Του π. Ηλία Μάκου

Ιερούργησε, στο τέλος της θείας λειτουργίας δέχτηκε τις ευχές μικρών και μεγάλων, έδωσε εικόνες του αγίου Δημητρίου ως ευλογία και ανάμνηση της ημέρας, παρατέθηκε κέρασμα στο πνευματικό κέντρο, όπου παιδάκια προσέφεραν λουλούδια απλά δώρα καρδιάς στον χαμογελαστό Επίσκοπό τους, που τόσο λατρεύουν.

Με λιτό και προσευχητικό τρόπο, όπως άλλωστε λιτή και προσευχητική είναι και ζωή του, διήλθε τα ονομαστήριά του ο Μητροπολίτης Αργυροκάστρου Δημήτριος.

Χωρίς τυμπανοκρουσίες και εντυπωσιασμούς, απλώνει το ήσυχο σύνθημα στους πιστούς: Η αρχή έρχεται από μέσα. Τους καλεί καθημερινά, με τα λόγια και τα έργα του, να στραφούν προς τον εσωτερικό τους κόσμο.

Κι εκεί, στη σιωπή του στοχασμού και της ηρεμίας, να ανακαλύψει η ψυχή τους, μακριά από τους βαρβαρισμούς του παρελθόντος, αλλά και τους θορύβους του παρόντος, την καθαρότητα του θεϊκού τοπίου και την αξία της ακτινοβολίας του Ορθόδοξου φωτός.

Συνεχώς διακηρύττει και παρακαλεί να βρουν οι Ορθόδοξοι το δρόμο της λύτρωσης και της σωτηρίας.

Να ενωθούν οι άνθρωποι, που σε κάθε ανάγκη τους παραστέκεται,  κάτω από το σταυρό του Χριστού, ώστε όλοι μαζί να γίνουν συνοδοιπόροι στο άπλωμα της χαράς.

Λόγω της απλότητας και της καλοσύνης του και της σπλαχνικότητας και της ανεξικακίας του , είναι ιδιαίτερα συμπαθής στην Ορθόδοξη κοινότητα και όχι μόνο, και ιδιαιτέρως μεταξύ των νέων.

Ακολουθεί με ταπείνωση  και σύνεση το φωτεινό δρόμο, που χαράσσει ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος, και αγαπάει με δύναμη το Θεό. 

Έχει δεκτικότητα καρδιάς και το βλέπουν και το επαναλαμβάνουν όλοι στην μητροπολιτική του περιφέρεια.

Ρίχνει τη ματιά του, δίνει το χέρι του στο Χριστό και ελευθερώνεται από κάθε αγωνία. Κάνει το λόγο Του οδηγό στη ζωή του.