🔺Του Σωτήρη Μ. Τζούμα
Ο χώρος της Εκκλησίας πάντα μας διδάσκει. Είναι ο χώρος του αχώρητου που τα πάντα χωρεί, αλλά και τα πάντα ανέχεται. Και όταν τα βήματα μας τα κατευθύνει η αγάπη και το καλό παράδειγμα τότε αυτό που προκύπτει είναι προς δόξαν Θεού.
Ο π. Στυλιανός Μανώλης, εμβληματικός προϊστάμενος του Μητροπολιτικού Ναού Χίου, είναι 66 χρόνια κληρικός.
Χειροτονήθηκε το 1959 από τον αείμνηστο Μητροπολίτη Καστορίας (μετέπειτα Αττικής) Δωρόθεο. Υπηρέτησε για λίγο στην Καστοριά και μετά επί 4,5 χρόνια στη Νάξο με τον αείμνηστο Μητροπολίτη Παροναξίας Επιφάνιο με την κυματιστή φωνή.
Στη συνέχεια, το 1970, μετέβη στη γενέτειρά του την Χίο όπου Μητροπολίτης ήταν τότε ο σπουδαίος και λόγιος Ιεράρχης Χρυσόστομος Γιαλούρης ο οποίος διείδε τα χαρίσματα του π. Στυλιανού και τον τοποθέτησε στον Μητροπολιτικό Ναό Χίου.
Από το 1972 ,μετά την αναχώρηση του δυναμικού Πρωθιερέως π. Μιχαήλ Τέττερη για το επουράνιο θυσιαστήριο, ο π. Στυλιανός είναι Προϊστάμενος του Μητροπολιτικού Ναού των Αγίων Βικτώρων (Μηνά, Βίκτωρας και Βικεντίου) Χίου, τον οποίο υπηρετεί ευσυνείδητα και με αφοσίωση επί 53 ολόκληρα χρόνια. Συμπορεύτηκε ειρηνικά με τέσσερις Μητροπολίτες: τον μουσικολογιώτατο και φοβερό ιεροκήρυκα Χρυσόστομο Γιαλούρη(1967-1978). Τον Νικηφόρο Τζιφόπουλο των ολίγων ημερών, αφού εξεδήμησε ολίγους μόλις μήνες από την εκλογή και την ενθρόνισή του.Τα περισσότερα χρόνια της διακονίας του υπηρέτησε με απλό, χαμογελαστό και ανεξίκακο αείμνηστο Μητροπολίτη Διονύσιο Μπαϊρακτάρη. Και από το 2012 με τον συντοπίτη μας Σεβ.Μάρκο Βασιλάκη, ο οποίος όταν γεννιόταν, ο π. Στυλιανός πλησίαζε ήδη την πρώτη του δεκαετία ως κληρικός!
Πάντοτε αποτελεσματικός και συνεπής στα καθήκοντά του, ήξερε να παράγει έργο και να είναι πρωτοπόρος σε νέες πρωτοβουλίες όπως του εκκλησιαστικού τουρισμού και των προσκυνηματικών εκδρομών.
Σήμερα οδεύει στο 88ο προς 89ο έτος, αλλά η ηλικία του δεν του φαίνεται, ούτε μπαίνει εμπόδιο στο καθήκον του και στη διάθεσή του για προσφορά. Αντιθέτως, εξακολουθεί να ψάλλει με το ίδιο νεανικό σφρίγος όπως τον άκουγα όταν ήμουν παιδάκι στον Μητροπολιτικό ναό των Αγίων Βικτώρων.
Ο π. Στυλιανός είναι φτιαγμένος από άλλη στόφα. Δεν υπάρχουν πια τέτοιοι κληρικοί. Και αν υπάρχουν κάποιοι από το είδος αυτό στην ελληνική επικράτεια μετρούνται στα δάκτυλα των χειρών μας.
Τον π. Στυλιανό τον απόλαυσα στην ακολουθία των Παθών. Το κάθε Ευαγγέλιο που ανέγνωσκε εναλλάξ με τον π. Ιωάννη Μουσά, τον διάδοχό του στη διοίκηση του ναού, ήταν για όλους μας όσους τον ακούγαμε βάλσαμο ζωής.
Το τελευταίο Ευαγγέλιο που πάντα συνηθίζει να αναγιγνώσκει ο π. Στυλιανός είναι για όλους εμάς που έχουμε την ευλογία και την χαρά να τον ακούμε και να συμμετέχουμε στην ακολουθία των Παθών μία θεία επιβράβευση για να πούμε το «και του χρόνου». Και το εννοούμε! Γιατί θέλουμε να ξαναζήσουμε αυτή την εμπειρία.
Αυτή την εποχή δοκιμάζεται με ένα κάταγμα που υπέστη στο πόδι μετά από ατύχημα . Εντούτοις εξακολουθεί να είναι επί των επάλξεων και να επιτελεί το καθήκον του.
Στην διοίκηση του Μητροπολιτικού ναού Χίου βρίσκεται από το 2013 ο Ιερέας π. Ιωάννης Μουσάς, ένας αθόρυβος, διακριτικός αλλά αποτελεσματικός κληρικός της Ι. Μητροπόλεως Χίου. Δώδεκα ολόκληρα χρόνια συμπορεύεται ειρηνικά με τον π. Στυλιανό. Αν υπήρχε βραβείο διακριτικότητας και υπομονής στον ιερό κλήρο ο π.Ιωάννης θα ήταν μονίμως ο νικητής.
Ο π. Ιωάννης είναι και ο διευθυντής του ιδιαίτερου γραφείου του Σεβ. Μητροπολίτη Χίου κ. Μάρκου. Παρά το ευθυνοφόρο καθήκον του κοντά στον απαιτητικό και όχι ιδιαίτερα εύκολο Μητροπολίτη Χίου, είναι πάντοτε χαμογελαστός, πρόθυμος και με περίσσευμα καλοσύνης προς όλους ακόμη και αν αυτό που έχει να σου πει δεν είναι αυτό που θάθελες να ακούσεις!
Ο π. Ιωάννης είναι ο προϊστάμενος του Μητροπολιτικού ναού Χίου, διάδοχος του π. Στυλιανού εδώ και δώδεκα έτη.
Και οι δύο ιερείς λόγω του αυτάρκη χαρακτήρα τους και της εσωτερικής πληρότητας και ισορροπίας που τους διακρίνει δεν έχουν αφήσει τους εαυτούς τους να παρασυρθούν ούτε στιγμή, με κίνδυνο να παρασαλευτεί η γαλήνη και η αρμονία η οποία αρμόζει να υπάρχει στη διοίκηση ενός ναού.
Είναι αλληλοσυμπληρωματικοί. Ο ένας με τη σοφία του και την εμπειρία του και ο άλλος με την ταπείνωση και την ευγένεια που τον διακρίνει και τον καλό του λόγο, απαρτίζουν ένα ξεχωριστό δίδυμο πατρός και υιού. Και είναι πραγματικά παράδειγμα προς μίμηση η σχέση τους αυτή.
Κι όταν το τιμόνι μιας ενορίας- που είναι οι ιερείς της- είναι καλά δεμένο και σταθερό και οι ιερείς αγαπημένοι και σέβονται ο ένας τον άλλον, αυτό έχει άμεσο αντίκτυπο και επίδραση στην ζωή των πιστών. Εμπνέουν, εγείρουν το φιλότιμο των πιστών, πείθουν, διότι γίνονται το παράδειγμα. Με τον τρόπο που ζουν και πολιτεύονται ως συνεφημέριοι και με τον τρόπο αυτό διδάσκουν το ποίμνιό τους.
Στο πρόσωπο του π. Στυλιανού Μανώλη τιμάμε όλους τους παλιούς ανώνυμους ιερείς μας οι οποίοι λευκάνθηκαν υπηρετούντες το ιερό θυσιαστήριο. Και στο πρόσωπο του π.Ιωάννη τιμάμε όλους τους νέους κληρικούς μας που παρέλαβαν την σκυτάλη για να την παραδώσουν στις επόμενες γενιές κληρικών άχρι καιρού. Πατέρες μην κρεμάσετε ποτέ το πετραχήλι σας. Μόνο όταν σας καλέσει ο Κύριος!
Οι στίχοι του Αλεξανδρινού Κ. Καβάφη γράφτηκαν για τέτοιους ανθρώπους:
«Ποτέ από το χρέος μη κινούντες• δίκαιοι κ’ ίσιοι σ’ όλες των τες πράξεις, αλλά με λύπη κιόλας κ’ ευσπλαχνία• γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν είναι πτωχοί, πάλ’ εις μικρόν γενναίοι, πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε• πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες, πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους».
