Του Αγίου Νεκταρίου σήμερα. Τον βάζω μαζί με τον Άγιο Νικόλαο Πλανά. Όχι μόνο γιατί είναι οι δύο κορυφαίοι Έλληνες Άγιοι του 20ου αιώνα, πράγμα που δεν ενδιαφέρει άλλωστε τους μη πιστούς, αλλά γιατί το σταυρό που κουβάλησαν αμφότεροι, τον εναπόθεσαν στους ώμους τους εκκλησιαστικοί ταγοί.

Κυνηγήθηκαν οι δύο αυτοί μεγάλοι άγιοι ανηλεώς από το εκκλησιαστικό κατεστημένο της εποχής τους. Κατά συνέπεια, θα έπρεπε φρονώ η ημέρες τιμής των δύο ιερών ανδρών, η 2α Μαρτίου και, εν προκειμένω η 9η Νοεμβρίου, να αποτελεί ημέρα περισυλλογής και μετάνοιας, τουλάχιστον για τους εκκλησιαστικούς άρχοντες. Αλλά φεύ…

ΥΓ: Το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, στη δικαιοδοσία του οποίου και ηπήγετο ο Πενταπόλεως Άγιος Νεκτάριος, άργησε πάρα πολύ ώσπου να αποκαταστήσει τον άνδρα τον οποίο με τόσο ζήλο καταδίωξε. Ίσως γιατί ο εκάστοτε επί του Θρόνου Αλεξανδρείας, σεμνύνεται εν πλήρη χριστιανική ταπεινοφροσύνη να προσαγορεύεται «Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας, 13ος Απόστολος και Κριτής της Οικουμένης» και συνεπώς, δεν είναι δυνατόν να πέφτει ο ίδιος ή η Ιερά του Σύνοδος σε σφάλμα, πολλώ δε μάλλον να το αναγνωρίζει κιόλας εγκαίρως…

 Βαγγέλης Π. Κούμπουλης