Την προσοχή του πληρώματος της Εκκλησιαστικής Επαρχίας του έναντι ψευδο-παπάδων χαρισματικών που εξαπατούν τους πιστούς αλλά και αποτειχισμένων ψευδο-Ορθοδόξων που καλούν τον λαό να στραφεί εναντίον της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδοξίας εφιστά ο Μήτροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος, με εγκύκλιο σημείωμά του προς τον Ιερό Κλήρο και τον Πιστό Λαό.

«Μὲ ὅλους αὐτοὺς Ἀγαπητοί μου, τοὺς ψευδοπροφῆτες καὶ τοὺς δῆθεν χαρισματούχους, πλανεμένους καὶ ἀποτειχισμένους ψευδο-ορθοδόξους, κάθε συζήτηση μαζί τους ἀποβαίνει μάταιη, ἐπειδὴ ὅλοι τους εἶναι ἀμετανόητοι ἐνῷ ἐξυπηρετοῦν σκοποὺς ἄλλων ἀλλὰ κυρίως τὴν ἰδιοτέλεια καὶ τὸν ἐγωϊσμό τους» αναφέρει στην Εγκύκλιό του ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας ενώ σε άλλο σημείο τονίζει: «Γι᾿  αὐτὸ καὶ Σᾶς, παρακαλῶ ὅλους, κληρικοὺς καὶ λαϊκούς, νὰ μὴν παρασύρεσθε ἀπὸ κάθε πλανεμένο καὶ χριστοκάπηλο, καὶ νὰ δείχνετε ἐμπιστοσύνη στὴν Ἱερὰ Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ στὸν Ἐπίσκοπό σας, νὰ συμβουλεύεσθε αὐτὸν καὶ τοὺς κληρικοὺς ἐφημερίους τῶν ἐνοριῶν σας, καὶ νὰ μὴν ἐνθουσιάζεσθε ἀπὸ κάθε τὶ τὸ διαφορετικό, μυστικιστικὸ καὶ δῆθεν μαχητικὸ ὑπὲρ τῆς ἀμωμήτου πίστης, ἀλλὰ νὰ ἔχετε κρίση καὶ διάκριση»

Aκολουθεί το πλήρες κείμενο της Εγκυκλίου του Μητροπολίτη Μεσσηνίας Χρυσοστόμου:

Πρὸς

Τοὺς Πανοσιολογιωτάτους καὶ Αἰδεσιμωτάτους

Ἐφημερίους  τῶν Ἐνοριακῶν Ἱερῶν Ναῶν καὶ τὸ Πλήρωμα

τῆς καθ’ Ἡμᾶς Ἱερᾶς  Μητροπόλεως.

Ἀγαπητοί μου Πατέρες καὶ εὐλαβεῖς Χριστιανοί,

Τὸ Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας στηρίζεται στοὺς Ἱεροὺς Κανόνες, στοὺς ὁποίους παρουσιάζεται μία τάξις ἱεραρχική, ὅπου κάθε μέλος τῆς Ἐκκλησίας δὲν κινεῖται ἀνεξάρτητα καὶ ἀνεξέλεγκτα, ἀλλὰ δίδει λογαριασμὸ καὶ ἔχει τὴν ἀναφορά του, ὁ Ἐπίσκοπος στὴν Ἱερὰ Σύνοδο, οἱ Κληρικοὶ στὸν Ἐπίσκοπο τῆς Τοπικῆς Ἐκκλησίας καὶ οἱ Λαϊκοὶ στοὺς Ἱερεῖς Ἐφημερίους.

Δυστυχῶς ὅμως, κάποια μέλη τῆς Ἐκκλησίας περιφρονοῦν τὴν κανονικὴ αὐτὴ τάξη καὶ ἐπιδιώκουν νὰ κινοῦνται αὐτόνομα, ἀνεξά-ρτητα καὶ ἀνεξέλεγκτα, δίχως νὰ τηροῦν τὴν ἱεραρχία ποὺ προ-αναφέραμε, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ προκαλοῦν στὸ Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας σχίσματα, ἀκόμη καὶ αἱρέσεις.

Εἰδικότερα:

α)  Στὴν Τοπική μας Ἐκκλησία, κυκλοφοροῦν συχνὰ ρασοφόροι ἀκόμη καὶ λαϊκοί, μοναχοὶ ἢ καὶ μὴ μοναχοί (δηλαδὴ ψευδοκληρικοὶ καὶ ψευδομοναχοί), οἱ ὁποῖοι ἀφενὸς μὲν παραθεωροῦν τὸν Ἐπίσκοπο τῆς Τοπικῆς Ἐκκλησίας τῆς Μεσσηνίας, καὶ μὲ τὸ πρόσχημα ὅτι εἶναι «ψυχοσωτῆρες» γυρνοῦν ὅλη τὴν ἐκκλησιαστικὴ περιοχή, αὐτοχαρα κτηριζόμενοι προφῆτες, φωτισμένοι καὶ χαρισματοῦχοι, χωρὶς νὰ εἶναι πραγματικοὶ καὶ κανονικοὶ ἱερεῖς, δηλαδὴ χειροτονημένοι ἀπὸ κανονικὸ Ἐπίσκοπο καὶ χωρὶς τὴν ἄδεια τοῦ Ἐπισκόπου σας, τοῦ Μητροπολίτου Μεσσηνίας Χρυσοστόμου, τελοῦν τὸ μυστήριο τῆς ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως, ἐξαπατοῦν τοὺς πιστοὺς μὲ ἀνύπαρκτες καὶ ἀνυπόστατες θαυματομαγγανεῖες, ὁράματα, ἐξορκισμούς, ὀργανώνουν δῆθεν πνευματικὲς συναντήσεις σὲ διάφορα σπίτια καὶ κάποιες φορὲς τελοῦν καὶ τὴ Θεία Εὐχαριστία. Καθιστοῦν δηλαδὴ τὰ σπίτια διαφόρων ἀφελῶν χριστιανῶν, σὲ μόνιμο ἐργαστήριο ἐξορκισμῶν, σὲ βιομηχανία θαυμάτων, ὁραμάτων καὶ δῆθεν ὑπερφυσικῶν καταστάσεων καὶ τελικὰ αὐτοανακηρύσσονται καὶ αὐτοδιαφημίζονται ὡς ἅγιοι καὶ πνευματικοὶ γεροντάδες.

Ἐκτὸς ἀπὸ ὅλα αὐτὰ, δηλαδὴ τὶς ἀντικανονικὲς ἐνέργειες ποὺ διαπράττουν, μὲ τὸν τρόπο τὸν ὁποῖον ἐργάζονται δημιουργοῦν πνευματικά, ψυχολογικὰ καὶ ψυχικὰ θύματα. Ὅταν δηλαδὴ προφητεύουν, ὡς ἄλλοι ψευδοπροφῆτες, γεγονότα τὰ ὁποῖα θὰ συμβοῦν δῆθεν στοὺς ἀνθρώπους ἢ στοὺς οἰκογενεῖς τους, διασπείρουν εὐφάνταστα τρομοκρατικὰ συναισθήματα μὲ ὀδυνηρὲς συνέπειες.

Ἐπίσης, μέσω διαφόρων ἁπλῶν καὶ ἀγαθῶν ἀνθρώπων, ἐκμεταλλευόμενοι τὴν ἀπλότητα, ἀφέλεια καὶ ἀγαθότητα αὐτῶν, διαφημίζουν τὶς δῆθεν ἀρετές τους, τὶς ἠθικὲς κατακτήσεις τους, τὰ ἰδιαίτερα χαρίσματα καὶ τὶς θεραπευτικὲς ἰδιότητες ποὺ κατέχουν, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ δημιουργοῦν ὄχι μόνο ὁπαδοὺς ἀλλὰ καὶ νὰ ἐγκλωβίζουν κάποιους ἀπὸ τοὺς ἁπλοϊκοὺς ἀκροατές τους στὰ δύχτια τῶν ἐπιδιώξεών τους, ποὺ δὲν εἶναι ἄλλες ἀπὸ τὸ νὰ μαζεύουν χρήματα, νὰ ζοῦν εἰς βάρος τῶν συνανθρώπων τους καὶ νὰ πορίζονται ἀγαθά, ἀκόμη καὶ νὰ ὑποκλέπτουν περιουσίες, κινητὲς καὶ ἀκίνητες.

Στὸ σημεῖο αὐτὸ θὰ ἤθελα νὰ ἐπιστήσω τὴν προσοχὴ καὶ ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ἠθελημένα ἢ ἀθέλητα, τὰ ὑποτιθέμενα δηλαδὴ πνευματικὰ παιδιά τους, οἱ ὁποῖοι ὡς τυφλοὶ καὶ φανατισμένοι ὁπαδοὶ ἀναλαμβάνουν τὴ διαφήμησή τους μέσω ἐντύπων, διαδυκτίου, δημοσίων σχέσεων καὶ ἄλλων συγχρόνων μέσων ἐπικοινωνίας, προπαγανδίζοντας ὑπὲρ αὐτῶν καὶ προβάλλοντας ὅλα τὰ ὑπερφυσικὰ χαρίσματα τῶν ἐν λόγω γεροντάδων καὶ πνευματικῶν, οἱ ὁποῖοι προκειμένου νὰ ἐπιτύχουν τοὺς σκοπούς των καὶ γιὰ νὰ ἐπιβεβαιώσουν τὰ ἰδιαίτερα χαρίσματά τους, κατασυκοφαντοῦν τὸν Ἐπίσκοπο καὶ τοὺς Ἱερεῖς. Καὶ τὸ πράττουν αὐτὸ ἀφενὸς μὲν γιὰ νὰ ἀποδείξουν ὅτι δὲν εἶναι «ὥσπερ οἱ λοιποὶ τῶν ἀνθρώπων», ἀφετέρου δὲ γιὰ νὰ ἀπομακρύνουν τοὺς ἀνθρώπους καὶ νὰ ἀπομονώνουν τοὺς ὁπαδούς τους, ὥστε ἀδέσμευτοι καὶ ἀνεξέλεγκτοι νὰ μποροῦν νὰ τοὺς ἐκμεταλλεύονται μὲ κάθε τρόπο καὶ μέσο.

β) Στὰ ὅρια τῆς Τοπικῆς μας Ἐκκλησίας κυκλοφορεῖ ἐπίσης ἀπὸ κάποιους αὐτοαποκαλούμενους «Ὀρθοδόξους Χριστιανούς», ἔντυπο πρὸς ὑπογραφὴν μὲ τὸν τίτλο, «Ὁμολογία Πίστεως», τὸ ὁποῖο προτρέπουν ἀνυποψίαστους Ὀρθοδόξους πιστοὺς νὰ τὸ ὑπογράψουν μὲ σκοπὸ νὰ ἐκφράσουν τὴν ἀντίθεσή τους στὶς Ἀποφάσεις τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, μὲ τὸ ἐπιχείρημα ὅτι στὴ Σύνοδο αὐτὴ ἀποφασίστηκαν αἱρετικὲς ἀπόψεις καὶ ἀντιλήψεις.

Αὐτοὶ οἱ ἐκκλησιαστικὰ ἀκέφαλοι κληρικοί, μοναχοὶ καὶ λαϊκοί, οἱ ὁποῖοι συνέταξαν τὴν παραπάνω «Ὁμολογία Πίστεως» ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ ποὺ γίνονται ὑπογραφοσυλλέκτες τους, ξεχνοῦν ὅτι τὴν Ὀρθοδοξία ἢ τὴν αἵρεση, σύμφωνα μὲ τοὺς κανόνες τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας τὴν ἀποφασίζει καὶ τὴν διαπιστώνει ἡ Σύνοδος τῶν Ἐπίσκόπων κάθε Τοπικῆς Ἐκκλησίας καὶ ὄχι μεμονωμένες ὁμάδες κληρικῶν, μοναχῶν καὶ λαϊκῶν, οἱ ὁποῖοι ἐξ αἰτίας τῆς στάσεώς τους αὐτῆς ἔναντι τῆς Κανονικῆς Ἐκκλησίας, δέν γίνονται μόνον σχισματικοὶ ἢ ἀποτειχισμένοι, ἀλλὰ καὶ ἐγκλωβίζονται στὰ πλοκάμια μιᾶς ἀσυνείδητης ἢ καὶ ἐνσυνείδητης αἵρεσης. Κατὰ τὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας, αἱρετικὸς εἶναι μὲν ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος πρεσβεύει καὶ διδάσκει διαφορετικὴ πίστη ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη πίστη ἀλλὰ καὶ αὐτός, ὁ ὁποῖος δημιουργεῖ  μιὰ νέα ἐκκλησιαστικὴ πραγματικότητα, μιὰ δική του ἀντίληψη περὶ Ἐκκλησίας «λαϊκοῦ ἢ πρεσβυτεριανοῦ τύπου», χωρὶς δηλαδὴ τὸν Ἐπίσκοπο. Ἐπίσης θὰ πρέπει νὰ γνωρίζετε, ὅτι οἱ Ἀποφάσεις κάθε Συνόδου, ὅπως καὶ τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου, εἶναι ἀποτέλεσμα τοῦ φωτισμοῦ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ ὄχι προϊὸν ἀριθμοῦ ὑπογραφῶν, κι᾿ αὐτὸ γιατὶ ἡ Ὀρθοδοξία δὲν ἔχει νὰ κάνει μὲ ὁπαδοὺς καὶ ἰδεολογίες, ὅπως τὰ διάφορα σωματεῖα καὶ οἱ σέκτες, ἀλλὰ βρίσκεται σὲ ἀναφορὰ πρὸς τὴν κανονικότητα, ὅπως αὐτὴ ἐκφράζεται καὶ διαφυλάσσεται μὲ βάση τὴν ἱεραρχικὴ καὶ κανονικὴ τάξη (Ἱερὰ Σύνοδος – Ἐπίσκοποι – Ἱερεῖς), στὴν ἴδια τὴν ζωὴ τῆς Κανονικῆς Ἐκκλησίας.

Ὁ καθένας μέσα σ᾿ αὐτὴν τὴν ἱεραρχικὴ καὶ κανονικὴ τάξη διακονεῖ τὸ ἴδιο Σῶμα, τὴν Ἐκκλησία, καὶ ἐκφράζει τὴν ἴδια πίστη καὶ τὸ ἴδιο Βάπτισμα, ὅπως ἐκφραστικὰ τὸ περιγράφει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, «Εἷς Κύριος, μία πίστις, ἓν βάπτισμα» (Ἐφ. 4, 5).

Ὅταν τὰ μέλη τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας δὲν ἀκολουθοῦν τὴν ἀνωτέρω ἱεροκανονικὴ τάξη, τότε δημιουργοῦν, μὲ πρόφαση τὸν ὑπέρμετρο ζῆλο τους ὑπὲρ τῆς Ὀρθοδοξίας, δυσλειτουργία στὸ Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ἀποσχίζονται αὐτονομοῦνται, ἀποτειχίζονται καὶ τελικὰ δημιουργοῦν παθολογικὲς καταστάσεις.

Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ αὐτονομοῦνται ἀπὸ τὸ κανονικὸ Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας καὶ χωρὶς νὰ τὸ καταλαβαίνουν δημιουργοῦν αἵρεση, ὡς συνεπακόλουθο τοῦ σχίσματος, ποὺ τοὺς ὁδηγεῖ τελικὰ ἐκτὸς Ἐκκλησίας καὶ ἐνῷ αὐτοαποκαλοῦνται Ὀρθόδοξοι, βρίσκονται ἀποκομμένοι, ἀνεξάρτητοι καὶ αὐτοπεριορισμένοι στὴν ἰδεολογική τους πλάνη. Ἡ συλλογὴ τέλος τῶν ὑπογραφῶν, ἀποδεικνύει ὅτι ἡ ἐκκλησιαστική τους συνείδηση εἶναι ἀμβλυμένη καὶ προσπαθοῦν μὲ μέσα κοσμικοῦ σωματειακοῦ τύπου, νὰ ἐπιβάλλουν πρωτίστως στοὺς ὁπαδούς τους καὶ ὕστερα στοὺς ἀδαεῖς καὶ ἀνυποψίαστους τὶς ἀπόψεις τους ἐνῷ παράλληλα ἀναζητοῦν στηρίγματα κοσμικοῦ τύπου στὴν ἀδύναμη ἐπιχειρηματολογία τους.

Μὲ ὅλους αὐτοὺς Ἀγαπητοί μου, τοὺς ψευδοπροφῆτες καὶ τοὺς δῆθεν χαρισματούχους, πλανεμένους καὶ ἀποτειχισμένους ψευδο-ορθοδόξους, κάθε συζήτηση μαζί τους ἀποβαίνει μάταιη, ἐπειδὴ ὅλοι τους εἶναι ἀμετανόητοι ἐνῷ ἐξυπηρετοῦν σκοποὺς ἄλλων ἀλλὰ κυρίως τὴν ἰδιοτέλεια καὶ τὸν ἐγωϊσμό τους. Εἶναι «πλανῶντες καὶ πλανώμενοι» καὶ οὐδέποτε πρόκειται νὰ μετανοήσουν καὶ νὰ ἐνταχθοῦν στὸ Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῆς κανονικῆς τάξεως, ἐπειδὴ θεωροῦν ὅτι εἶναι οἱ «σωτῆρες» τοῦ κόσμου καὶ τῆς Ἐκκλησίας. Διακατέχονται καὶ προσωποποιοῦν ἕνα ἑωσφορικὸ ἐγωϊσμό, καὶ ἱκανοποιοῦν τὴν ὀρθοδοξολαγνεία τους ὑπηρετῶντας ἄλλες σκοπιμό-τητες καὶ ἐπιδιώξεις, ξένες ἀπὸ αὐτὲς ποὺ ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία πρεσβεύει καὶ οἱ ἅγιοί Της ὑπηρέτησαν, δίδαξαν καὶ ἐξέφρασαν.

Ὡς Ἐπίσκοπός σας, προτρέπω ὅλους ἀνεξαιρέτως νὰ μὴν ἐμπιστεύεσθε τὸν κάθε ἀγύρτη καὶ θεομπαίχτη ρασοφόρο, ὁ ὁποῖος ἐν ὀνόματι τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ προσπαθεῖ νὰ σᾶς συγκινήσει μὲ τὸ ὕφος του, τὴν ἐξωτερικὴ ἐμφάνισή του, τὴν ὑποκριτικὴ συμπεριφορά του καὶ τὴν δῆθεν μαχητικότητά του ὑπὲρ τῆς Ὀρθοδοξίας, ὁ ὁποῖος μπορεῖ νὰ ἐκμεταλλεύεται ἢ καὶ νὰ ἐπικαλεῖται τὴν ἁγιορειτικὴ καταγωγή του καὶ νὰ ξεγελάει τοὺς εὔπιστους καὶ ἁπλοὺς ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι πέφτουν ὡς θύματα στὰ δύχτια του. Οὔτε νὰ διαβάζετε τὰ δικά τους προπαγανδιστικὰ ἔντυπα.

Γι᾿  αὐτὸ καὶ Σᾶς, παρακαλῶ ὅλους, κληρικοὺς καὶ λαϊκούς, νὰ μὴν παρασύρεσθε ἀπὸ κάθε πλανεμένο καὶ χριστοκάπηλο, καὶ νὰ δείχνετε ἐμπιστοσύνη στὴν Ἱερὰ Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ στὸν Ἐπίσκοπό σας, νὰ συμβουλεύεσθε αὐτὸν καὶ τοὺς κληρικοὺς ἐφημερίους τῶν ἐνοριῶν σας, καὶ νὰ μὴν ἐνθουσιάζεσθε ἀπὸ κάθε τὶ τὸ διαφορετικό, μυστικιστικὸ καὶ δῆθεν μαχητικὸ ὑπὲρ τῆς ἀμωμήτου πίστης, ἀλλὰ νὰ ἔχετε κρίση καὶ διάκριση, γιατὶ ὅπως μᾶς διδάσκει καὶ ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης «μὴ παντὶ πνεύματι πιστεύετε, ἀλλὰ δοκιμάζετε τὰ πνεύματα εἰ ἐκ Θεοῦ ἐστιν, ὅτι πολλοὶ ψευδοπροφῆται ἐξεληλύθασιν εἰς τὸν κόσμον» (Α΄ Ἰω. 4,1).

Μὲ πατρικὲς εὐχὲς καὶ εὐλογίες

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ