Του π. Ηλία Μάκου

Πολλοί Ορθόδοξοι συμμετείχαν στη θεία λειτουργία μετ’ αρτοκλασίας.

Να σημειωθεί ακόμη ότι ο Μητροπολίτης Ελμπασάν Νικόλαος  ιερούργησε στο ναό του αγίου Αθανασίου της πόλης. 

Για τους Ορθόδοξους της Αλβανίας ο άγιος Σπυρίδων, από τα χρόνια του διωγμού της πίστης, ήταν μια παρηγοριά, ειδικά για τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής των Αγίων Σαράντα, καθώς τον θεωρούσαν πνευματικά  κοντά τους τον πολιούχο της Κέρκυρας, που την έβλεπαν απέναντι.

Ο άγιος Σπυρίδων αναδείχθηκε εν ζωή και μετά το θάνατό του, μέχρι τις ημέρες μας, θαυματουργός, γιατί ακολουθούσε τον Κύριο και πειθαρχούσε στο θέλημα και τις εντολές του. 

Δεν βρέθηκε, ούτε περπάτησε μέσα στο σκοτάδι, αλλά είχε μέσα του το φως της θείας και αιώνιας ζωής. Και πράγματι βεβαιώνει η ιστορία. 

Ο άγιος Σπυρίδων, ο οποίος ήταν ένας απλός και φτωχός άνθρωπος,  θεωρούσε καθήκον του τη βοήθεια εκείνων, που έχουν ανάγκη. Ποτέ δεν έλειψαν από τον κόσμο, οι φτωχοί, οι στερούμενοι από τα απαραίτητα για τη συντήρησή τους. 

Αυτό του χάριζε πολλή ικανοποίηση, αλλά και γινόταν αιτία να έρχεται η ευλογία του Θεού στην καρδιά του. 

Και πολλά άλλα προτερήματά του, και κυρίως η θερμή πίστη και η ταπείνωσή του, ήταν εκείνα, που του άνοιξαν δρόμο αιώνιου επίγειου και επουράνιου μεγαλείου. Και τον έκανε όργανο του Θεού, ώστε με το βίο του και άλλοι, μυριάδες ανθρώπων, να δείξουν τη μετάνοια, να βρουν τη σωτηρία. 

Τα θαύματα του αγίου Σπυρίδωνα εξυπηρετούν την πνευματική πορεία και ζωή των πιστών.  Και αυτό, πράγματι, γίνεται. Μας φέρνουν σε συναίσθηση και μας κάνουν να στραφούμε προς την εύνοια του Κυρίου.  

Και αυτό ας βλέπουμε σε κάθε θαύμα, σε κάθε δωρεά και ευεργεσία, που μας κάνει ο φιλάνθρωπος Θεός. Την ψυχική μας ωφέλεια και οικοδομή, αυτή ας φροντίζουμε να εξασφαλίζουμε πάντοτε.