You are currently viewing Εορτάστηκε η επέτειος των 30 χρόνων λειτουργίας της Θεολογικής Ακαδημίας της Εκκλησίας της Αλβανίας (1992-2022)

Εορτάστηκε η επέτειος των 30 χρόνων λειτουργίας της Θεολογικής Ακαδημίας της Εκκλησίας της Αλβανίας (1992-2022)

  • Reading time:4 mins read
Του π. Ηλία Μάκου
 
Ένα από τα πρώτα μελήματα του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστασίου ήταν, από τη στιγμή, που η χάρη του Θεού οδήγησε τα βήματά του στη χώρα αυτή, να ενδιαφερθεί για την ανεύρεση και τη μόρφωση κατάλληλων προς ιεροσύνη προσώπων, αφού είχαν απομείνει από την αθεϊστική “τρέλα” ελάχιστοι γέροντες και αποκαμωμένοι ιερείς.
 
Έτσι άμεσα, το 1992, λειτούργησε Ιερατική Σχολή, η σημερινή Θεολογική Ακαδημία Δυρραχίου
 
Αυτή η επέτειος των 30 χρόνων ύπαρξής της εορτάστηκε το Σάββατο 8 Οκτωβρίου στις σύγχρονες εγκαταστάσεις της εντός της Μονής του Αγίου Βλασίου, όπου παραβρέθηκαν κυρίως σπουδαστές της πρώτης περιόδου (1992-1995).
 
Τελέστηκε θεία λειτουργία, ήταν παρών, στο ψαλτήρι, ο σεμνός Επίσκοπος Βίλιδος Άστιος, στο τέλος της οποίας εψάλη, χοροστατούντος του κ. Άστιου, επιμνημόσυνη δέηση για την ανάπαυση των ψυχών των κεκοιμημένων καθηγητών και μαθητών της Σχολής (μεταξύ των οποίων ο Επίσκοπος Απολλωνίας κυρός Κοσμάς, ο αοίδιμος Μητροπολίτης Φιλομηλίου κυρός Ηλίας, οι ιερείς π. Μητροφάνης, π. Μιχάλης Βασίλι, π. Δημήτριος Κούσι, π. Δημήτριος Παππάς, οι παιδαγωγοί Dhimitër Beduli, Teodor Papapavli, Harilla Papajorgji, Maksim Çuko dhe Vasil Tush.
 
Μετά τη Θεία Λειτουργία, ο δραστήριος και απλός Μητροπολίτης Φίερι και Απολλωνίας Νικόλαος, ο οποίος είναι διευθυντής της Θεολογικής Ακαδημίας, αναφέρθηκε στην ιστορία του Θεολογικού Σεμιναρίου – Ιερατικής Σχολής, που μετατράπηκε σε Θεολογική Ακαδημία, τονίζοντας ότι συμβάλλει στη σπορά της πίστης.
 
Για τη δύσκολη αρχή της ιερατικής πορείας, μετά τους διωγμούς, καθώς η Εκκλησία ήταν αποδιοργανωμένη και την αναγέννησε με πολύ μόχθο και πολλή αγάπη ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος, μίλησε ο Επίσκοπος Βίλιδος Άστιος.
 
Τις αναμνήσεις τους από τη φοίτησή τους στη Σχολή, με λόγια, απολύτως δικαιολογημένα, ευγνωμοσύνης προς το δημιουργό της Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο, κατέθεσαν, έμπλεοι συγκίνησης, οι κληρικοί π. Σταύρος Τσίπι, π. Κων/νος Πρίφτι, π. Πέτρος Σέμσια, π. Γεράσιμος Τσάκαλι κ. ά.

Η Θεολογική Ακαδημία Δυρραχίου, όπου φοιτούν αγόρια και κορίτσια, είναι από τα πιο σύγχρονα εκπαιδευτήρια της Αλβανίας.

Έχει την προσωπική σφραγίδα του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου και ξεκίνησε τη λειτουργία της ως σεμινάριο το 1992, με βασικό σκοπό να αποτελέσει φυτώριο ιερέων.

Ενώ τα πρώτα χρόνια στεγαζόταν σ’ ένα ξενοδοχείο, κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες, το 1996 η Σχολή μεταφέρθηκε σε ένα σύγχρονο κτηριακό συγκρότημα γύρω από τη Μονή Αγ. Βλασίου, στο ομώνυμο χωριό κοντά στο Δυρράχιο.

Το 1997 άρχισαν να σπουδάζουν και κορίτσια. Ο σκοπός του Μακαριωτάτου δικαιώθηκε. Από τη Θεολογική Ακαδημία, αποφοιτούν καταρτισμένα, άτομα, που στελεχώνουν από διάφορες θέσεις την Εκκλησία της Αλβανίας, αλλά και γενικότερα την κοινωνία της Αλβανίας.

Δεν είναι μόνο οι θεολογικές γνώσεις και οι εκκλησιαστικές εμπειρίες, που αποκτούν οι νέοι και οι νέες, που φοιτούν σ’ αυτή, μέσα από τα μαθήματα, που διδάσκουν έμπειροι καθηγητές από την Αλβανία, την Ελλάδα, τις ΗΠΑ και κατά διαστήματα και από άλλες χώρες, και τις λατρευτικές ευκαιρίες.

Είναι και τα ανθρωπιστικά αντανακλαστικά, που αναπτύσσουν, με επισκέψεις σε διάφορα ιδρύματα στις πόλεις Δυρράχιο, Καβάγια και Τίρανα (δύο ιδρύματα για ανάπηρα παιδιά, ορφανοτροφεία, το σχολείο παιδιών με ειδικές ανάγκες, ένα γηροκομείο, στις φυλακές ανηλίκων, στο νοσοκομείο κτλ).

Επιπλέον, έχουν τη δυνατότητα διεύρυνσης των γνωστικών τους οριζόντων, αξιοποιώντας την πλούσια βιβλιοθήκη, η οποία αριθμεί χιλιάδες τίτλους, θρησκευτικού, επιστημονικού, ιστορικού, λογοτεχνικού κτλ. περιεχομένου.

Η φοίτηση στη Θεολογική Ακαδημία δίνει τη δυνατότητα στους σπουδαστές και στις σπουδάστριες, που έχουν υποτροφία από τον Προκαθήμενο της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας, η οποία περιλαμβάνει την κάλυψη των εξόδων σπουδών, σίτισης και διαμονής, να εμβαθύνουν, παρά την πνευματική καθίζηση των καιρών μας και τη συμφιλίωση με το «μηδέν», στα μεγάλα θέματα της ζωής.

Και παίρνουν τα εφόδια, ώστε όχι μόνο να αποφεύγουν την ολέθρια ηθική νάρκη, που κοντεύει να γίνει πανδημία, αλλά και να μεταφέρουν με το λόγο και το βίο τους τα σωτήρια κηρύγματα του Ευαγγελίου.