Του π. Ηλία Μάκου
Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος δεν θεωρείται τυχαία στην Αλβανία “Άγγελος των φτωχών”. Με δική του πρωτοβουλία, όχι μόνο προσφέρονται εκατοντάδες μερίδες ημερησίως σε άπορους στις εγκαταστάσεις της “Υπηρεσίας Αγάπης” της Αρχιεπισκοπής Τιράνων, πρόσφατα ξεκίνησε και διανομή φαγητών κατ’ οίκον σε ανθρώπους που, είτε λόγω γήρατος, είτε για λόγους υγείας δεν είναι εύκολο να μετακινηθούν.
Εξάλλου, έχοντας καλή επιρροή από τον αγαπητισμό του Μακαριωτάτου, μαθητές/τριες του Κοινωνικού Τομέα «Ο Καλός Σαμαρείτης» του Λυκείου «Πνοή Αγάπης» της Μητρόπολης Αργυροκάστρου, ετοίμασαν και μοίρασαν μερίδες φαγητού για δεκάδες άτομα. Πρόκειται για μια εξαιρετική πρωτοβουλία, που συμμετείχαν με χαρά και προθυμία παιδιά, που αγόρασαν τρόφιμα, τα μαγείρεψαν και αρκετές μερίδες ενός νόστιμου γεύματος ήταν έτοιμες. Μέσα από τέτοιες πράξεις βιώνουν τα παιδιά τι πάει να πει ανθρωπιά και πως νοείται η αληθινή αλληλεγγύη και ευαισθητοποιούνται στα προβλήματα των άλλων.
Άνθρωποι, που μοιάζουν ξεχασμένοι, γεύονται, ανεξάρτητα από το θρήσκευμά τους, τη φροντίδα και τη στοργή της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Και η χαρά των αναγκεμένων ανθρώπων, και ειδικά των μικρών παιδιών, είναι μεγάλη.
Οι απλές και γνήσιες καρδιές τους ανοίγουν, ξεκλειδώνουν μπροστά στην αγάπη του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου και των συνεργατών του.
Μια αγάπη, που δεν είναι απλώς καθήκον, αλλά το χαρακτηριστικό γνώρισμα του πραγματικού Χριστιανού.
Είναι η βάση και η πηγή της πνευματικής ζωής και της ομαλής συμβίωσης με μοναδικές κοινωνικές και ανθρωπιστικές διαστάσεις.
Δείχνει την αξία και την τιμή, που δείχνει ο Χριστιανός στον άνθρωπο, χωρίς καμιά απολύτως διάκριση.
Δεν θα τους λύσει, σίγουρα όλα τα προβλήματα, αλλά είναι μεγάλο πράγμα να ξέρουν ότι κάποιος είναι έτοιμος να τους απλώσει το χέρι, για να τους βαστάξει, όταν το χρειαστούν.
Νιώθουν ότι δεν είναι εγκαταλελειμμένοι, αλλά κάποιοι τους σκέφτονται, κάποιοι ενδιαφέρονται γι’ αυτούς, κάποιοι τους αγαπάνε, όπως ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος.
Δεν αντιμετωπίζονται αφηρημένα, σαν μια έννοια απρόσωπη, αλλά ως πρόσωπα, που το καθένα έχει τα ιδιαίτερα προβλήματά του και αυτά αφουγκράζεται ο Μακαριώτατος και σε αυτά προσπαθεί να δώσει μια διέξοδο…
Γι’ αυτό τα στελέχη της Εκκλησίας της Αλβανίας, που συμμετέχουν σ’ αυτό το μαραθώνιο αγάπης, ακούνε αυθόρμητα ένα μεγάλο ευχαριστώ, που βγαίνει μέσα από την καρδιά των ταλαιπωρημένων ανθρώπων, που νιώθουν ανακούφιση.
Γι’ αυτό δεν έχει σημασία αν υπάρχουν πολλοί ή λίγοι, που δεν νοιάζονται, αλλά έχει σημασία αν ο καθένας ως άτομο, ως Ορθόδοξος πρώτα απ’ όλα, κάνει το καθήκον του.
Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος και το στελεχιακό δυναμικό της Εκκλησίας της Αλβανίας ζουν, δρουν και γράφουν την καλή ιστορία της προσφοράς στη γειτονική χώρα.
Και η αγάπη τους γίνεται ένα μήνυμα και ένα προσκλητήριο για μια νέα ζωή.
Και είναι σίγουρο ότι ο κόσμος μας θα γίνει καλύτερος όταν εννοήσει καθένας μας τη θέση του μέσα σ’ αυτόν.
Και δεν περιμένει να διορθωθούν από μόνα τους τα πράγματα, αλλά αγωνίζεται για τη βελτίωσή τους, έτσι ώστε η καλυτέρευση των συνθηκών να μην αναβάλλεται επ’ άπειρον, χωρίς ποτέ ή πολύ καθυστερημένα να πραγματοποιείται.
Το καθήκον αυτό δεν είναι ούτε εύκολο έργο, ούτε λόγων μόνο ατόμων. Είναι υποχρέωση όλων μας.
Αλλά παίρνουν το προβάδισμα εκείνοι, με χαρακτηριστική την περίπτωση του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου, που έχουν ταχθεί από το Θεό γι’ αυτή την αποστολή.
Ο Θεός της αγάπης δεν είναι μια θεωρητική πίστη, αλλά ένα γεγονός, που αλλάζει κυριολεκτικά τη ζωή μας.
Η αναγνώριση της παρουσίας του Θεού δίνει ένα ξεχωριστό νόημα σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Η μοναξιά και η ανεστιότητα αντικαθίσταται από τη ζεστασιά και τη θαλπωρή της αγάπης του Θεού, που γεμίζει τη ζωή μας και της δίνει περιεχόμενο.
Έτσι οι άνθρωποι ανακαλύπτουν ότι είναι αδέρφια, παιδιά του ίδιου πατέρα.
