ΒΟΣΤΩΝΗ. Στην πόλη Ντένβερ του Κολοράντο υπάρχει ένας «κρυμμένος θησαυρός», ένα τόπος ιερός ησυχίας, προσευχής και πνευματικής προσφοράς, το Ιερό Ησυχαστήριο και η Αδελφότητα του Αγίου Γεωργίου. Βρίσκεται ακριβώς στο 361 Forest Street, Denver, CO. και στο οποίο ηγείται ο Ιερομόναχος Χριστόδουλος Παπαδέας, πνευματικό ανάστημα μιας σύγχρονης οσιακής μορφής, του Μητροπολίτη Γάνου και Χώρας Αμφιλοχίου Τσούκου. Ο Μητροπολίτης Αμφιλόχιος είναι πνευματικό παιδί του Αγίου Αμφιλοχίου Μακρή του εν Πάτμω, τον οποίο το Οικουμενικό Πατριαρχείο κατέταξε μεταξύ των Αγίων της Εκκλησίας πριν μερικούς μήνες. Ο Μητροπολίτης Αμφιλόχιος αφιέρωσε τη ζωή του στον ιεραποστολή και το κήρυγμα του ευαγγελίου του Χριστού, ως Αρχιμανδρίτης αρχικά σε χώρες της Αφρικής και αργότερα ως Μητροπολίτης Νέας Ζηλανδίας επί σειρά ετών.
Ο Ιερομόναχος Χριστόδουλος Παπαδέας γαλουχήθηκε πνευματικά δίπλα στον Μητροπολίτη Αμφιλόχιο στο Μοναστήρι του Ταξιάρχη στο Θάρρι της Ρόδου και βαδίζει με πνεύμα Πατερικής πνευματικότητας και σοφίας στα βήματα του Γέροντά του, Μητροπολίτη Αμφιλοχίου Τσούκου.
Ο Ιερομόναχος Χριστόδουλος Παπαδέας εξηγεί σε νέους την Πατερική Παράδοση της Εκκλησίας.ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ
Σε συνέντευξη του στον «Ε.Κ.» και στην ερώτηση τι ακριβώς είναι το Ησυχαστήριο του Αγίου Γεωργίου, είπε ότι «δημιουργήθηκε με την ευχή του τοπικού μας Μητροπολίτη Ντένβερ κ. Ησαΐα και με την ευχή του Γέροντά μου του Μητροπολίτη Γάνου και Χώρας κ. Αμφιλοχίου που είναι στην Ανατολική Θράκη. Ιδρύθηκε το 1999 κι όπως είναι ο σκοπός της Εκκλησίας γενικώς να ενθαρρύνουμε τον κόσμο μας, το ποίμνιο του Χριστού, της Εκκλησίας». Εξήγησε πως «ο Αγιος Γεώργιος είναι ένα Μοναστηράκι που γίνονται οι Ακολουθίες, του Εσπερινού, της Θείας Λειτουργίας δύο με τρεις φορές την εβδομάδα και ενθαρρύνουμε τον κόσμο με αυτόν τον απλό τρόπο. Εγώ έγινα Μοναχός στον Γέροντα Αμφιλόχιο στη Ρόδο και τα Δωδεκάνησα, αλλά και άλλα νησιά έχουν έναν άλλο τρόπο απλό προσφοράς έργου προς την Εκκλησία, με την απλότητα, με την προσευχή. Εδώ στο Κολοράντο δεν υπάρχουν μοναστήρια και μοναχοί, οπότε ήταν μία ευκαιρία να φανεί αυτή η πλευρά της Εκκλησίας».
Το Ησυχαστήριο του Αγίου Γεωργίου και ο π. Χριστόδουλος ανήκουν εκκλησιαστικά στην Μητρόπολη Ντένβερ υπό τον Μητροπολίτη Ησαΐα. Ο Μητροπολίτης Ησαΐας στέλνει τακτικά τον π. Χριστόδουλο και αναπληρώνει ιερείς σε ενορίες που δεν έχουν καν ιερέα.
Στην ερώτηση πώς συντηρείται οικονομικά το Ησυχαστήριο, είπε «από τον λαό, από τις καλοσύνες των ανθρώπων μας εδώ. Έρχονται βέβαια Έλληνες, αλλά και Ρουμάνοι, Σέρβοι, είναι όλοι ευχαριστημένοι με το έργο και προσπαθούμε να είμαστε με όλους τους Ορθοδόξους εδώ στο Ντένβερ και με προσκαλούν και στις εκκλησίες τους, εκτός από τις δικές μας, και οι Σέρβοι και οι Ρουμάνοι».
Όταν τον ρωτήσαμε αν έρχονται νέοι, απάντησε «και βέβαια έρχονται. Τα δικά μας παιδιά εδώ στην Αμερική, εκτός από αυτά που μπορούν και πηγαίνουν πού και πού στην πατρίδα Ελλάδα, δεν ευκαιρούν να δουν με τα μάτια τους μοναστήρια και μοναχούς, τουλάχιστον εδώ στο Ντένβερ. Τώρα που με αξίωσε ο Θεός να ζήσω στη Ρόδο και στην Πάτμο να συναναστρέφομαι με αγίους ανθρώπους, μπορώ να μην θέλω να έχουν ευκαιρία και τα εδώ μας παιδιά; Όταν η παρουσία της Εκκλησίας, με τη μοναχική παράδοση, φαίνεται — τότε αρχίζει ο νέος ή νέα να αναζητάει μέσα του, σε σύγκριση με τα δεδομένα της κοινωνίας, την αλήθεια, το σωστό, τον Θεό – επηρεάζεται θετικά, Ορθόδοξα. Όταν βλέπει ο νέος μοναχούς ή μοναχές τόσο αφοσιωμένους στον Χριστό και την Εκκλησία Του δεν αναρωτιέται μέσα του; Άμα λείπει και η απτή παράδοση της Εκκλησίας, να την βλέπει και να την ψηλαφίζει ο νέος, τότε τι να αναζητήσει; Θέλω να πω ότι η παρουσία έστω και από ένα μικρό μοναστηράκι σαν το δικό μας, είναι μεγάλη βοήθεια – κυρίως στους νέους. Σε αυτήν την κατά τα άλλα κοσμική κοινωνία, θέλει να ξέρει ο νέος και να πει ότι ‘η δική μου Εκκλησία έχει κάτι το ξεχωριστό’».
Το εσωτερικό του ιερού ναού του Ησυχαστηρίου του Αγίου Γεωργίου.ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ
Πρόσθεσε ακόμα, πως «όλα τα παιδιά (η νεολαία) τώρα έχουν υπόψη τους ότι εδώ στο Ντένβερ έχουμε ένα μοναστηράκι, έναν ιερομόναχο. Και τι θα πει αυτό; Αφού δεν ξέρουν τα παιδιά για τον μοναχικό βίο. Σιγά-σιγά όμως έρχονται …Φτάνει και μόνον το ότι ακούνε από τις μητέρες τους και τις γιαγιάδες τους ότι ‘θα πάω στο μοναστήρι’ ή ‘έλα να πάμε στο μοναστήρι’ ή ‘πέρασα από το μοναστήρι’. Δεν είναι αυτό κάτι σπουδαίο για την εποχή μας και για τον τόπο μας; Ένα μέρος στο οποίο γίνεται πρωί και βράδυ προσευχή και στην Ελληνική αλλά και στην Αγγλική. Προβληματίζονται τα παιδιά — ή μάλλον, δημιουργείται μέσα τους μία καλή απορία. Και αυτό αναπτύσσεται σε ενδιαφέρον και έρχονται. Όσο προχωράει η ζωή του νέου, αυξάνεται και η θέλησή του για κάτι το αυθεντικό και η ανάγκη που έχουμε όλοι — η ανάγκη του Θεού».
Επισήμανε πως «ο πρώην Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος ήλθε στο Ησυχαστήριό μας όπως και ο νυν Σεβασμιώτατος κ. Ελπιδοφόρος ήρθε με μεγάλη χαρά να προσκυνήσει κατά την τριήμερή του επίσκεψη στη Μητρόπολη Ντένβερ».
Όταν τον ρωτήσαμε «εσείς πώς ζείτε, έχετε μισθό;» ο π. Χριστόδουλος απάντησε: «έχω μεγάλο από τον Χριστό κάθε μέρα με ενθαρρύνει με την παρουσία Του». Στην επισήμανση «όλα αυτά καλά, αλλά κάτι πρέπει να φάτε όμως», είπε «ναι τρώμε, ο κόσμος προσφέρει. Κάθε μέρα παραμένει το Μοναστήρι ανοιχτό από τις 7 το πρωί έως τη δύση του Ηλίου και περνάει κόσμος, ανάβουν το κεράκι τους. Οι κυρίες από εδώ γύρω μου φέρνουν κάποιο φαγητό».
Στην ερώτηση πώς γνωρισθήκατε με τον Γέροντα Μητροπολίτη Αμφιλόχιο Τσούκο, είπε, πως «όταν σαν νέος έψαχνα να βρω τον δρόμο μου, το θέλημα του Θεού, πήγα πάρα πολλές φορές στο Αγιο Ορος, αλλά τελικά ο Θεός άνοιξε δρόμο και πήγα στην Πάτμο, όπου ο αείμνηστος π. Παύλος Νικηταράς μου είπε ο Θεός σε έστειλε και με σύστησε στον Γέροντα Αμφιλόχιο Τσούκο.
