Του π. Ηλία Μάκου
Τον Ιερομάρτυρα Αλέξανδρο, που από καβουρνιάρης έγινε Επίσκοπος Κομάνων, εορτάζει η Εκκλησία μας στις 12 Αυγούστου.
Άλλη μια απόδειξη ότι όσο περιφρονημένος και αν είναι κανείς σ’ αυτή τη ζωή μη φοβηθεί και μην πτοηθεί.
Και αν αργήσει ο Χριστός, θα έρθει όταν πρέπει. Και θα μας δώσει νέα δύναμη, νέα φτερά, νέα ζωή.
Ούτε ο ίδιος ο μάρτυρας Αλέξανδρος, δεν το φανταζόταν ότι από ένας απλός καρβουνιάρης, θα αξιωνόταν του Επισκοπικού αξιώματος.
“Τα αδύνατα παρά ανθρώποις, δυνατά εστί παρά τω Θεώ”
Όταν κοιμήθηκε ο Επίσκοπος Κομάνων, η κληρικολαϊκή συνέλευση, υπό την προεδρία του Γρηγορίου Νεοκαισαρείας, που ήταν ένα πρόσωπο σεβαστό και αποδεκτό, δεν κατόρθωσε να καταλήξει σε μια συγκεκριμένη πρόταση.
Και αυτό, γιατί ο άγιος Γρηγόριος επέμενε ο νέος Επίσκοπος να διαθέτει πνευματικά χαρίσματα, κατάλληλες αρετές, και όχι να αξιολογούνται επιφανειακές και εξωτερικές ικανότητες, που συνήθως δεν είναι αληθινές.
Τότε κάποιοι από τους παριστάμενους πρότειναν, χωρίς να ήταν αναμενόμενο, τον Αλέξανδρο τον καρβουνιάρη.
Παρά τους γέλωτες, που ακούστηκαν, ο Γρηγόριος τον κάλεσε και ο Ιερομάρτυρας Αλέξανδρος εμφανίστηκε μπροστά του λερωμένος, μαυρισμένος από τα κάρβουνα, με κουρελιασμένα ρούχα.
Όμως ο άγιος διέκρινε την καθαρότητα της ψυχής του και αφού πλύθηκε και φόρεσε νέα ρούχα, μιλώντας φανέρωσε σε όλους το Πνεύμα Θεού, που τον φώτιζε.
Τότε ομόφωνα εξελέγη Επίσκοπος, καλλιεργώντας στο ποίμνιό του την πίστη ότι η Εκκλησία είναι κιβωτός σωτηρίας. Μιας σωτηρίας, που δεν τοποθετείται στη γη, αλλά στον ουρανό.
Ως Επίσκοπος αγωνίζονταν να ανοίξει τις πύλες της Εκκλησίας για όλους τους ανθρώπους.
Με μέσα την Αγία Γραφή και την Ιερή Παράδοση και με όπλα μυστικής λειτουργίας τα Μυστήρια, χάριζε ο ίδιος εκείνο, που βρήκε εντός της Εκκλησίας. Την αλήθεια, τη λύτρωση και τη χαρά.
Επισφράγισε τη διακονία του με το μαρτύριό του. Ένας απλός άνθρωπος έγινε Επίσκοπος και Άγιος, γιατί υπήρξε μιμητής του Κυρίου.
Και ήταν μεγάλο το μέγεθος της αγάπης του προς τους ανθρώπους, γιατί εμπνεόταν από την αγάπη του Κυρίου.
Γι’ αυτό θυσίαζε κάτι για τους άλλους και τελικά αυτοθυσιάστηκε ολοκληρωτικά για τον Κύριο.
Χριστιανός χωρίς Θεό δεν υπάρχει. Και Χριστιανός χωρίς αδελφούς πάλι δεν υπάρχει. Ο Θεός και οι άνθρωποι είναι το πλήρωμα της πνευματικής ζωής του καθενός.
Τι διδάσκει η ζωή του αγίου Αλεξάνδρου, Επισκόπου Κομάνων; Δεν έχει κανείς ούτε συμφέρον ούτε δικαίωμα να χάσει την ψυχή του. Αυτός ο σπινθήρας, που καίει μέσα μας έχει προορισμό θείο και ουράνιο.
Γιατί, γι’ αυτή τη δική μας ψυχή πέθανε επί του Σταυρού ο Χριστός, με σκοπό να της χαρίσει την αθανασία, εφ΄ όσον και μεις συμφωνούμε.
