Αυτή την εικόνα είχε κάθε ημέρα η μητέρα μου,όσο ήταν όρθια και υγιής, από το πατρικό μας σπίτι όπου ζούσε στη Χίο.
Η απώλεια ενός δικού μας προσώπου αποτελεί πάντα μία θλιβερή σελίδα στη ζωή μας. Ο χρόνος επουλώνει την πληγή και μας βοηθάει να ξεχαστούμε!
Κάποια πρόσωπα όμως,φεύγουν και μας σημαδεύουν κατάκαρδα και δεν ξεχνιούνται ποτέ!
Το έζησα στη ζωή μου μιά φορά και μου έμελλε να το ξαναζήσω!Και ο μήνας Ιανουάριος είναι ζόρικος για μένα. Ιανουάριο έφυγε η γιαγιά που με μεγάλωσε πριν 32 χρόνια. Ιανουάριο έφυγε ο Χριστόδουλος της καρδιάς μας και Πατέρας μας, πριν δέκα χρόνια. Ιανουάριο έφυγε τώρα και η μητέρα μας.
Η κοίμηση της μητέρας μου χάραξε την καρδιά μας κυριολεκτικά με χαραγματιές ανεξίτηλες και με έκανε να πονέσω στην πιο ατόφια περιοχή του ανθρώπινου είναι στην καρδιά μου!
Ένα έχω να πώ: δεν θα την λησμονήσω ποτέ!
Ήταν το απάγγιό μου! Το λιμάνι μου. Το ελιξήριό μου! Ήταν η γητεύτρα μου και η παρηγοριά μου! Ήταν μία Αγία γυναίκα της προσευχής και πολύ φιλακόλουθη.
Όσο την κρατούσαν όρθια τα πόδια της ήταν πάντα στην Εκκλησία στο δικό της στασίδι, ως αείποτε προσευχόμενη για τα παιδιά της, τα εγγόνια της, τα δισέγγονά της και όλο τον κόσμο. Πάντα δοξαστική προς τον Θεό! Αντλούσε δύναμη από την πίστη της προς τον Θεό και την μετέδιδε σε όλους μας!
Σε όλα τα δύσκολα ήταν η ψύχραιμη και συνετή φωνή της ζωής μου που πήγαζε μέσα από τα σωθικά μου! Στις όμορφες και ευτυχείς στιγμές, ήταν η ισορροπία μου! Πόσο την είχα ανάγκη! Και πόσο θα μου λείψει!
Τις αιχμηρές γωνίες του χαρακτήρα μου,μου ζητούσε να τις αμβλύνω και για την διάθεσή μου να λέγω την αλήθεια δυνατά και να μάχομαι γιαυτή με συμβούλευε να χαμηλώνω τις εντάσεις μου και να είμαι πράος και συνετός! Δεν τα κάφερνα πάντα να την ευχαριστήσω αλλά πάντα θα θυμάμαι τις σοφές συμβουλές της.
-Σε καταλαβαίνω, μου έλεγε αλλά όσο μεγαλώνεις θα κουραστείς να φέρεσαι έτσι και θα σκεφτείς πολλές φορές τις συμβουλές μου.
Δεν έχει προλάβει να φύγει. Το χώμα που την σκέπασε είναι ακόμη νωπό.
Και ήδη σκέφτομαι έντονα όλα αυτά που μου έλεγε και πόσο δίκαιο είχε!
Ευχαριστώ όλους όσους μου συμπαραστάθηκαν και μου ευχήθηκαν σε αυτή τη δύσκολη στιγμή που πέρασα! Συγγενείς,φίλους,γνωστούς και αγνώστους. Ήταν για μένα πολύ συγκινητικό όλο αυτό . Τόσο ενδιαφέρον. Τόση αγάπη.
Ιδιαιτέρως θέλω να εκφράσω τις θερμές και ειλικρινείς μου ευχαριστίες στους Σεβ. Μητροπολίτες που το έμαθαν– μολονότι δεν υπήρξαν ανακοινώσεις και αγγελτήρια θανάτου– και μου ευχήθηκαν κατά τρόπο συγκινητικό. Ένα καρδιόβγαλτο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ προς τους Μητροπολίτες:
– Γουμενίσσης Δημήτριο, που με έχει καταπλήξει με την ανθρωπιά και την ευγένειά του
–Ικονίου Θεόληπτο, από το μαρτυρικό Φανάρι
–Πειραιώς Σεραφείμ, τον αγωνιστή και ρηξικέλευθο Ιεράρχη
–Σερρών Θεολόγο,συνοδοιπόρο και συμμαχητή από τα χρόνια της νεότητας
– Σύρου Δωρόθεο, τον πατέρα και αδελφό που ξέρει να κάνει διακριτικά αισθητή την παρουσία του
– Μεσσηνίας Χρυσόστομο, με το περίσσευμα ανθρωπιάς στα δύσκολα
– Ιλίου Αθηναγόρα, τον φίλο και άνθρωπο, που ξέρει να κερδίζει καρδιές
–Λαγκαδά Ιωάννη, αδελφό και ανεπανάληπτο σε ανθρωπιά και καλή καρδιά Ιεράρχη,
–Τρίκκης και Σταγών Χρυσόστομο, χαμογελαστό και καλόκαρδο
– Φιλίππων Στέφανο, σεμνό, πράο,ενωτικό και μειλίχιο Ιεράρχη
–Επίσκοπο Φαναρίου Αγαθάγγελο, τον αδικημένο φιλόσοφο της Εκκλησίας μας που ξέρει να χτίζει από το μηδέν
Τέλος ένα ιδιαίτερο μεγάλο ευχαριστώ προς τον συνοδοιπόρο στις δυσκολίες, στην αδικία και στη λήθη, φίλο και αδελφό μου Σεβ. Βρεσθένης Θεόκλητο, για την συγκινητική έκπληξη που έκανε στην οικογένειά μου και σε μένα προσωπικά, να έλθει στη δοκιμαζόμενη Χίο και να τελέσει την Εξόδιο ακολουθία της αγαπημένης μας μαμάς Αγγέλας.
Τον ευχαριστούμε και για τα όμορφα λόγια που κατέθεσε στη σεβαστή Γερόντισσα μάνα μας που συγκίνησαν όλο το εκκλησίασμα. Η μητέρα μου αγαπούσε ιδιαιτέρως τον Σεβ. Θεόκλητο και προσευχόταν για την αποκατάστασή του.
Και τον… Σεβ. Μάρκο(τον Χίου) αγαπούσε και επικοινωνούσε ιδιαιτέρως μαζί του,κρυφά από μένα, αλλά ούτε την επισκέφθηκε ποτέ όσο ήταν ασθενής,αλλά ούτε και στην Εξόδιο ακολουθία της παρέστη.
Απέστειλε , πάντως,με τον ευγενή και αξιαγάπητο απεσταλμένο του -πατέρα Ιωάννη Μουσά- συλλυπητήρια επιστολή υπογεγραμμένη όχι από τον ίδιο ,αλλά από το..κομπιούτερ!
•Ευχαριστώ με αγάπη τους Ιερείς πατέρες που συμμετείχαν στην κηδεία:
-π. Χριστοφόρο Γουρλή, υποδειγματικό ιερέα, των παιδικών μου χρόνων φίλο και αδελφό
-π. Γεώργιο Χανδρή, ιερέα της ενορίας μας,καλό κληρικό,κοντά σε όλο το λαό της ενορίας του
-π. Αντώνιο Τσουκαλά, φίλο και γείτονα από τα μαθητικά μας χρόνια, δραστήριο και θαρραλέο κληρικό που μάχεται για το καλό όλων
– π. Ιωάννη Μπογή, σεμνό κληρικό που μας συνδέει η αγάπη στον Μακαριστό Χίου Διονύσιο
– τον διάκονο Αλέξανδρο Μπογή, υιό του πατρός Ιωάννη, νέο σεβαστικό κληρικό.
Να ευχαριστήσω ακόμη τους Ιεροψάλτες του ναού του Αγίου Λουκά Λειβαδίων Χίου και ασφαλώς τον Πρωτοψάλτη του Οικουμενικού Θρόνου Δημήτρη Ζαννίκο που μεγαλώσαμε μαζί και έντυσε με την ωραία φωνή του και την βυζαντινή μουσική του κατάρτιση την πιο όμορφη ακολουθία της Εκκλησίας μας.
Σας ευχαριστώ όλους.
Σωτήρης Μ. Τζούμας
