το ιερό παλλάδιο της Ορθοδοξίας σε μουσουλμανικό τέμενος, για να εισέρχονται σ’ αυτό και να προσεύχονται οι γηγενείς κάτοικοι της Κωνσταντινούπολης θαρρείς κι έχει έλλειψη τεμενών η Πόλη, αφού κάθε λίγα μετρά υπάρχει κι ένα τζαμί με μιναρέδες πάνω στους οποίους κραυγάζουν οι μουεζίνηδες καλώντας σε προσευχή.
Λες και δεν έφθανε η ανίερη βεβήλωση της μεγάλης εκκλησιάς του Γένους, της Αγιάς Σοφιάς που τη μεταποίησε σε τζαμί, προχώρησε και στη Μονή της Χώρας. Οπως πάει αυτός ο αδίστακτος Ισλαμιστής θα ισλαμοποιήσει όλα μας τα Προσκυνήματα, τα οποία δυστυχώς είναι άνευ ικανής έμψυχης παρουσίας, εκτός από μερικές εξαιρέσεις. Βαδίζει ο Ερντογάν βάσει σχεδίου μη υπολογίζοντας τίποτε και κανέναν. Οι δεσμεύσεις περί διεθνών οργανισμών όπως η UNESCO και άλλοι παρεμφερείς είναι ψιλά γράμματα γι’ αυτόν.
Αξιώθηκα να επισκεφθώ το Μονή της χώρας 39 φορές, όσες και οι φορές που έχω επισκεφθεί την Κωνσταντινούπολη, την εποχή που πήγαινα συχνά, τουλάχιστον δύο φορές τον χρόνο, όταν Πατριάρχης ήταν ο απλούς, ο ταπεινός, ο άγιος Πατέρας και Πατριάρχης της Εκκλησίας και του Γένους, ο Δημήτριος.
Κάθε φορά που επισκεπτόμουν τη Μονή της Χώρας στεκόμουν προσευχητά στον πρόναο τηρώντας τη ψηφιδωτή εικόνα του Χριστού με την επιγραφή «Ιησούς Χριστός, η Χώρα των Ζώντων». Τον κοίταζα και με κοιτούσε μ’ εκείνα τα θεϊκά εκφραστικά του μάτια. Κι έπειτα προχωρούσα στο δεξιό κλίτος και κοίταζα το ψηφιδωτό της Παναγίας Μητέρας του, με την επιγραφή «Μήτηρ Θεού, η Χώρα του Αχωρήτου» και μονολογούσα καθ’ αυτόν πόση σοφία και θησαυρό νοημάτων και μηνυμάτων περιέχουν αυτές οι δυο επιγραφές!
Και τώρα βασανίζομαι με τη σκέψη και την ερώτηση, πού είναι να ξεσηκωθεί ο Ελληνισμός και ο Ορθόδοξος Κόσμος από παντού και να πει στον βέβηλο Τούρκο κατακτητή, «ουκ έξεστιν σοι», δηλαδή δεν σου ανήκουν η Μονή της Χώρας κι η Αγιά Σοφιά; Πού είναι;
Πού είναι τα Τάγματα των Αρχόντων με τα κρεμασμένα λιλιά στο λαιμό και το πέτο τους, τις μεγαλοστομίες τους και τα άνευ σημασίας συνέδριά τους για τις τάχα θρησκευτικές ελευθερίες, την προστασία της Πίστης και τα παρεμφερή βαρύγδουπα φαιδρά;
Πού είναι οι πολυεκατομμυριούχοι και οι δισεκατομμυριούχοι του Αρχιεπισκοπικού Συμβουλίου να αγοράσουν καταχωρήσεις στις μεγαλύτερες εφημερίδες της Αμερικής και να καταγγείλουν τον Ερντογάν και την Τουρκιά του;
Πού είναι ο συμπατριώτης του Ερντογάν, εννοώ ο εκ Τουρκίας ελθών, Ελπιδοφόρος, Αρχιεπίσκοπος Αμερικής αυτός, να σημάνει ξεσηκωμό παντού; Να καλέσει συνέντευξη Τύπου των αμερικανικών και παγκόσμιων Μέσων Ενημέρωσης και να καταγγείλει ανοιχτά τον βέβηλο Ερντογάν;
Να σηκωθεί και να πάει στον Λευκό Οίκο και στους αξιωματούχους της Ουάσιγκτον και να ζητήσει να αναγκάσουν τον βέβηλο Ερντογάν να δώσει στη λατρεία της Ορθόδοξης Εκκλησίας τη Μονή της Χώρας, την Αγία Σοφία, ναι την Αγία Σοφία, και τους υπόλοιπους ναούς που τους έχουν καταλάβει οι Τούρκοι;
Πού είναι ο Βαρθολομαίος να κινήσει Γη και Ουρανό σ’ όλη την υφήλιο και να καταγγείλει τον Ερντογάν ότι βιάζει την πίστη μας, τον Ελληνορθόδοξο Πολιτισμό μας; Κι ας τολμήσει να κηρύξει την Εκκλησία Κωνσταντινουπόλεως εν διωγμώ, έτσι θα τον γράψει και η Ιστορία, γιατί τώρα περνά στην Ιστορία δυστυχώς ως ο Πατριάρχης εκείνος που έκανε σκορποχώρι την Ορθοδοξία ανά τον κόσμο, σταράτες κουβέντες.
Ισως να αντιτάξει κάποιος και να πει πως είναι ακραίες αυτές οι προτάσεις, ίσως όμως να είναι και η μόνη γλώσσα που καταλαβαίνουν οι Τούρκοι. Εξολόθρευσαν τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία στην Κωνσταντινούπολη. Τι άλλο να περιμένει κανείς;
